Review 7/2563
เรื่อง : เปลี่ยนเธอให้เป็นเทพ (4เล่มจบ)
ผู้แต่ง : เฉียนลู่
ผู้แปล : ทีมห้องสมุด
สนพ.ห้องสมุด
พิมพ์ครั้งที่ 1 : ธันวาคม 2562
โปรยปกหลัง :
ในโลกของมนุษย์....
นางมีชีวิตที่น่าอนาถ
เกิดมาก็เป็นลูกเมียน้อยที่เมียหลวงไม่ปลื้ม
ญาติลืม พ่อทิ้ง ทั้งขี้โรค หัวอ่อนและจนกรอบ
ไม่เคยมีตัวตนอยู่ในสายตาใคร
เป็นเพียงฝุ่นผงที่จะเช็ดทิ้งเมื่อไหร่ก็ยังได้
ในโลกของสัตว์...
นางคือครูฝึกอสูรระดับเทวะ
มีสหายมากมายตั้งแต่แผ่นฟ้าจรดผืนดิน
แม้แต่สัตว์อสูรในตำนานไปจนถึงยุงลายตัวเล็ก ๆ
ก็ยังนับนางเป็นเพื่อน
ไม่เพียงเท่านั้น
ฝีมือด้านการแพทย์และหมัดมวยของนางก็ยังไร้คู่ต่อสู้
นางไม่ใช่คนที่ใครจะมองข้ามได้ง่าย ๆ
เรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับนาง
ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเขาอีกแล้ว
ก็แน่ล่ะ...เขาเป็นทั้งพี่เลี้ยง คู่ค้า
สหายรัก เพื่อนเม้ามอย
และครูฝึกขาโหดเจ้าของโปรแกรมเทพธิดาที่นางกำลังใช้งานอยู่
ชื่อของเขาคือเสี่ยวเฉิน!
เล่ม 1 :
ปีจักรวาลที่ 3210 ระบบกาแล็กซี Y โหยวซือคิดค้นโปรแกรมอัจฉริยะรุ่น A3297
เพื่อช่วยเหลือโฮสต์ในการพัฒนาพลังจิตและยังช่วยตัวเองเพราะพลังจิตจากความเลื่อมใสศรัทธาจะยิ่งบริสุทธิ์และแข็งแกร่งราวเกราะเพชร
ถึงตอนนั้นผู้สร้างโปรแกรมก็จะได้รับถ่ายโอนพลังมาด้วยอย่างอเนกอนันต์
เพราะโหยวซือถูกทำร้ายตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดาทำให้ไม่สามารถกินยาฟื้นฟูยีนได้
จึงคิดค้นวิธีนี้ และตั้งชื่อโปรแกรมนี้ว่าโปรมแกรมเทพธิดา ส่งไปยังมิติอื่น
เพื่อรอการกลับมาอีกครั้ง
โปรแกรมเทพธิดา A3297 เลือกร่างของลั่วหลินจิงเป็นโฮสต์
ในการเปลี่ยนให้เป็นเทพธิดา ให้ได้รับการยกย่องนับถือ
ลั่วหลินจิงเข้าใจบ้างไม่มากจึงตั้งชื่อโปรแกรมเทพธิดาให้เรียกง่ายๆว่าเสี่ยวเฉิน
ภารกิจแรกคือลองสื่อสารกับนกกระจอก ในศาลบรรพชนที่นางถูกนำมาขังทำโทษ
นกกระจอกตัวนั้นขอให้ลั่วหลินจิง ตั้งชื่อให้ นางตั้งชื่อให้ว่าเสี่ยวฮวาเจียว
อาจิ่วขอร้องให้เสี่ยวฮวาเจียวไปสืบข่าวภายในจวน
ถึงรู้ว่าตัวเองโดนวางแผนกำจัดออกนอกจวนตระกูลลั่ว
ลั่วหลินจิงก็พร้อมจะไปเพื่อจะได้ก้าวหน้าขึ้น เป็นครูฝึกอสูร
ซึ่งตรงกับความคิดของเสี่ยวเฉินเช่นกัน
การออกเดินทางเริ่มต้นขึ้น
ระหว่างทางมีเสี่ยวเฉินคอยเตือนภัยถึงน้ำป่าแต่อาจิ่วก็ยังถูกน้ำพัดไป
ดีที่ได้อินสุยช่วยไว้ ทั้งที่ได้รับบาดเจ็บแต่ก็ปกป้องอาจิ่วอย่างดี
สุดท้ายเป็นเสี่ยวเฉินที่บอกให้อาจิ่วใช้พลังจิตในการไล่ฝูงหมาป่า
นี่เป็นครั้งแรกที่อาจิ่วใช้พลังจิตในวงกว้าง
ทำให้เป็นครั้งแรกที่นางรู้ถึงการได้คะแนนจิตพิสัยแบบรัวๆ นางรวยแล้ว
และลั่วหลินจิงก็หาว่าเสี่ยวเฉินเป็นพ่อค้าหน้าเลือด
แต่ทุกอย่างเพราะมีเสี่ยวเฉินอาจิ่วถึงผ่านมาได้
ทั้งการรักษาอาการบาดเจ็บของจ่าฝูงหมาป่า ทั้งการดูแลอินสุย
เมื่อเข้าเมืองก็เจอกับการกลั่นแกล้งของพ่อบ้านในเหลียวเฉิงอีก
แต่นางก็รอเวลาที่จะเอาคืนอยู่ หลังจากมาถึง
อาจิ่วก็รู้ว่าตัวเองไม่มีความสามารถจึงเริ่มต้นฝึกหนักกับเสี่ยวเฉิน ทั้งการแพทย์
ทั้งวรยุทธและพลังจิต การมาครั้งนี้ยังได้โม่ไต้ฟูตามมาดูแลอาการป่วยด้วย
และเห็นความสามารถของอาจิ่ว หกปีผ่านไป
จากเด็กอ่อนแอกลายเป็นหญิงสาวที่เก่งตามการหล่อหลอมของเสี่ยวเฉิน
ตอนนี้นางมีทั้งหลิงอิ๋งนกอินทรีย์ภูเขา เสี่ยวฮวาเจียวนกกระจอก
เสี่ยวซินมุสิกโอสถที่ชอบกินเนื้อ
และยังไปช่วยเอ้อเมาแมวน้อยแสนประหลาดกลับมาทำให้ได้พบกับอินสุยอีกครั้ง
อาจิ่วก็อยากจะประลองฝีมือด้วยทันที
แต่มีเห็นให้รีบกลับบ้านก็เลยให้หลิวอิ๋งช่วยสกัดเอาไว้
อินสุยไม่คิดว่าหลิวอิ๋งจะเป็นสัตว์เลี้ยงของนางแน่นอน
คนสนิทของอินสุยได้รับบาดเจ็บจากพิษของแมงมุมแดง
ไม่สามารถหาหญ้าหลี่ซางเฉ่า โม่ไต้ฟูจนปัญญาจนต้องเรียกศิษย์น้องมาดูอาการ ซึ่งก็คืออาจิ่ว
เพราะอาจิ่วถือว่าเสี่ยวเฉินเป็นอาจารย์เลยไม่ยอมรับโม่ไต้ฟูเป็นอาจารย์
โม่ไต้ฟูจึงรับเป็นศิษย์น้องแทน
