#สิงห์สถิต #2เล่มจบ #สนพ.ห้องสมุดดอตคอม

Review 5/2562
เรื่อง : สิงห์สถิต
ผู้เขียน : ฟงเหอโหยวเย่ (Fengheyouyue) 
ผู้แปล : ห้องสมุด
พิมพ์ครั้งที่ 1 : ธันวาคม 2561
สนพ. ห้องสมุดดอตคอม

โปรยปก :
คุณคิดว่าอนาคตอีกหลายร้อยปีข้างหน้ามนุษย์จะเป็นอย่างไร? 
เผชิญมหันตภัย อดอยากหรือวิวัฒนาการจนฉลาดล้ำเหนือธรรมชาติ
แล้วถ้าสิ่งที่คุณคิดมันผิดหมด ถ้าโลกใบนี้ไม่มีมนุษย์อีกต่อไปแล้ว?

จี้เสี่ยวโอวคือเด็กสาวที่โดนรอยต่อแห่งกาลเวลาเล่นตลก
สะบัดเธอข้ามไปอยู่ในโลกอนาคต
โลกที่ไม่เหลือเผ่าพันธุ์มนุษย์แม้แต่คนเดียว
เธอต้องพยายามเอาตัวรอดจากสัตว์กลายพันธุ์ที่แข็งแกร่งกว่า
เอาตัวรอดจากสภาพอากาศที่โหดร้ายแบบสุดขั้ว

ณ ที่แห่งนี้เธอช่วยเหลือเหมียวน้อยน่ารักที่กำลังเจ็บหนักอยู่ตัวหนึ่ง
โดยไม่รู้เลยว่าเนื้อแท้ของมันคือจ่าฝูงเผ่าเสือที่ดุร้ายที่สุดในห่วงโซ่อาหาร!

