Review
14/2562
เรื่อง : สุดหัวใจ
ผู้แต่ง : Yi Du Jun Hua
ผู้แปล : ห้องสมุด
พิมพ์ครั้งที่1
: พฤษภาคม 2562
สำนักพิมพ์
ห้องสมุดดอตคอม
สุดหัวใจ...
บอกเล่าถึงเรื่องราวความรักอันซาบซึ้งตรึงใจระหว่างฮ่องเต้และขุนศึกหญิงคู่บัลลังก์ผู้ที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้คนรักของนางก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุด
ไม่ว่าจะต้องสูญเสียหัวใจก็ตาม
“ชีวิตหนึ่ง เราอาจรักใครได้หลายคน
แต่สุดหัวใจ...มีได้แค่คนเดียว"
ความรักเป็นเรื่องแปลกแม้จะขบเขี้ยวเคี้ยวฟันแต่ก็ชิงชังไม่ลง
แม้จะเจ็บปวดราวกับหัวใจถูกฉีกแต่ก็มิอาจตัดใจ
แม้จะจืดชืดดั่งน้ำใสแต่ก็ขาดไม่ได้
เมื่อใดที่รักแล้วจะไม่มีแม้แต่คำว่าเสียใจ
เป็นอะไรที่ทิ้งไม่ได้
ตัดไม่ขาด
สไตล์อีตู้จินหัว
สนุกมากหน่วงมาก ดาร์คมาก เมื่อก่อนอ่านเต้าหู้ไซซีคิดว่ามู่หรงลี่นี่เป็นอ๋องเลวแล้วแต่มันไม่ใช่เลย
มู่หรงลี่เป็นคนดีชัดๆ นี่ต่างหากของแท้และแน่นอน พระเจ้าอ่านไปอินไป
สปอยล์เนื้อเรื่อง
.
.
.
.
.
.
นางเอกของเราแม่ทัพจั่วชางหลาง
ถูกเลี้ยงอยู่ในฝูงหมาป่าตั้งแต่เด็ก แล้วมู่หรงเหยียนองค์ชายรองเป็นคนไปพบและช่วยเอาไว้
นางมีความสามารถที่ทำให้ฝึกยุทธ์ได้ จึงเอาไว้ข้างกายและให้เป็นรองแม่ทัพ
มอบคันธนูอัคคีให้เป็นอาวุธคู่กาย
มู่หรงเหยียนมีหญิงคนรักเจียงปี้หลันตั้งแต่เด็กที่สัญญาว่าจะแต่งงานด้วยแต่ถูกฮ่องเต้มอบให้เป็นชายาองค์รัชทายาท
มู่หรงเหยียนจึงก่อกบฎขึ้น การนำทัพก็มีจั่วชางหลางคู่กาย บุกไปทุกที่ด้วยกัน
จั่วชางหลางเคยสาบานว่าจะมอบทุกอย่างให้ นางก็มอบให้จริงๆ ไม่มีบ่นซักคำ
ตามู่หรงเหยียนจนสุดท้ายได้เป็นฮ่องเต้แต่งตั้งเจียงปี้หลันเป็นฮองเฮา
ปลดจั่วชางหลางจากฮองเฮาที่ทำทุกอย่างให้เป็นแม่ทัพ จั่วชางหลางที่ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมในราชสำนักกลับเป็นที่เคารพของชาวบ้านมากมาย
อยู่ในวังโดนกลั่นแกล้งทั้งสำนักหมอหลวงและคนในราชสำนักต่างเห็นฮองเฮาสำคัญ
ฮองเฮาเจียงปี้หลันมองออกว่าจั่วชางหลางสำคัญต่อฮ่องเต้มู่หรงเหยียน
แต่พอถามหรือขันทีข้างกายถามมู่หรงเหยียนกลับตอบว่านี่เป็นการดูแลสัตว์เลี้ยง
ยอมให้คนทรมานจั่วชางหลางแต่ไม่ยอมให้นางตาย
สุดท้ายกว่าจะรู้ว่าอะไรสำคัญที่สุดในชีวิต
สิ่งนั้นก็ไม่มีอีกต่อไปต้องเสียใจไปตลอดกาล เป็นฮ่องเต้ที่ดี
แต่ก็ไม่ใช่คนรักที่ดี ไม่เข้าใจเรื่องความรัก เข้าใจผิดมาโดยตลอด
ตอนแรกคิดว่าการดูแลให้ปลอดภัยคือความรัก มันใช่หรือ
ที่ไม่สอนคันธนูอัคคีขั้นสุดท้ายเพราะเป็นขั้นไร้ใจ
แต่เมื่อถึงขั้นนี้แล้วจะไร้ใจจริงหรือต้องกลับมาดูตัวมู่หรงเหยียนเองที่สุดท้ายจะรู้ว่าสิ่งสำคัญที่สุดคืออะไร
ก็หลุดลอยไปตลอดการ สุดหัวใจของมู่หรงเหยียน สุดหัวใจของจั่วชางหลาง
คิดว่าเรื่องนี้คือสุดหัวใจของทั้งสองคน กว่าเรื่องราวทุกอย่างจะเปิดเผย
ถึงเบื้องลึกเบื้องหลังทั้งหมด มู่หรงเหยียนก็สูญเสียสุดหัวใจไปแล้ว
ที่ทำทั้งหมดมันถูกสำหรับการเป็นฮ่องเต้แต่ว่ามันไม่ใช่สำหรับการกระทำของคนคนหนึ่งจริงๆ
เรื่องราวซับซ้อน
หนักหน่วงมู่หรงเหยียนมีปมในใจที่จะเปิดเผยในตอนหลังว่าเพราะอะไรถึงทำแบบนี้กับจั่วชางหลาง
นี่คือความรักของมู่หรงเหยียนแต่กลับบอกคนอื่น
และตนเองว่านี่คือการดูแลสัตว์เลี้ยง มันก็ต้องเป็นอย่างนี้สินะ
สมน้ำหน้าสุดๆที่ต้องเป็นอย่างนี้รอจนผมหงอกขาวสุดท้ายก็คือความว่างเปล่า
อีตู้จินหัวเขียนดีมาก แค่เล่มบางๆแต่แบบอ่านไปต่อมน้ำตาแตกไป
เตรียมกระดาษทิชชู่ไว้ได้เลยสำหรับความรันทด
ชีวิตบัดซบของจั่วชางหลางนางเข้มแข็งแต่ก็ต้องการความรัก
คนที่รักที่สุดมอบความรักให้แบบที่ไม่บอกอะไร ตัวเองยังไม่พูดแล้วจะรู้ได้ยังไง
ก็ต้องปล่อยนางไป ทุกอย่างมีเหตุผลแบบที่ควรจะเป็น
จั่วชางหลางอยู่กับฝูงหมาป่าทำให้ไม่รู้ว่าชีวิตประจำวันจะทำยังไง
นางใสซื่อบริสุทธิ์เลยถูกคนรังแก
คนที่ปกป้องได้ไม่ปกป้องสุดท้ายก็เหลือเพียงฮ่องเต้และขุนนางตลอดไป แนะนำให้อ่านอย่างแรง เล่มบางๆที่มีอะไรเกินคาด
ชอบมากอินสุดๆ สนุกสุดๆ แนะนำเลย