อินสุยได้ยินว่าโมไต้ฟูมีศิษย์น้องก็คิดว่าจะอายุมาก
เพราะนางปกปิดใบหน้าใส่ชุดคลุมสีดำ
สุดท้ายอาจิ่วตกลงจะช่วยโดยบอกว่าจะไปหาหญ้าหลี่ซางเฉ่าภายในสิบวัน
อินสุยเกาะติดไม่ปล่อยขอตามไปด้วยสุดท้ายก็ต้องตกลง
อาจิ่วของร้องให้บรรดาสัตว์ทั้งหลายช่วยตามหาหญ้าหลี่ซางเฉ่าให้
ทีนี้ตอนจะออกไปหาเองเลยใช้บรรดาสัตว์ไปด้วยไม่ได้เลยสิเนี่ย
หลังอ่านเล่ม 1 :
เสี่ยวเฉินระบบโปรแกรมอัจฉริยะ
มาช่วยเปลี่ยนลั่วหลินจิงให้กลายเป็นเทพธิดา
งานนี้อาจิ่วจากเด็กสาวอายุสิบเอ็ดอ่อนแอขี้โรค จะเปลี่ยนไป
เพราะนางมีความสามรถพิเศษสามารถใช้พลังจิตสื่อสารกับสัตว์ต่างๆได้
การเดินทางเริ่มขึ้น
เมื่ออาจิ่วต้องการพัฒนาตนเองให้เก่งเพื่อปกป้องน้าสาวและน้องชายได้
และได้เรียนรู้กฎการอยู่รอดคือผู้เข้มแข็งสามารถเอาชนะผู้อ่อนแอกว่าได้ ในเวลาหกปี
อาจิ่วได้เปลี่ยนแปลงตัวเองจนเป็นคนเก่งและได้เจออินสุย
ผู้มีพระคุณที่เคยช่วยชีวิตตัวเองอีกครั้ง เรื่องราวน่ารัก
ระหว่างอาจิ่วและสัตว์เลี้ยง
และการลับฝีปากกับเสี่ยวเฉินเพื่อนรู้ใจกับภาษาทันสมัยที่บางคำนางเองก็ไม่เข้าใจ
ทั้งน่ารัก ทั้งสนุก ทั้งขำกันเลยทีเดียวกับการเก็บแต้มแลกคะแนน ตามอ่านต่อเล่มต่อไปกันได้เลยค่ะ
เล่ม 2 :
ลั่วหลินจิงประเมินจากข้อมูลทั้งหมดที่พวกสัตว์หามาได้
ก็รู้ว่าจะต้องไปหาหญ้าหลี่ซางเฉ่าได้ที่ใต้หุบเขาเฟิงปอกู่
การเดินทางเริ่มต้นผู้อาวุโส (ลั่วหลินจิง) กับทหารสิบนายรวมท่านแม่ทัพอินสุย
ลั่วหลินจิงนึกว่าปกปิดตัวตนดีแล้ว แต่อินสุยก็ยังสงสัยตลอดเวลา
และก็ได้เห็นวรยุทธและความสามารถของผู้อาวุโส คะแนนจิตพิสัยก็มาอีกแล้ว ติ้งๆๆๆ
ตอนอยากจะเก็บคะแนนเพิ่มก็ไม่เป็นไปตามแผนเพราะอินสุยนี่สิ
ในเมื่อทนไม่ไหว รีบไปให้ถึงดีกว่า
พอไปถึงก็ยังเจอโคลนดูด ลั่วหลินจิงขอความช่วยเหลือจากเจ้าตัวโตที่ซ่อนตัวอยู่
ที่ไหนได้ นั่นคือสัตว์อสูรอสรพิษทุนเทียน ในเมื่อทำการแลกเปลี่ยนด้วยการจะรักษาหางให้แล้วก็ต้องทำ
อสรพิษทุนเทียนช่วยหาหญ้าหลี่ซางเฉ่าให้ ลั่วหลินจิงเลยหนีไปกับเจ้าทุนเทียนซะเลย
เจ้าทุนเทียนยอมให้ลั่วหลินจิงรักษาหางที่บาดเจ็บ
เสร็จแล้วก็ไม่ยอมให้นางจากไปตื้อจะกลับเข้าเมืองด้วยให้ได้
สุดท้ายจึงย่อร่างให้เล็กลงและติดสอยห้อยตามนางกลับเข้าเมืองโดยมีข้อตกลงว่าห้ามกินคนเด็ดขาด
พอกลับมาถึงก็ได้รู้ว่าจวนลั่วที่เมืองหลวงจะให้เดินทางกลับได้แล้ว
ถึงเวลากลับเมืองหวงเฉิงซะที เพราะที่นี่ไม่มีคะแนนความเลื่อมใส
และคะแนนจิตพิสัยพอให้นางเก็บเพื่อเลื่อนระดับเสี่ยวเฉินไปเป็นระบบขั้นกลางได้
ต้องไปเมืองหลวงเท่านั้น และอีกเหตุผลคือ
น้องชายลั่วเสวียนที่น่าจะต้องมีอาจารย์จริงๆได้แล้ว
อินสุยตามตื้ออยากรู้เรื่องของผู้อาวุโสจนโม่ไต้ฟูไม่เป็นทำอะไร
ในที่สุดก็คิดได้
ว่าทั้งสองมีวาสนาต่อกันก็รู้เองเลยบอกว่าให้คุ้มครองลั่วหลินจิงกลับเมืองหลวงแล้วจะบอก
โม่ไต้ฟูร้ายกาจมากๆๆ
ได้เวลาออกเดินทาง
อาจิ่วไม่คิดว่าจะได้เจอพวกของอินสุยอีก อุตส่าห์หลบอยู่แต่ในรถม้า
ในที่สุดก็หลบไม่ได้ เพราะดันมีพวกโจรอยากลองดี มาดักปล้น แถมยังเป็นครูฝึกอสูรอีก
สั่งสัตว์ได้
ลั่วเสวียนไม่ยอมอยู่นิ่งๆเหมือนเจ้าทุนเทียนที่แค่ปลอบก็ยอมอยู่ในรถม้า
ตะลุยออกไปสู้ จนอาจิ่วต้องให้หลิงอิ๋งช่วย ทำให้อินสุยเริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติ
เพราะจากนั้นลั่วเสวียนก็ร้องเรียกให้อาจิ่วมาทำแผลให้อินสุยที่มาช่วยตน
ตอนนี้อิสุยสงสัยอาจิ่วว่าเป็นผู้อาวุโสแล้ว ก็เลยให้ลูกน้องเผยอิ๋งไปสืบ
ตาลูกน้องก็นึกว่าท่านแม่ทัพหลงเสน่ห์คุณหนูลั่ว ฮามากๆ สืบไม่ได้เรื่องเลย
ตัวเองเลยต้องออกโรงเอง ทำเอาบรรดาทหารตกใจไปตามๆกัน ทีนี้ก็ขอให้เปลี่ยนผ้าพันแผลทั้งยังแกล้งหน้ามืดจนอาจิ่วยังคิดว่าอาการแบบนี้เป็นแม่ทัพจะไม่ดี
ต้องช่วยเหลือ
ในที่สุดก็รู้จนได้ว่าอาจิ่วคือผู้อาวุโสเพราะความเป็นห่วงของอาจิ่วที่อินสุยคอยดูแลครอบครัวนางมาตลอดทาง
เลยตอบแทนด้วยการจะหาทางรักษาอาการบาดเจ็บเรื้อรังที่ไหล่ และโรคหน้ามืดบ่อยๆ