เล่ม 1 :
จี้เสี่ยวโอว สาวน้อยวัยประมาณสิบหกสิบเจ็ดปีไปทัศนศึกษากับเพื่อนที่โรงเรียน ระหว่างทางรถบัสเกิดอุบัติเหตุทำให้ตัวเองถูกเหวี่ยงหลุดลงมาจากหน้าต่างรถ พอฟื้นขึ้นมาพบว่าตัวเองไม่ได้รับบาดเจ็บแต่ต้นไม้รอบตัวไม่มีต้นไหนที่รู้จักเลย ทำให้คิดว่าจะเดินไปที่ยอดเขาอาจจะเจอเพื่อนๆ และรถที่รออยู่ จึงได้ใช้มีดพกสลักต้นไม้ที่เห็นต้นแรกว่า 1002 คือวันที่วันนี้และเพื่อเป็นหลักเตือนไม่ให้เดินกลับมาที่เก่า ตอนที่ตกลงมานั้นเสี่ยวโอวมีเพียงกระเป๋าเป้สะพายหลังและของใช้จำเป็น แต่พอลองดูอีกทีกลับพบว่ากระเป๋าเป้ตัวเองเป็นเหมือนห้วงมิติเวลาที่มีของทุกสิ่งที่เพื่อนทุกคนบนรถเอามา และเวลาเดินช้าแทบจะหยุดนิ่งของไม่เน่าเสียเลยทีเดียว จากนั้นก็เจอเสือดาวน้อยที่ขาหลังบาดเจ็บ ตอนแรกยังกังวลว่ามันเป็นเสือจะทำอันตรายเลยหาทางหนี แต่ที่แปลกของที่นี่คือ พอหกโมงเย็นฟ้าก็มืดทันทีเหมือนใครมาปิดไฟดับ พอหกโมงเช้าฟ้าก็สว่างทันทีเหมือนเดิม เสี่ยวโอวเดินทั้งวัน สุดท้ายกลับมาที่เดิมที่มีเสือดาวน้อยนอนอยู่ใต้ต้นไม้ และหลังจากนั้นก็เหมือนได้ยินเสียงฝูงหมาป่า เสือดาวน้อยบาดเจ็บก็เหมือนจะสื่อสารทางสายตาให้พาไปด้วย ทั้งสองจึงเริ่มเดินทางไปด้วยกัน หลังจากนั้นเสี่ยวโอวถึงได้รู้ว่า ตนมาอยู่ในโลกอนาคตที่ไม่มีเผ่าพันธุ์มนุษย์หลงเหลืออยู่แล้ว ในดินแดนโบเออร์เนีย เมื่อเจ็ดร้อยปีก่อนสภาพอากาศเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ สี่ฤดูผันแปร พอสภาพอากาศกลับเป็นปกติมนุษย์ก็หายไปหมดแล้ว สิ่งเหล่านี้คือหัวหน้าโบแร็ต ปูของอีริคเผ่ากวางเรนเดียร์กลายพันธุ์ประเภทกินพืชเป็นผู้บอก และบอกว่าถ้าอยากรู้เรื่องให้ตามหาเต่าน้ำชื่อแพ็ตที่สุดขอบตะวันออกอาจจะหาทางกลับบ้านได้เพราะเต่าน้ำแพ็ตอายุยืนนานที่สุด เสี่ยวโอวจึงตัดสินใจเดินทางไปทางตะวันออก พร้อมเสือดาวน้อยและอีริคที่จะไปประชุมแทนปู่ที่หมู่บ้านกวางหนอกที่ฝั่งตะวันออก ตอนอยู่ที่หมู่บ้านของอีริคเสี่ยวโอวเคยเจอเสือดาวกลายพันธุ์สองตัว มาถามหาไรอัน ตลอดทางเสี่ยวโอวไม่รู้เลยว่าไรอันที่ว่าเป็นจ่าฝูงเสือดาวก็คือเสือดาวน้อยที่ตนช่วยเหลือและตั้งชื่อว่าเถาเถา ระหว่างทางได้พบพายุหิมะ ทำให้ต้องหาที่หลบ เจอหมีดำกลายพันธุ์มาขโมยเป้สะพายหลังไปแลกอาหาร พอถึงหมู่บ้านกำลังจะต่อรองเอาเป้คืนมาก็เจอหมาป่ากลายพันธุ์มาแย่งเป้ตัดหน้าไปอีก คืนนั้นเสือดาวน้อยไรอันได้แอบออกไปสำรวจในเรือของฝูงหมาป่าเพราะคิดว่าหมาป่ามีส่วนเกี่ยวข้องที่ทำให้ตนตัวเล็กเป็นเด็กน้อย เสี่ยวโอวเป็นห่วงก็ตามไปหา และโดนจับได้บนเรือหลังจากเจอเป้และเสือดาวน้อยแล้ว จึงทำการต่อรองกับจ่าฝูงเผ่าหมาป่าฮุลตันพอเช้าขอลงจากเรือเพื่อแลกกับการช่วยเหลือล่องเรือผ่านไปได้ในสภาพอากาศหมอกลงจัดที่ไม่เห็นทางข้างหน้าและมีแนวโขดหินอันตรายอยู่ ฮุลตันตกลง เสี่ยวโอวพาเรือผ่านไปได้โดยแอบใช้เข็มทิศกับแผนที่ที่ขอยืมมา