(ขนาดแกล้งทำอาจิ่วยังคิดเป็นจริงเป็นจัง) พี่อินสุยเลยปลื้มอาจิ่วเข้าไปใหญ่
คิดใหญ่ว่าอีกสิบวันจะหาข้ออ้างอะไรไปรับยาด้วยตัวเอง
พวกลูกน้องนี่อึ้งกับท่านแม่ทัพสุดๆ
กับถึงจวนตระกูลลั่วก็พบกับการต้อนรับของลั่วหลินหยู
แต่ก็ไม่มีปัญหา คนไม่ได้เรื่องแบบนั้น ที่ต้องรับมือคือฮูหยินผู้เฒ่า
กับลั่วฮูหยินต่างหาก
ทั้งยังต้องมาสืบการตายไม่ไม่ธรรมดาของมารดาตนเองที่คลอดก่อนกำหนดด้วย
ฮูหยินผู้เฒ่าให้อาจิ่วไปงานเลี้ยงขององค์หญิงใหญ่ที่เป็นการหาคู่ให้อี้หวางอ๋อง
อาจิ่วตอบตกลง โดยแลกกับสัญญาขายตัวของยวี๋ลั่ว
ในงานเลี้ยงสรุปว่าอี้หวางอ๋องก็คืออินสุย
อินสุยสนใจลั่วหลินจิงจนทำให้องค์หญิงใหญ่อยากจะให้โอกาสแต่อาจิ่วก็ใช้พลังจิตขอร้องให้ปลาน้อยช่วยเหลือ
เรื่องนี้อินสุยก็มองเห็น จากนั้นยังเกิดเหตุฆาตกรรมขึ้นอีก
อาจิ่วก็อาสาเป็นคนชันสูตร เพราะกลัวว่าจะเป็นอสรพิษน้อยทุนเทียนของตัวเอง
พอดูที่แผลแล้วจึงแน่ใจว่าไม่ใช่ คราวนี้ความลับเปิดเผย
อินสุยบอกว่ารู้แล้วว่าอาจิ่วคือผู้อาวุโส
อาจิ่วเลยถามพวกปลาน้อยซะเลยว่าเห็นงูใหญ่รัดคนบ้างหรือไม่ เก่งซะไม่มี
อิสุนยังไม่คิดเลยว่าจะมีคนคุยกับสัตว์ได้จริงๆ ยิ่งปลื้มหนักขึ้นเรื่อยๆแล้ว
กับจวนยังมาเจอลั่วหลินหยูมาอาละวาดทำร้ยเอ้อเมาอีก
คราวนี้เลยต้องบอกท่านพ่อ กับพี่ใหญ่ซะเลยว่าตัวเองเป็นครูฝึกอสูร
ใครก็ห้ามแตะสัตว์ในอาณัติ (ประกาศศักดา เอ้อเมาให้คะแนนจิตพิสัยแค่ 1 คะแนน
จะงกคะแนนไปไหม ขนาดเจ้างูน้อยทุนเทียนยังแจกคะแนนทีละ 100 คะแนนเลยนะ ฮ่าๆๆ)
ลั่วฮูหยินกลัวว่าอาจิ่วจะได้ดี
รีบปล่อยข่าวลือออกไปถึงเรื่องเมื่อหกปีก่อนตอนที่นางเดินทางไปเหลียวเฉิงแล้วถูกน้ำป่าซัดหายไปหนึ่งคืน
สุดท้ายอินสุยก็รู้ความจริงจนได้ว่าอาจิ่วคือผู้มีพระคุณที่ตัวเองตามหามาตลอด
แถมยังตั้งหน้าตั้งตายกให้อาจิ่วเป็นผู้มีพระคุณอีกด้วย
หลังอ่านเล่ม 2 :
เล่มนี้การเดินเรื่องอาจิ่วออกจากเมืองเหลียวเฉิงกลับเมืองหลวงแล้วนะ
เพื่อมาเก็บคะแนนยกระดับเสี่ยวเฉินจากขั้นต้นให้เป็นขั้นกลาง
เสี่ยวเฉินจะได้เลิกบ่นซะที
ทั้งยังมีเจ้าอสรพิษทุนเทียนเพิ่มเข้ามาอีก อาจิ่วมาแล้วคนในจวนตระกูลลั่วทำอะไรนางไม่ได้หรอก
ตอนนี้จะกลับมาหาความจริงเรื่องการตายของมารดาว่ามีเบื้องหลังยังไงกันแน่
และแล้วอินสุยก็รู้ว่าอาจิ่วคือผู้อาวุโส
แล้วยังเป็นผู้มีพระคุณ คนที่หน้านิ่ง ไม่สนใจสตรีใดๆ
เริ่มหวั่นไหวอาจิ่วมากขึ้นเรื่อยๆแล้ว ขนาดทหารลูกน้อง คนสนิทยังรู้เลย
อย่างฮาจริงๆ ติดตามชีวิตอาจิ่ว อินสุย และเหล่าสัตว์เลี้ยงของนางต่อในเล่มสาม
เล่ม 3 :
อาจิ่วเริ่มสืบเรื่องราวของมารดาจากปลาที่ฮูหยินผู้เฒ่าเลี้ยงเอาไว้
และแล้วก็ต้องเดินหน้าหาความจริง ก็รู้ได้ว่าฮูหยินผู้เฒ่าเป็นพวกที่สลัดคนทิ้งได้อย่างเลือดเย็นถ้าไม่มีประโยชน์
อินสุย อี้หวางอ๋องผู้ไม่เคยสนใจอะไร
เริ่มมองการแต่งตัวของตัวเองแล้วเพราะตัวเองมีแต่ชุดสีดำ ตัวไหนๆก็เลือกไม่ถูก
อาจิ่วจะไปพบศิษย์พี่ใหญ่ เจ้าสำนักหมอเทวดาคนปัจจุบัน อินสุยตามไปด้วย
เลยได้เห็นว่าอาจิ่วนี่พอโดนทดสอบแล้วยังกับเข้าสนามรบ
เพราะติดนิสัยบ้าสอบมาจากเสี่ยวเฉินน่ะสิ แถมยังตอบเร็วถูกหมด ศิษย์พี่ใหญ่ใจดี
ศิษย์หลานอายุมากกว่า นางก็ต้องเป็นผู้อาวุโสต่อไป
อาจิ่วขอความช่วยเหลืออินสุยเรื่องการเรียนของลั่วเสวียน
อินสุยเลยบอกว่าจะเป็นอาจารย์ให้เองเลย จะได้เข้าใกล้สาวได้อีกนิดล่ะสิ
ท่านอ๋องเริ่มละนะ ขนาดฮ่องเต้ พี่ชายคนเดียวอยากเจอยังไม่ได้เจอ
ต้องไปถามความเห็นก่อนว่าจะมางานวันเกิดของไท่หวงไท่โฮ่วเสด็จย่าของตัวเองด้วยกันไหม
อยากจะจีบสาวก่อนค่อยมาขอสมรสพระราชทานนะเสด็จพี่ฮ่องเต้
ตอนที่อาจิ่วพาท่านน้าและลั่วเสวียนมาพบอินสุยก็ต้องรอเพราะอินสุยไปพบฮ่องเต้
คนอยู่ในวังก็กระสับกระส่าย
คนรอก็โดนแซวจากเสี่ยวเฉินว่าหนุ่มซิงยี่สิบเจ็ดหาไม่ง่ายรีบคว้าเอาไว้เลย
พอมาเจอกันนี่ฮามากๆ มีเสี่ยวเฉินคอยแซวอยู่ในหัวตลอด
ในที่สุดอาจิ่วก็ได้ประลองกับอินสุย
แต่แอบโกงใช้ตัวช่วยเพิ่มพลังจากเสี่ยวเฉิน
อินสุยนี่พอประลองเสร็จมั่นใจทันทีว่าคนนี้แหละใช่เลย
เทคะแนนให้ความเลื่อมใสให้สามร้อยแต้ม แม่เจ้าอาจิ่วอึ้งสุดๆ
เสี่ยวเฉินอธิบายทีอาจิ่วเขินอีก ให้ตายสิเป็นตอนที่ฮาจริงๆ
พอรับลั่วเสวียนเป็นศิษย์อิสุยจะตื้อให้อยู่กินข้าวต่อ นางรีบกลับทันทีไม่ไหวแล้ว
อินสุยนี่คิดวิธีเอาชนะใจสาวเลยนะ
และก็ได้ความว่าต้องตอบแทนผู้มีพระคุณด้วยร่างกาย แล้วก็ต้องตามพัวพันไม่ยอมห่าง
คนไม่มีความรัก หน้านิ่งพอมีขึ้นมานี่อย่างฮา
แถมขอสาวเรียกอาจิ่วเพิ่มความสนิทสนมอีกนะ อาจิ่วอย่างโน้น อาจิ่วอย่างนี้
ส่วนลั่วหลินจิง
พอกลับถึงที่พักอย่างเดียวคือยกระดับเสี่ยวเฉินเป็นโปรแกรมขั้นกลาง
คะแนนครบแล้วนี่นา ยกระดับเสร็จตัวเองก็ใช้ยาฟื้นฟูยีน
ทีนี้ล่ะสัตว์เลี้ยงตัวน้อยทั้งสามตกใจกันใหญ่ทุกตัวทั้งเจ้าลู่ลู่อสรพิษทุนเทียน
เสี่ยวซิน เอ้อเมา กลัวอาจิ่วตายล้อมดูอยู่ซะจนอาจิ่วหอมแก้มไปคนละที
พวกนี้นี่เขินขนาดหนัก น่ารักสุดๆ
อาจิ่วขอให้เสี่ยวเฉินแสดงภาพให้ดูก็รู้ว่าตัวเองเพิ่มระดับทุกอย่างมากขึ้น
คะแนนจิตพิสัยสองล้านกว่าแต้มเสี่ยวเฉินชวนเชื่อให้ซื้อรัศมีเทพธิดาสุดๆ
อาจิ่วเริ่มซื้อของในห้างสรรพสินค้าของเสี่ยวเฉิน เสี่ยวเฉินก็ไม่ยอมแพ้เรื่องรัศมีเทพธิดา
สุดท้ายอาจิ่วใจอ่อนโดนไปหนึ่งล้านแต้ม บอกไม่เห็นรู้สึกอะไรคืนสินค้าได้ไหม
แบบฮามาก มาต่อรองกันอีก คนหนึ่งอยากขาย คนหนึ่งอยากคืน เสร็จแล้วก็มาให้ฝึกวิชา
อาจิ่วสืบหาเพิ่มเติมจากหวางไต้ฟูว่าตอนมารดาของนางเสียชีวิตน่าจะเสียชีวิตจากยาไม่ใช่จากการคลอดยาก
นี่เป็นความก้าวหน้า ต้องหาหมอตำแยกับสาวใช้ข้างกายของมารดาในตอนนั้นให้ได้
ลู่ลู่รบเร้าให้อาจิ่วซื้อน้ำตาลปั้น
สุดท้ายมาเจอกับคณะของอินสุยเข้าพอดี ที่มากับกลุ่มครูฝึกอสูรตระกูลยู่
แล้วยังมาหาเรื่องลั่วหลินจิง
ลู่ลู่ที่ไม่สบอารมณ์เรื่องน้ำตาลปั้นหน้าตาไม่ดุดัน น่าเกรงขามเหมือนตัวเอง
เลยจัดการบรรดาสัตว์ของพวกตระกูลยู่ซะเลย อาจิ่วต้องแบกหม้อดำว่าเป็นคนทำอีก
ลั่วจวิ้นมาสืบข่าวความคืบหน้าของอาจิ่วกับอินสุยตามบัญชาฮ่องเต้
แต่ก็เอาเรื่องที่ตัวเองสืบได้ในหลายปีเกี่ยวกับการตายของอนุเยว่
มารดาของลั่วหลินจิงมาให้ ทำให้นางอบอุ่นใจมากๆ
อินสุยผิดนัดกับอาจิ่วอีกแล้ว
จนกระทั่งถึงวันงานพระเฉลิมพระชนมพรรษาของไท่หวงไท่โฮ่ว
อาจิ่วว่าจะเข้าวังพร้อมกับพวกสำนักหมอเทวดา อินสุยก็กลับมาทัน พร้อมกับอาการบาดเจ็บ
เมื่อได้คุยกันถึงรู้ว่ามีเรื่องเกี่ยวกับสัตว์อสูรอาละวาดอีกแล้ว
และบนตัวอินสุยยังมีกลิ่นหญ้าโต่วโฉ่วเฉ่าที่ทำให้เหล่าสัตว์มาทำร้ายเหมือนเมื่อหกปีก่อนที่นางพบกับอินสุยตอนเผชิญฝูงหมาป่าเงินอีกด้วย
ทั้งอินสุยแล้วลั่วหลินจิงไปพบไท่หวงไท่โฮ่ว
ได้รับการแจกแต้มกระหน่ำ ทั้งอาจิ่วยังมอบหลินจือโลหิตเป็นของขวัญวันเกิดให้
ที่แม้แต่ฮ่องเต้หามาหลายปีก็ได้แค่สองดอก อาจิ่วมอบมาทีสิบสองดอก
ไท่หวงไท่โฮ่วก็รู้แล้วว่าอาจิ่วมีอินสุยอยู่ในใจ
และแล้วอินสุยก็สารภาพความในใจกับอาจิ่ว
อาจิ่วเขินแต่ยังไม่ตอบรับ พี่แกก็เริ่มรุกแล้วจับมือไม่ปล่อยทีเดียวประกาศความเป็นเจ้าของมาก
ตอนนี้แจกคะแนนรัวๆ เสี่ยวเฉินแซวไม่หยุดทีเดียว ฮามาก
เดินกันไปถึงสถานที่จัดงาน
ทำให้อาจิ่วรู้ว่ามีการแบ่งที่นั่งครูฝึกสัตว์อสูรเอาไว้ต่างหาก เพราะอยากได้คะแนน
อาจิ่วก็ต้องไปนั่งตรงครูฝึกอสูรท่านอ๋องไม่พอใจอีก
ใกล้เริ่มงานอาจิ่วไล่อินสุยไปนั่งที่ตัวเองนี่หน้าดำทะมึนเชียว
แต่ก่อนจะไปอาจิ่วก็พบคนที่มีพลังจิตที่เคยรู้สึกได้
เลยถามอินสุย คนนั้นก็คือองค์ชายเก้าจากแคว้นเป่ยจิ้ง จี้ม่อหลี่ นั่นเอง
เสี่ยวเฉินก็บอกว่าระดับพลังจิตของอาจิ่วสูงกว่าแน่นอน
ไท่หวงไท่โฮ่วเห็นอินสุยหน้าดำไม่พูดจากก็รู้ว่าถูกคนรักไล่มานั่งคนเดียวเลยเรียกอาจิ่วมานั่งด้วย
เสี่ยวเฉินก็แนะนำให้อาจิ่วบอกให้หลิวอิ๋งบินตามเหมือนเทพสวรรค์
แต่อาจิ่วดันคิดว่าเหมือนมนุษย์นกฮาได้อีก หลิวอิ๋งก็ต้องคิดอีกว่าจะทำยังไง
เรื่องนี้คนฮาแล้วยังทำเอาสัตว์เลี้ยงตัวเองกลุ้มใจฮาไปด้วย
จี้ม่อหลี่อยากจะจัดการครูฝึกอสูรแคว้นต้าโจวเอาปลาจิ๋งหลี่หายากมาบอกให้ลองบังคับดู