และได้ออกเดินทางต่อ จนมาเจอหมู่บ้านหนึ่งซึ่งกลายเป็นหมู่บ้านที่อีริคมาประชุมพอดี ก่อนเข้าหมู่บ้านเสี่ยวโอวได้เอาไรอันใส่เข้าห้วงมิติตอนนี้ห้วงมิติของเสี่ยวโอวไม่ได้อยู่ที่เป้เท่านั้น สามารถหยิบของเก็บของจากกลางอากาศได้ แอบเอาไว้ทำให้ไม่มีคนเห็น พอตอนเย็นอีริคมาตามไปกินอาหารเห็นเสี่ยวโอวยังไม่ตื่นเลยไปดูปรากฎว่าไรอันกลับกลายเป็นเสือดาวโตเต็มวัยแล้ว ความลับนี้เกี่ยวข้องกับห้วงมิติของเสี่ยวโอวอย่างแน่นอน เสี่ยวโอวยังไม่ทันรู้เรื่องอะไร ไรอันก็กลายเป็นเสือดาวน้อยอีก ทำให้ไรอันคิดหาวิธีอยากกลับเข้าไปในห้วงมิติว่าเพราะอะไรกันแน่ เลยวางแผนสร้างความปั่นป่วน เสี่ยวโอวเลยโดนขับออกจากหมู่บ้านเพราะพาไรอันมาด้วย ออกจากหมู่บ้านเดินทางท่ามกลางหิมะจนมาเจอบ้านร้างก็เข้าไปอาศัย ยังมาเจอราอูล ซิธ เสือดำกลายพันธุ์ที่เป็นรองในฝูงเสือดาวของไรอัน มาถามหาไรอันอีก จนสุดท้ายเสือดำเห็นและรู้ว่าไรอันกลายเป็นเสือดาวน้อยก็คิดกำจัด แต่เสี่ยวโอวเอาไรอันใส่เข้าห้วงมิติอีกครั้ง และระหว่าอันตรายตัวเองยังเข้าไปในห้วงมิติได้ด้วย และคายตัวเองออกมาทีหลัง แต่สุดท้ายราอูล ซิธก็ตามเจออีกและจัดการเสี่ยวโอวจนบาดเจ็บ ไรอันที่เสี่ยวโอวใส่เข้าห้วงมิติก่อนหน้าได้ออกมาช่วยโดยเป็นเสือโตเต็มวัยมาสู้กัน ระหว่างนั้นเสี่ยวโอวคิดว่าตนเคยเจอเสือดาวตัวนี้เป็นตัวที่เห็นก่อนที่จะตกจากหน้าต่างรถบัส นั่นคือสิ่งสุดท้ายก่อนหมดสติไป ไรอันชนะและพาเสี่ยวโอวกลับหมู่บ้านเสือดาวที่ตะวันตกแทน พอเสี่ยวโอวฟื้นก็เป็นจากนั้นแล้วหลายวัน ที่พบคือเสือดาวกลายพันธุ์ผู้เป็นจ่าฝูง ซึ่งก็คือเถาเถาของเสี่ยวโอวนั่นเอง ทำให้รู้ว่าตลอดมาไรอันเป็นจ่าฝูงไม่ใช่ลูกเสือดาว ไรอันขอให้เสี่ยวโอวอยู่ที่เผ่าเสือดาวจนกว่าแผลจะหาย เสี่ยวโอวอยากกลับบ้าน ทำให้หนีออกจากฝูงเสือดาวตอนที่ไรอันไปหาอาหารสำหรับฤดูหนาว พอดีกลับมาเร็วกว่ากำหนดทำให้รู้ว่าเสี่ยวโอวหนีไปเจอกับฮุลตัลฝูงหมาป่าที่อยู่หุบเขาข้างเคียง ไรอันบอกเสี่ยวโอวอีกครั้งว่าจะช่วยตามหาเต่าน้ำแพ็ตให้โดยแลกเปลี่ยนกับการที่เสี่ยวโอวอยู่ที่หมู่บ้านเสือดาวให้ไรอันจีบ หลังจากนั้นเสือเขี้ยวดาบได้รวมฝูงกันมาแก้แค้น เสี่ยวโอวจึงเพิ่งค้นว่าห้วงมิติของตนอัพเกรดอีกครั้งมีประทัดเพิ่มมา จึงใช้ช่วยเหลือสุชานาเสือดาวตัวเมียในฝูง เสี่ยวโอวจึงคิดว่าห้วงมิติน่าจะเชื่อมโยงกับที่เก็บของรถบัส แต่ตัวเองก็ไม่สามารถกับบ้านได้ ไรอันกลับมาได้รับบาดเจ็บจากการสู้กับจ่าฝูงเสือเขี้ยวดาบ ตัวเมียจากที่ไปช่วยมาจากฝูงเสือเขี้ยวดาบตอนไปหาอาหารยังสร้างความลำบากให้เสี่ยวโอวอีกครั้งโดยวางแผนไปบอกผู้เฒ่าของฝูงว่าตัวเมียฝูงเสือดาวต้องแบ่งปันกับตัวผู้ในฝูงหลายตัว เสี่ยวโอวรับไม่ได้คิดจากไปอีกครั้ง ไรอันเลยประกาศว่าต่อไปนี้เสือดาวจะใช้ชีวิตเป็นคู่ไม่แบ่งปันตัวเมีย และเสี่ยวโอวคือคู่ชีวิตของตน