ครูฝึกอสูรแต่ละคนล้วนบาดเจ็บไปตามๆกัน
อาจิ่วรู้ว่าเป็นเพราะพลังจิตไร้ที่มาที่ทำให้บาดเจ็บ
เสี่ยวเฉินก็บอกแบบนั้นบอกว่าน่าจะเป็นสัตว์อสูรที่มีความสามารถใช้พลังจิตได้
เสี่ยวเฉินให้อาจิ่วรีบปิดจ๊อบแต่อาจิ่วบอกรอทุกคนออกให้หมดก่อนจะได้คะแนนรัวๆ
ระหว่างลอบสังเกต ในที่สุดก็พบความน่าสนใจจากหวู่จี้ที่เคยทำให้ลู่ลู่บาดเจ็บได้
โดยการบังคับพลังจิตมาบังส่วนสมองแต่ก็ยากจะต้านทาน
หลังอ่านเล่ม 3 :
เล่มนี้ยังคงความสนุกอยู่เหมือนเดิม หลังจากอินสุยรู้ใจตัวเองแล้ว
ก็แจกคะแนนรัวมาก เสี่ยวเฉินแซวตลอดเวลา
ตอนนี้เสี่ยวเฉินยกระดับโปรแกรมเป็นขั้นกลางได้แล้ว
แถมยังโฆษณาเกินจริงเรื่องรัศมีเทพธิดา ที่ใช้คะแนนหนึ่งล้านแต้มแลกมา
อาจิ่วอยากคืนก็ไม่รับคืนหน้าเลือดมาก อ่านแล้วฮาความเถียงกันแซวกันของโปรแกรมอัจฉริยะกับอาจิ่ว
กับการเริ่มต้นจีบแบบทื่อๆของอินสุย ที่จะใช้ร่างกายตอบแทนผู้มีพระคุณเริ่มต้น
ตอนนี้ศัตรูที่มีพลังจิตกล้าแข็งปรากฎตัว รออาจิ่วจัดการแล้ว สนุกทั้งเล่มเลยค่ะ
มาอ่านต่อเล่มจบโดยด่วน มุกฮานี่ตบมาตลอดทั้งลูกน้อง ทั้งสัตว์อสูร
ไม่มีใครยอมใครจริงๆ
เล่ม 4 :
ลั่วหลินจิงสังเกตหวู่จี้
กำลังคิดว่ายังไงก็รับมือไม่ไหว เตรียมจะช่วยเพราะสามารถพัฒนาฝีมือต่อได้
แต่หวู่กุ้ยเฟยรีบออกหน้าบอกให้ถอนตัวเพราะสู้ไม่ไหว อืมเลยไม่ต้องช่วย
ส่วนอินสุยนี่สิโกรธแล้วนะที่แค่ปลาตัวเดียวจะกินอาหารยังไม่ได้
พลังเทพสงครามกดดันจนคนเทคะแนนให้รัวๆ ที่ไม่รู้ความจริงคือ
อินสุยกินกุ้งทอดพริกเกลือที่อาจิ่วส่งให้จนหมดแล้วเผ็ด ไม่มีคนรู้ความจริง
คนที่รู้คือหยูหมัวหมั่วคนสนิทของไท่หวงไท่โฮ่วนี่แหละ
โถท่านอ๋องเผ็ดแล้วใช่ไหมเพคะ ฮาๆๆๆ อาจิ่วยังจะอยากรู้คะแนนจากเสี่ยวเฉิน
เสี่ยวเฉินเลยบอกว่าโฮสต์อย่ารู้เลย คะแนนมากขนาดยกระดับผมได้อีกรอบแล้ว
โฮสต์ชิงคะแนนคืนมา ทำคะแนนหน่อย โฮสต์สู้ๆ หนึ่งคนหนึ่งโปรแกรมนี่ฮาจริงๆ
อาจิ่วออกโรงเอง อินสุยกลับมาเป็นปกติทันใด
ในที่สุดอาจิ่วก็รู้ว่ามันคือค้างคาวหนูทองตัวเล็กที่เกาะบนบ่าของจี้ม่อหลี่
คราวนี้เลยทำการตัดขาดการเชื่อมโยงซะเลย ขโมยสัตว์อสูรมาได้
จี้ม่อหลี่แค้นใจที่สุด
งานเลี้ยงจบลง
อาจิ่วเห็นความสำคัญของอิสุยที่เป็นเทพสงคราม
ตัวเองไม่ได้คิดอะไรก็บอกว่าคืนนี้ให้ไปหา ความจริงคือจะตรวจบาดแผลและฝังเข็มให้
อินสุยคิดไปไกลแล้วจ้า พอกลับมาตัวเองนี่เครียดเลย เพราะอยู่บ้านก็ไม่มีคนคอยสอนเรื่องชายหญิง
ไปอยู่เหลียวเฉิงกับท่านน้าที่นิสัยแหกคอกก็ยิ่งสบาย เลยเป็นแบบนี้น่ะสิ
พออินสุยมา ก็จะฝังเข็ม ถอดเสื้อออกเรียบร้อย
แก้ตัวเสร็จสรรพ ระหว่างทางเสี่ยวเฉินก็ขี้เกียจสนใจโฮสต์จอมหื่น ฮาอีก
ท่านน้าก็มา เรื่องวุ่นก็เกิด
ต้องให้เสี่ยวซินกับเอ้อเมาช่วยกันลากเสื้อที่กองอยู่ไปซ่อน
ทำให้เกิดศึกระหว่างอินสุยกับเอ้อเมาโดนไม่รู้ตัว น่ารักจริงๆ ทั้งคนทั้งสัตว์
ทั้งโปรแกรม
ด้านท่านน้าก็มาพูดเรื่องอินสุยว่าเป็นท่านอ๋องต้องมีชายามากมายโน้นนี่ อาจิ่วก็รู้ว่าอินสุยอยู่ในห้องเลยบอกว่าจะเก็บไปคิดดู
พอท่านน้าไป อินสุยออกมาเลยบอกว่าจะมีเจ้าคนเดียว อาจิ่วเลยตอบตกลงรับรักเรียบร้อย
เสร็จแล้วก็ปรึกษาเรื่องค้างคาวทองที่ชิงมาจากจี้ม่อหลี่อยากจะฝากดูแลท่านน้าและลั่วเสวียน
นี่ก็นั่งจีบกัน ปรึกษากับสุดท้ายอินสุยเทคะแนนให้อีกแล้ว ครั้งนี้เยอะด้วย
พออาจิ่วรู้ว่าถ้าเป็นคู่ชีวิตจะได้คะแนนคูณสอง อินสุยสารภาพรักก่อนงานเลี้ยงถ้าตอบรับเลยนางจะได้เท่าไหร่
เสียดายคะแนนมาก โฮสต์คุณมาหลักการบ้างไหม การไว้ตัวล่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
จากการที่เอ้อเมางอนอาจิ่ว ที่ไม่ช่วยเมื่อวาน
วันนี้ตอนที่อาจิ่วโดนขอร้องให้ไปช่วยรักษาขาที่หักของเด็กสาวเสี่ยวหน่วนที่อาจิ่วเคยซื้อสมุนไพรที่ร้านยาเหริ่นซิน
อาจิ่วรักษาขาให้พ่อเสี่ยวหน่วนทั้งยังเสนอให้มาทำงานที่ร้านยา
เพื่อให้ได้เงินค่าจ้าง เสี่ยวหน่วนดีใจและขอร้องให้รักษามารดาที่เป็นวัณโรคให้
อาจิ่วรับปาก เมื่อเข้าไปดูอาการปรากฏว่าเป็นสาวใช้ข้างกายมารดาของอาจิ่วที่ตามหามานานนั่นเอง
สุดท้ายก็ได้รู้ความจริงว่านางเป็นคนวางยา และผู้อยู่เบื้องหลังก็คือลั่วเฉิงเฟิ่ง
ที่อาจิ่วไม่มีความรู้สึกว่าเป็นบิดาอยู่ตั้งแต่ต้นแล้ว
ที่ร่วมมือวางแผนกับลั่วฮูหยิน เมื่อรู้ตัวการแบบนี้ก็กลับจวนได้
แต่พอกลับจวนก็พบกับเอ้าเมาที่สภาพร่อแร่แขนขาหัก
เหลือเพียงลมหายใจสุดท้ายเท่านั้น
เสี่ยวเฉินคิดว่าเหตุการณ์นี้จะทำให้อาจิ่วเติบโตขึ้นไม่ถือตนเกินไปว่ามีดีอีกต่อไป
ในที่สุดอาจิ่วก็คิดถึงเสี่ยวเฉิน ขอร้องให้ช่วย
ยาฟื้นฟูยีนขั้นต้นใช้คะแนนหนึ่งล้านแต้ม อาจิ่วก็ทำการต่อรองกับเสี่ยวเฉิน
โดยเสี่ยวเฉินบอกว่าให้ใช้แต้มคืนสองเท่าและถ้าทำไม่ได้ภายในสามเดือนต้องถูกลงโทษ
อาจิ่วตกลง ได้ยาฟื้นฟูยีนมาให้เอ้อเมา ตอนที่อาจิ่วกลับมาเห็นเอ้อเมาบาดเจ็บ
เสี่ยวซินหนีไปหลบอยู่ในกองสมุนไพรได้ทัน เอ้อเมาสู้กับคนร้ายไม่ยอมให้มาขโมยค้างคาวทองไปเลยโดนทำร้ายปางตาย
ส่วนลู่ลู่หนีไปเที่ยวเพิ่งกลับมาจะตามไปแก้แค้นโดนอาจิ่วห้ามเอาไว้
ตอนนี้อาจิ่วป้อนยาฟื้นฟูยีนทำให้เอ้อเมาเกิดปฏิกิริยาย้อนหวนทวนคืนสู่สายเลือดบรรพบุรุษ
ทำเอาหนึ่งคนหนึ่งงูหนึ่งหนูตกใจไปตามๆกัน ก่อนจะกลับมาร่างเดินยังร้องโฮกกกก
ทำเอาลู่ลู่ถือเป็นการท้าทายจะสู้ด้วยอีก อาจิ่วรีบบอกว่านี่คือเอ้อเมานะ
ตอนนี้ก็ฮา สรุปแล้วเอ้อเมาคือตัวฉยงฉี สัตว์อสูรบรรพกาลนะเนี่ย
เท่ากับอาจิ่วมีสัตว์อสูรสองตัวทีเดียว
ตอนนี้ต้องไปตามค้างคาวทองคืนแล้ว
ระหว่างทางยังมีเหตุการณ์ตระกูลหวู่อีก เพราะศิษย์พี่
ศิษย์น้องเจ็ดตระกูลยู่ได้รับบาดเจ็บ อาจิ่วเข้าไปช่วยเห็นว่าช่วยไม่ได้
ผู้บาดเจ็บก็พยายามพูดคำสุดท้าย หวู่ ... หวู่ แล้วพวกตระกูลยู่
ก็มากล่าวหาว่าอาจิ่วเป็นคนร้าย อาจิ่วปฏิเสธ รีบไปตามหาคนร้ายที่หลบหนี
แผนการของจี้ม่อหลี่ล้มเหลว เพราะอาจิ่วสายดาร์คมาเอง จัดการคนร้าย
นักฆ่าเดนตายแบบที่ทำกับเอ้อเมา วิ่งวุ่นทั้งคืน
พวกตระกูลยู่ได้รับแรงยุจากจี้ม่อหลี่ พาคนมามากมายบุกมาจับกุมอาจิ่วถึงจวน
ได้ลั่วจวิ้นที่มาดักรออาจิ่วขวางไว้ แต่ก็ยังต้องให้อาจิ่วที่ร้องอร๊าย อร๊าย
ในใจจนเสี่ยวเฉินหาว่าโฮสต์เพี้ยน อาจิ่วบอกตอนนี้จนกรอบจะได้เก็บแต้มซะหน่อย
เลยท้าสู้กับเซี่ยเฟิงเพื่อเก็บคะแนน
ผลปรากฏว่าอาจิ่วได้เสี่ยวเฉินโกงสกิลทำให้ชนะไปได้ เพราะหายดีอย่างรวดเร็ว
ทุกคนจะใช้กำลังเข้ารุม พวกสัตว์ตัวน้อยก็จะทนไม่ไหวแล้วอยากสู้เต็มที่
สุดท้ายอินสุยมาห้ามศึกพร้อมกับทหารของตัวเอง
ทั้งยังบอกว่าจะพาอาจิ่วไปกักขังที่จวน
แต่ใครๆก็มองออกว่าใช้ข้ออ้างพาสาวไปอยู่ด้วย แบบฟังเหตุผลไม่ขึ้น
ขึ้นรถม้า
อาจิ่วก็จู่โจมด้วยการหอมแก้มทำเอาอินสุยตั้งตัวไม่ทันแข็งเป็นหิน
พอถึงจวนอ๋องบอกมีเรื่องจะบอก ในที่สุดอาจิ่วก็บอกเรื่องทั้งหมดทั้งเรื่องที่สงสัยหวู่เจินด้วย
บอกทุกอย่างยกเว้นการทำลายล้างของเอ้อเมา บอกแค่ว่าลู่ลู่ตามมาเมืองหวงเฉิง
แต่ตอนนี้ลู่ลู่แกล้งตายเพราะเซ็งที่ไม่ได้แสดงฝีมือ ขำลู่ลู่สุดๆ โกรธง่าย
เจ้าคิดเจ้าแค้น แต่แพ้ทางอาจิ่ว บ้ายออีก ฮ่าๆๆๆ
ตอนนี้อินสุยจะคิดบัญชีย้อนหลังกับอาจิ่วเรื่องที่มีเรื่องแล้วไม่มาหาแล้ว
เสี่ยวเฉินให้คำแนะนำแบบ XXX ยังไม่บรรลุนิติภาวะยังไม่ได้ ฮามาก
สุดท้ายว่าจะหอมแก้มอีกทีคราวนี้อินสุยต้องตัวได้แล้ว ก็ต้องกัดเลยสิ
ในที่สุดเรื่องราวก็ปะทุขึ้นเมื่อมีสัตว์อสูรออกอาละวาดที่อีกครั้ง
อินสุยต้องเข้าเฝ้าฮ่องเต้และพาอาจิ่วไปด้วย อาจิ่วพาลู่ลู่ไปด้วย
ซึ่งได้เจอกับผู้อาวุโสตระกูลยู่
ที่อธิบายสถานการณ์สัตว์อสูรบุกทำร้ายออกมานอกหุบเขาน้ำแข็ง
สุดท้ายจี้ม่อหลี่ก็เผยความสนใจเกี่ยวกับศิลาน้ำแข็ง
อาจิ่วไม่รู้ว่าคืออะไรจึงถามลู่ลู่ ลู่ลู่ก็บอกว่าไม่ใช่เอาไว้กักสัตว์อสูรเพราะมันทำให้รู้สึกเย็นสบาย
เสี่ยวเฉินก็บอกว่าเป็นหินพลังงานที่ทำให้สัตว์อสูรกลายพันธุ์มีร่างกายแข็งแรงนั่นเอง
สุดท้ายทุกคนวางแผนกันนำกองทัพไปตั้งค่ายดูสถานการณ์ที่หน้าหุบเขาน้ำแข็ง
อาจิ่วปรึกษาสัตว์ทุกตัวถึงสถานการณ์ตรงหน้าว่าจะไปด้วยหรือไม่ไป