เล่ม 2 :
ไรอันเริ่มวิธีจีบชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ทั้งคอยอุ้ม คอยจับ คอยจูบจนเสี่ยวโอวต้องห้ามเอาไว้ และแล้วการรอคอยข่าวจากฝั่งตะวันออกก็จบลงเมื่อวินเทอร์เสือดาวที่วิ่งเร็วอันดับต้นๆของฝูงกลับมาจากการไปสืบข่าว และได้บอกกับเสี่ยวโอวว่าเต่าน้ำแพ็ตตายไปแล้วเมื่อสิบปีก่อน เสี่ยวโอวเศร้ามากแต่ก็ต้องอยู่ที่โบเออร์เนียต่อไป ตอนนี้ก็เลยอยากลืมเรื่องเศร้าด้วยการคิดทำระเบิดจากประทัดที่อยู่ในห้วงมิติ พอทดลองจนใช้ได้ไรอันก็บอกว่าอย่าให้ใครเห็นอีกถ้าไม่ได้อยู่ด้วย ราอูล ซิธที่เคยทำร้ายเสี่ยวโอว และไรอันกลับมาพร้อมท้าสู้เพื่อเป็นจ่าฝูงคนใหม่ไรอันตกลง ระหว่างสู้กันได้ตกหน้าผา เวลาเดียวกันฝูงหมาป่าก็บุกมาที่หมู่บ้านเสือดาว เรื่องนี้เป็นการนัดหมายกันของราอูล ซิธและฮุลตันจ่าฝูงหมาป่าที่เคยช่วยราอูล ซิธตอนบาดเจ็บเอาไว้ เสี่ยวโอวเลยต้องใช้ระเบิดเข้าช่วยฝูงเสือดาวที่มีกำลังน้อยกว่าในการบุกเข้ามาของฝูงหมาป่าทางด้านบึงกั้นเขตแดน เรื่องนี้ทำให้ผู้เฒ่าฝูงเห็นถึงประโยชน์จึงมาขอร้องให้เสี่ยวโอวช่วยสอนเสือดาวในฝูงทำระเบิด ไรอันตกลงเพราะต้องการให้เสี่ยวโอวรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกันฝูงอย่างแท้จริง ช่วงที่ทำการทดสอบผลของระเบิดเสี่ยวโอวคิดว่าหลังจากนี้จะสอนการฝังระเบิดจึงกลับที่พักเพื่อหาแผนที่จะได้อธิบายง่ายขึ้น ตอนนั้นเองที่เสี่ยวโอวแอบได้ยินไรอันคุยกับวินเทอร์จนรู้ความจริงว่าที่จริงแล้วเต่าน้ำแพ็ตยังไม่ตาย เป็นไรอันที่โกหกตน ฤดูฝนพายุกำลังจะมา ไรอันกลัวเสี่ยวโอวหนีไปเลยขังไว้ในบ้าน ระหว่างนั้นเสี่ยวโอวทำกระเป๋าเป้ตนเองตกของข้างในกระจาย ทั้งไฟฉาย เข็มทิศ และโทรศัพท์มือถือเป็นเหตุให้โทรศัพท์เปิดโดยไม่ได้ตั้งใจ หลังจากเก็บของหมดแล้วก็ได้ยินเสียงสัญญาณเรียกเข้ากดรับสายได้ และได้รู้ว่าแม่ของตนไม่สบายอยู่โรงพยาบาล เสี่ยวโอวร้อนใจอยากกลับบ้าน เลยทะเลาะกับไรอันและใช้เครื่องช็อตไฟฟ้ากับไรอันแล้วหนีออกมา ระหว่างทางเจอฮุลตันติดตามมาตลอดทางแต่ก็ไม่สนใจหนีไปเรื่อยๆจนถึงต้นไม้ใหญ่ก็ปีนขึ้นไปพัก พอฟื้นขึ้นมาก็กลับมาที่โลกของตัวเองแล้ว อยู่ที่โรงพยาบาลโดยเพื่อนร่วมชั้นเรียนเจอที่ข้างทางตรงจุดที่เกิดอุบัติเหตุไปทัศนาจรเมื่อครึ่งปีก่อน จากนั้นเสี่ยวโอวก็ใช้ชีวิตตามปกติ สามปีผ่านไปตอนนี้เสี่ยวโอวอยู่ปี 2 ในมหาวิทยาลัยช่วงปิดปลายภาค จึงวางแผนอีกครั้งกลับไปที่เดิมแต่คราวนี้เตรียมข้าวของพร้อมก่อนไป พอไปถึงก็พบต้นไม้ที่คุ้นตา นั้นคือต้นไม้ที่มีสลักตัวเลข 1002 ซึ่งเป็นต้นเดียวกับตอนที่เสี่ยวโอวสลักไว้ตอนกันไม่ให้ตนเดินหลงทางในป่าโบเออร์เนีย ที่แท้ความลับจุดเชื่อมโยงก็อยู่ที่นี่ เสี่ยวโอวแตะไปที่ต้นไม้พอลืมตาขึ้นอีกครั้งป่าก็เปลี่ยนไป ทั้งยังได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นเคยของอีริค เสี่ยวโอวจึงอยู่ที่หมู่บ้านกวางเรนเดียร์และให้เมล็ดเพาะปลูก บอกวิธีเพาะปลูกที่ถูกต้อง ระหว่างนั้นเสี่ยวโอวได้เจอเสือดาวน้อยบาดเจ็บขาหลังเหมือนตอนนั้นทำให้นึกถึงไรอัน เผลอเรียกเถาเถา แต่บอกว่าต้องเก็บเป็นความลับไม่งั้นจะไม่ให้กินนมอีก หลายวันผ่านไปเสือดาวน้อยมาหาที่เดิมทุกวัน จนกระทั้งถึงวันออกล่าของฝูงเสือดาวทำให้รู้ว่าเสือดาวน้อยตัวนั้นคือวินเบิร์กลูกของวินเทอร์และสุชานา สุชานากำลังตามหาวินเบิร์กและถามเรื่องกลิ่นนมกับชื่อเถาเถาที่ได้ยินจากวินเบิร์กกับวินเทอร์ทำให้ไรอันรู้ว่าเสี่ยวโอวกลับมาแล้ว คราวนี้ไรอันทำเหมือนเสี่ยวโอวเป็นเหยื่อมัดพาเดินไปที่ถ้ำซึ่งเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อสามปีก่อนเพราะรู้ว่าเสี่ยวโอวไม่ชอบอยู่กับฝูง และในที่สุดทั้งสองก็ได้ร่วมคู่กันซะทีเพราะตลอดมาคนที่อยู่ในใจเสี่ยวโอวตลอดก็คือไรอันนั้นเอง ทั้งสองกลับมาอยู่ที่ฝูงจนกระทั่งถึงเวลาใกล้เปิดเรียนของเสี่ยวโอว ตอนแรกเสี่ยวโอวขอเวลากลับบ้าน 3 เดือนแต่ไรอันไม่ตกลง เลยเกิดความคิดชวนไรอันไปยังโลกของตนด้วย พอไปถึงไรอันเห็นความแตกต่างของโบเออร์เนียและโลกมนุษย์ เห็นความสัมพันธ์ระหว่างครอบครัวของมนุษย์ และเห็นสถานะที่ทางสังคมมนุษย์ต้องมี สิ่งเหล่านี้แตกต่างจากโลกของสัตว์กลายพันธุ์ แต่ไรอันก็สามารถทำให้พ่อและแม่ของเสี่ยวโอว ยอมรับได้ภายในเวลาหนึ่งเดือนและได้กลับไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่โบเออร์เนีย