และข้อดีข้อเสียของการทำพันธสัญญา ทุกตัวจะไปด้วย
และต้องทำพันธสัญญาซึ่งเสี่ยวซินกับหลิวอิ๋งไม่เห็นความแตกต่างซักนิด
เพราะความเชื่อใจที่มีให้อาจิ่วนั้นมากมายอยู่แล้ว
เสี่ยวฮวาเจียวตามมาภายหลังทั้งยังพาคู่ของตัวเองมาด้วย
อยากจะทำหน้าที่สืบข่าวให้อาจิ่ว ส่วนเอ้อเมาในที่สุดก็ตื่นขึ้นมาซักที
คราวนี้เรื่องราวก็เริ่มชัดเจน
เมื่อเสี่ยวฮวาเจียวและคู่ของมันนกเหยี่ยวขนาดเล็กที่สุด สืบจนได้รับบาดเจ็บ
แต่ได้ความว่ายู่หูถูกจี้ม่อหลี่หลอกให้เข้าไปในหุบเขาน้ำแข็ง
แต่ด้สนหลังกับมีคนของเป่ยจิ้งแอบตามอีกทอดหนึ่ง
อาจิ่วรู้แล้วว่าศิลาน้ำแข็งไม่ปลอดภัย
นี่ก็คือจุดประสงค์ของจี้ม่อหลี่ ที่ออกอุบายให้สี่แคว้นมารวมกันหน้าหุบเขาน้ำแข็งที่เป็นเขตแดนแบ่งมนุษย์และสัตว์อสูร
อาจิ่วขอร้องลู่ลู่และเอ้อเมาให้ไปด้วยกัน ตอนขอร้องเอ้อเมายังหงุดหงิดอีกที่อาจิ่วไม่เอาหน้าผากแตะกับหน้าผากตัวเอง
บรรพบุรุษน้อยพวกนี้นี่ เอาใจยากจัง ไม่พอใจเอาแต่ตบพื้นป๊าบๆ ฮ่าๆๆ
เข้าไปก็เจอจี้ม่อหลี่ดักอีก หน้าด้านปฏิเสธอีก
เสียเวลามาก ดีที่อินสุยมาทันเพราะตอนนี้ลู่ลู่เผยโฉมแล้ว ในที่สุดก็ได้ฆ่าคนสมใจ
ใช่ที่ไหน ให้เปิดทางให้ลู่ลู่นี่ พออินสุยมาอาจิ่วก็ไปได้ล่ะให้อินสุยเก็บกวาด
เอ้อเมาพาไปหน่อย ในที่สุดเอ้อเมาก็คืนร่างจริง บินได้อีก โอ้ว ...
นี่แบบลั่วหลินจิงทำไมถึงมีสัตว์อสูรตั้งสองตัว เข้ามาให้ต่อยแถมยังแจกคะแนนให้อีก
เทพเกินไปแล้ว ช่วงนี้คืออ่านแล้วฮามาก
เข้าไปด้านในอาจิ่วก็ทำข้อตกลงกับวานรหิมะได้เพราะดูเหมือนจะเป็นหัวหน้า
และแล้วก็รู้แผนการทั้งหมดของจี้ม่อหลี่ ตอนนออกมานี่ยังอาจิ่วเป็นคนยกทัพสัตว์อสูรออกมาสู้เพราะหัวหน้ามา
ลูกน้องตาม ขบวนใหญ่มาก อาจิ่วเลยคิดว่าจะแลกคะแนนกับเสี่ยวเฉิน
เสี่ยวเฉินเลยบอกว่าตอนนี้คะแนนความเลื่อมใสสามารถยกระดับโปรแกรมได้แล้ว
อาจิ่วก็เลยยกระดับ และใช้คะแนนแลกรัศมีเทพธิดา
จริงๆช่วงนี้เสี่ยวเฉินเงียบแบบคงยังไม่อยากให้แลกเพราะถ้ายกระดับโปรแกรมสำเร็จอีกไม่นานก็ต้องจากไป
(อันนี้คือมาอ่านแล้ววิเคราะห์อารมณ์เสี่ยวเฉินตอนนั้น) พอยกระดับ
ใช้ยาฟื้นฟูยีนคราวนี้ขนาดวานรยักษ์ยังจินตนาการล้ำเลิศว่าหรือจะมีมนุษย์ที่กลายเป็นเทพได้จริงๆ
เพราะรัศมีพลังกดดันออกมาทันที
จี้ม่อหลี่ยังไม่ได้หนีไป
อาจิ่วเลยท้าให้ดูดซับพลังตอนนั้นซะเลย สุดท้ายก็ตามคาด และแล้วอาจิ่วก็ทำสัญญากับสัตว์อสูรว่าจะไม่ข้ามเขตแดนกัน
ทุกอย่างสลักลงในสมองเพราะรัศมีเทพธิดา
และตอนนี้อาจิ่วก็เป็นครูฝึกอสูรระดับอสุรจารย์แล้ว
เรื่องราวจบลง ลาสบอสรับผลกรรม
ตอนนี้ก็มาจัดการกับตระกูลลั่ว
เพราะอาจิ่วแค่อยากให้ลั่วเฉิงเฟิ่งพักผ่อนอย่างสงบในบั้นปลาย
ลั่วฮูหยินก็ไปบวชชีห้ามกลับมาอีก ส่วนลาสบอสของอินสุนก็รับผลจากการกระทำของตัวเอง
เสี่ยวเฉินเมื่อสะสมพลังของโลกนี้จนเต็มก็ต้องจากไป
เพื่อสะสมพลังงานก้อนใหม่อีก หน้าที่ยังไม่สิ้นสุด แล้วเอาไว้พบกันใหม่
หลังอ่านเล่ม 4 :
เล่มนี้เนื้อเรื่องทุกอย่างเปิดเผย
ทั้งจุดประสงค์ทั้งหมดของ last boss สุดท้ายอาจิ่วก็สามารถแสดงพลังเทพธิดาที่สะสม
และแลกแต้มเอาไว้จนอัพเดทเสี่ยวเฉินจนเป็นโปรแกรมขั้นสูง
รัศมีเทพธิดาที่พูดอะไรแล้วก็สลักลงไปในใจคนฟัง เรื่องทุกอย่างเปิดเผย
การแก้แค้นสำเร็จ last boss ทั้งของอาจิ่วและอินสุยได้รับผลกรรม
เสี่ยวเฉินสะสมพลังจนเต็ม งานเลี้ยงเลิกลารอวันจะได้พบกันใหม่
ส่วนเหล่าสัตว์อสูรของอาจิ่วก็ได้แสดงฝีมือกันอย่างเต็มที่
น่ารักและฮากันสุดๆจริงๆค่ะ ตอนนี้ก็รอเสี่ยวเฉินไปพบกับโฮสต์คนใหม่อบรมสร้างเทพธิดา
สะสมคะแนนเพื่อจุดประสงค์ของเจ้านายต่อไป แล้วพบกันใหม่นะเสี่ยวเฉิน
เนื้อเรื่อง :
ปีจักรวาลที่ 3210 ระบบกาแล็กซี Y โหยวซือคิดค้นโปรแกรมอัจฉริยะรุ่น A3297
เพื่อช่วยเหลือโฮสต์ในการพัฒนาพลังจิตและยังช่วยตัวเองเพราะพลังจิตจากความเลื่อมใสศรัทธาจะยิ่งบริสุทธิ์และแข็งแกร่งราวเกราะเพชร
ถึงตอนนั้นผู้สร้างโปรแกรมก็จะได้รับถ่ายโอนพลังมาด้วยอย่างอเนกอนันต์