หลังอ่าน :
ในเล่มหนึ่งเส้นเรื่องจะอยู่ที่ การเดินทางของเสี่ยวโอวกับไรอัน แสดงถึงโลกของสัตว์กลายพันธุ์ วิถีชีวิตการดำรงอยู่ของสัตว์กลายพันธุ์กินพืช กินเนื้อ การดำรงอยู่ของนักล่าและผู้ถูกล่า และได้บอกว่าเสี่ยวโอวได้หลุดเข้ามาในโลกอนาคตที่ไม่มีมนุษย์อยู่เลยโดยนำเอาสิ่งของที่พัฒนา มีประสิทธิภาพมากกว่าตามมาด้วย เสี่ยวโอวต้องการกลับบ้าน ส่วนไรอัน เมื่อร่วมทางไปด้วยกันก็เกิดความผูกพัน จนตอนแรกยังไม่รู้ว่าคือความรัก อยากแต่จะให้เสี่ยวโอวอยู่ที่โบเออร์เนีย ถึงกับเปลี่ยนกฎเกณฑ์การดำรงชีวิตของฝูงที่มีมานานเพื่อเสี่ยวโอว

เล่มสอง เส้นเรื่องเดินไปในทางของความรักที่ไรอันมีต่อเสี่ยวโอว และที่เสี่ยวโอวมีต่อไรอัน แต่ตอนแรกยังไม่เข้าใจเพราะตนคือมนุษย์ ไรอันคือเสือดาว และเสี่ยวโอวยังอายุน้อยเพียงแค่ 16 ปีเท่านั้น หลังจากหนีกลับบ้านได้ก็ยิ่งรู้ใจตัวเองทั้งคู่ว่านั้นคือคนรัก คือคู่ชีวิตเพียงหนึ่งเดียว ที่ให้ไรอันไปโลกมนุษย์ไรอันได้เห็นและเรียนรู้ว่าสังคมมนุษย์ดูแลลูกของตนไม่ห่างจนโต เอาไว้ข้างกายตลอด ต่างกับเสือดาวที่พอหนึ่งปีก็ต้องแยกจากพ่อแม่เพื่อออกล่า เพื่อความอยู่รอด ไม่งั้นจะเป็นตัวไร้ค่า และไรอันก็เห็นถึงสถานะที่มนุษย์ต้องมี ไรอันฉลาด ช่างสังเกต เรียนรู้เร็ว จึงสามารถทำความเข้าใจ และมีความสามารถที่จะทำได้จริงๆ เพราะไรอันรักเสี่ยวโอวนั่นเอง ไม่ยอมแยกจากจึงต้องทำเพื่อให้พ่อและแม่ยอมรับไรอันให้ได้ และสุดท้ายก็ทำสำเร็จ

ถ้าจะพูดถึงเรื่องนี้ขอบอกว่าเนื้อเรื่องน่าจะอิงเรื่องความรักที่สุด ที่เสี่ยวโอวข้ามมิติมาก็เพราะมีไรอันอยู่ เพราะทั้งสองเป็นคู่ชีวิตกันนั่นเอง ส่วนในห้วงมิติตามที่เสี่ยวโอวคิดไว้ จากที่หยิบของในเป้ได้ ต่อมาพอมีสมาธิมากขึ้น ชำนาญมากขึ้นก็สามารถหยิบของเก็บของในอากาศได้ และสามารถซ่อนไรอันและตัวเองเข้าไปได้ชั่วคราวด้วย จริงๆแล้วเต่าน้ำแพ็ตต้องรู้เรื่องโลกมนุษย์และห้วงมิติแน่ แต่ไม่ยอมบอกไรอัน เพราะจะทำให้ทุกอย่างผิดเพี้ยนไป (เดาว่าเหมือนเรื่องทวิภพ ประมาณนั้น ที่นางเอกสามารถผ่านกระจกย้อนอดีตไปได้คนเดียว พอแม่จะตามไปก็โดนดีดกลับ) แต่สุดท้ายก็ยังบอกถึงสถานะของมนุษย์ และได้สร้างสถานะไว้ให้ไรอัน สรุปว่าไรอันเตรียมพร้อมมากในจุดนี้ สมกับเป็นจ่าฝูงจริงๆ