เพราะโหยวซือถูกทำร้ายตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดาทำให้ไม่สามารถกินยาฟื้นฟูยีนได้
จึงคิดค้นวิธีนี้ และตั้งชื่อโปรแกรมนี้ว่าโปรมแกรมเทพธิดา ส่งไปยังมิติอื่น
เพื่อรอการกลับมาอีกครั้ง
โปรแกรมเทพธิดา A3297 เลือกร่างของลั่วหลินจิงเป็นโฮสต์
ในการเปลี่ยนให้เป็นเทพธิดา ให้ได้รับการยกย่องนับถือ
ลั่วหลินจิงเข้าใจบ้างไม่มากจึงตั้งชื่อโปรแกรมเทพธิดาให้เรียกง่ายๆว่าเสี่ยวเฉิน
ภารกิจแรกคือลองสื่อสารกับนกกระจอก ในศาลบรรพชนที่นางถูกนำมาขังทำโทษ
นกกระจอกตัวนั้นขอให้ลั่วหลินจิง ตั้งชื่อให้ นางตั้งชื่อให้ว่าเสี่ยวฮวาเจียว
อาจิ่วขอร้องให้เสี่ยวฮวาเจียวไปสืบข่าวภายในจวน
ถึงรู้ว่าตัวเองโดนวางแผนกำจัดออกนอกจวนตระกูลลั่ว ลั่วหลินจิงก็พร้อมจะไปเพื่อความก้าวหน้าขึ้น
จุดมุ่งหมายคือการเป็นครูฝึกอสูร ซึ่งตรงกับความคิดของเสี่ยวเฉินเช่นกัน
การออกเดินทางเริ่มต้นขึ้น
ระหว่างทางยังได้พบกับน้ำป่าซัดหายไป
ทำให้ได้รับการช่วยเหลือจากอินสุย และยังช่วยอินสุยจากฝูงหมาป่าเงินอีกด้วย
เส้นเรื่องจะเป็นการเดินเรื่องของเสี่ยวเฉินที่คอยอบรมอาจิ่ว
จากการวิเคราะห์ของโปรแกรมเพื่อฝึกฝนในทุกด้าน ทั้งด้านการแพทย์ การศึกษา
การฝึกพลังจิต ฝึกวรยุทธ และเก็บคะแนนเพื่อยกระดับโปรแกรม
เอาคะแนนมาแลกความสามารถพิเศษ หกปีผ่านไป
ในที่สุดก็ได้พบอินสุยอีกครั้งในขณะที่อินสุยต้องการหาสมุนไพรมารักษาลูกน้องคนสนิท
ผู้อาวุโส ศิษย์น้องของโม่ไต้ฟูจึงต้องออกโรง
ในการไปหาสมุนไพรยังได้พบกับอสรพิษทุนเทียน อาจิ่วยังพากลับมาอีกด้วย
เรื่องราวดำเนินจากเมืองเหลียวเฉิงมาเมืองหวงเฉิง
คุณหนูลั่วที่อ่อนแอกลายเป็นคนเข้มแข็งในทุกด้านเปิดตัวมาเก็บแต้มได้อีกเยอะ
แถมอินสุยที่รู้จักยังเป็นอี้หวางอ๋อง
ท่านอ๋องที่ไม่เคยสนใจใครยังสนใจแต่ลั่วหลินจิง ท่านอ๋องหน้านิ่งเย็นชา
ไร้อารมณ์แต่เวลาจีบหญิงนี่ทำไม่เป็น ความคิดไม่เหมือนใคร คิดได้ว่าผู้มีพระคุณต้องตอบแทนด้วยร่างกาย
คนอื่นเค้ารู้กันหมดมีแต่เจ้าตัวที่ไม่รู้เรื่องด้วย ส่วนเหล่าสัตว์ บรรพบุรุษตัวน้อยก็ไม่ได้น้อยหน้า
เสี่ยวฮวาเจียว นกกระจอกทำหน้าที่หน่วยข่าวกรอง เสี่ยวซิน มุสิกโอสถ
กินดีอยู่ดีเกินหน้าใคร เอ้อเมา
บรรพบุรุษตัวน้อยที่ความเป็นมาไม่ธรรมดา ลู่ลู่
อสรพิษทุนเทียนที่ชอบออกไปเที่ยวเล่น โกรธง่าย หายเร็ว เจ้าคิดเจ้าแค้น
แพ้ทางอาจิ่ว ชอบกินถั่วลิสงคั่ว เรื่องราวดำเนินไป
จนในที่สุดก็รู้ว่าทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะอะไร ยังไง อาจิ่วทางหนึ่งสืบเรื่องที่มารดาเสียชีวิตเพราะคลอดก่อนกำหนดดูผิดปกติ
กับเรื่องของอินสุยที่มีคนคอยปองร้าย ทั้งสองเรื่อง
เมื่ออาจิ่วรู้เรื่องราวทั้งหมด ก็มีบทสรุปไว้แล้ว
ส่วนของอินสุยจากการที่อาจิ่วเป็นครูฝึกอสูรระดับสูงทั้งมีเสี่ยวเฉิน
เรื่องราวต่างๆที่ดำเนินมาในที่สุดก็นำไปสู่ Last Boss และเหตุผลทั้งหมด
เมื่อยกระดับโปรแกรมของเสี่ยวเฉินจากขั้นกลางไปสู่ขั้นสูง
จนกลายเป็นอสุรจารย์ของทุกคน เรื่องราวผ่านเสียงหัวเราะและน้ำตา
ในที่สุดอาจิ่วก็เติบใหญ่สามารถเดินไปบนเส้นทางได้ด้วยตนเอง เสี่ยวเฉินเมื่อยกระดับโปรแกรมจนครบ
สะสมพลังงานจากโลกใบนี้จนอิ่มตัวก็ต้องถึงเวลาต้องจากไป
เพื่อไปทำภารกิจในโลกใบใหม่ รอเวลามาพบกันใหม่
หลังอ่าน :
เป็นแนวเรื่องที่สนุกอีกเรื่องหนึ่ง
กับโปรแกรมเทพธิดา มาเพื่อเก็บสะสมพลังงานในโลกใบนี้ แต่เมื่อมาแล้วก็ต้องทำให้โฮสต์ของตนเป็นเทพธิดาให้ได้
เรื่องราวระหว่างทางสนุกและขำมาก ทั้งความหน้าเลือดของระบบ ความขี้งกของโฮสต์
การแลกแต้มและของวิเศษในระบบ จริงทั้งสองก็ทั้งงกทั้งหน้าเลือดเหมือนกันนะ
ยังมีเรื่องราวน่ารักของบรรดาสัตว์อสูร
ที่แต่ละตัวบ้ายอ โกรธง่ายให้เร็ว อีกมากมาย พระเอกก็ยไม่น้อยหน้ากับความคิดที่อยากใช้ร่างกายตอบแทนผู้มีพระคุณ
และเหล่าลูกน้องพระเอกที่คอยปล่อยมุกเรียกเสียงหัวเราะ เป็นเรื่องที่อ่านง่าย
น่ารัก และสนุกสมกับเป็นเฉียนลู่จริงๆค่ะ
ต่อไปก็ต้องรอเสี่ยวเฉินหาโฮสต์คนใหม่เจอสินะ แล้วเราจะพบกันใหม่