เรื่องการร่วมคู่ อันนี้ธรรมดาสุดๆ ไม่ขอกล่าวถึง ใครที่หวัง NC แบบสัตว์ป่านี่ไม่ต้องไปคิดเลย ถ้าอยากอ่านไปอ่าน นลินี ซิงห์ ประมาณนั้นจะดีกว่า เพราะอย่างนั้น อันนี้ไม่ใช่ประเด็นสำคัญเลยจริงๆ

การข้ามห้วงมิติไปกลับโลกกับโบเออร์เนีย ถ้าอ่านจนถึงท้ายเรื่องจะรู้ว่า ไม่มีใครจะสนใจจริงๆ เพราะ เกรทพูลลูกชายเสี่ยวโอวรู้ว่าพ่อ แม่ ต้องไปทุกปีเวลาเดิม ยังไม่เห็นสน สนแต่เกมล่าสัตว์ จนไรอันที่ฉลาดอีกแล้วที่เอาปืนออกมาให้เกรทพูลเห็น แล้วบอกว่าต้องหามาเอง ฉลาดสุดๆจริงๆ

ท้ายสุด เรื่องนี้เน้นที่ความรักของตัวละครจริงๆ ความรักต่างเผ่าพันธุ์สามารถอยู่ร่วมกันได้ ถ้าปรับตัวเข้าหากัน ยอมรับซึ่งกันและกัน จากที่เสือดาวจะอยู่ตัวเดียวก็กลายเป็นมีคู่ชีวิต มีลูกชายที่พ่อกีดกันไม่ให้เข้าใกล้แม่ และลูกสาวที่เหมือนแม่ ทุกคนในครอบครัวรักที่สุด และก็เป็นที่หวงสุดๆของพ่อและพี่ชาย

เนื้อเรื่องแปลกดี สำหรับเรื่องแปลจีน อ่านได้ถ้าต้องการความแปลกใหม่ เน้นเรื่องความรักต่างเผ่าพันธุ์ของแท้จริงๆ การยอมรับซึ่งกันและกัน อย่าไปใส่ใจเรื่องห้วงมิติมากนักทั้งๆที่จริงๆแล้ว นข.ได้ปูพื้นเรื่องแล้วว่ามันอัพเกรดได้ตลอด อ่านไปแบบขำๆ ตามจินตนาการ นข. แล้วจะสนุกว่าที่คิดจริงๆ เพราะนิยายก็คือจิตนาการ อย่าหาความสมจริงเพราะมันไม่มีตั้งแต่ต้นแล้ว ลองอ่านดูแล้วจะรู้