อริร้ายหวนรัก #4 ล่มจบ #นิยายแปลจีนแนวโบราณ #จ่างกงจู่ #ย้อนเวลากลับมาแก้ไขสิ่งผิดพลาด #ชิงไหวชิงพริบ #การเมือง #วังหลวง #มากกว่ารัก #แจ่มใส

 Review 38/2563

เรื่อง : อริร้ายหวนรัก (4 เล่มจบ) #นิยายแปลจีนแนวโบราณ #จ่างกงจู่ #ย้อนเวลากลับมาแก้ไขสิ่งผิดพลาด #ชิงไหวชิงพริบ #การเมือง #วังหลวง

ผู้แต่ง : จือจือ

ผู้แปล : เม่นน้อย

สำนักพิมพ์ : มากกว่ารัก (แจ่มใส)

พิมพ์ครั้งที่ 1 : มีนาคม 2563

โปรยปกหลัง :

ต่อให้ราชสำนักจะผันแปร ฮ่องเต้เปลี่ยนคนใหม่

‘ซย่าโหวอวี๋’ ที่เป็นถึงจ่างกงจู่กลับยินดีที่จะใช้ชีวิตสงบเงียบอยู่ที่ไร่ชานเมืองโดยไม่แก่งแย่งชิงดีกับผู้ใด

และแยกกันอยู่กับ ‘เซียวหวน’ สามีร่วมผูกผมที่กำลังเป็นใหญ่ในราชสำนัก

แต่ทั้งที่อยู่อย่างนี้แล้วความตายก็ยังมาเยือนอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว

ในห้วงสุดท้ายของชีวิต สามีผู้แสนเย็นชากลับเอาตัวเข้าปกป้อง!

 

โชคยังดีที่สวรรค์ไม่ได้ใจร้ายกับนางเกินไปนัก

ยังคงให้นางได้ย้อนกลับมาช่วงสิบปีก่อนหน้า สมัยที่นางเพิ่งแต่งงานได้ปีกว่าๆ

น้องชายร่วมอุทรก็ยังไม่ตาย นางจึงตั้งมั่นว่าจะเปลี่ยนแปลงเหตุการณ์เสียใหม่

แต่ไฉนย่างก้าวแต่ละก้าวของนางในครั้งนี้กลับทำให้เซียวหวนมองนางด้วยสายตาที่แปลกไปเล่า

ทำให้นางอดคิดถึงสายตาห่วงใยสุดท้ายของเขาเมื่อชาติที่แล้วไม่ได้

ที่จริง...เซียวหวนรู้สึกเช่นไรต่อนางกันแน่!

เล่ม 1 :

ซย่าโหวอวี๋ จ่างกงจู่ ใช้ชีวิตอย่างสงบในไร่ชานเมือง โดยแยกกันอยู่กับเซียวหวนมานับสิบปี ราชสำนักผันแปร ซย่าโหวอวี๋ก็ไม่สนใจ จนกระทั่ง เซียวหวนมาพบเพื่อบอกว่าจะยกทัพขึ้นเหนืออีกครั้ง และในตอนนั้นที่ซย่าโหวอวี๋กับเซียวหวนขึ้นเขาไปดื่มชา แล้วก็เกิดดินถล่ม สุดท้ายซย่าโหวอวี๋ไม่คิดว่าเซียวหวน สามีผู้เย็นชา จะเอาตัวเข้าปกป้อง

เมื่อฟื้นขึ้นมาซย่าโหวอวี๋ย้อนกลับมาสิบปีก่อนหน้า ช่วงเวลาที่น้องชายร่วมอุทรของนาง ซย่าโหวโหย่วเต้ายังเป็นโอรสสวรรค์ ยังมีชีวิตอยู่ ครั้งนี้นางต้องทำให้น้องชายมีชีวิตอยู่ให้ได้ แต่แล้ว ถึงแม้จะเปลี่ยนเหตุการณ์ ต่อสู้กับหลูยวน สุดท้ายเหตุการณ์ที่ซย่าโหวโหย่วเต้าเสพหานสื่อซั่นจนโดนพิษก็ยังเกิดขึ้น และก็ยังช่วยชีวิตไม่ได้ แต่ครั้งนี้มีเซี่ยตันหยางและหงฟู่ช่วยเหลือ คำพูดยังเหมือนเดิมแค่คนพูดเปลี่ยนไป ครั้งนี้ซย่าโหวโหย่วเต้าฟื้นขึ้นมาฝากฝังซย่าโหวอวี๋กับหงฟู่ และอนุญาตให้นางไปร้องไห้ที่ศาลบรรพชนได้อีกด้วย ถือเป็นกระบี่อาญาสิทธิ์รูปแบบหนึ่ง

ครั้งนี้ซย่าโหวอวี๋หาคนที่เคยจงรักภักดีมาใกล้ตัว และเรียกซย่าโหวโหย่วอี้ ตงไห่อ๋อง ตัดหน้าเซียวหวนที่จะสนับสนุน หยางหลาอ๋อง ซย่าโหวโหย่วฝูเหมือนชาติที่แล้ว ซย่าโหวอวี๋ยังไม่เข้าใจการกระทำของเซียวหวนในตอนนั้น ในใจคิดว่าเพราะความมักใหญ่ใฝ่สูง แต่ก็ยังคงฝันถึงช่วงเวลาสุดท้ายของชาติก่อน ที่ได้รับการปกป้องจากเซียวหวน ตอนนี้สิ่งเดียวที่ซย่าโหวอวี๋อยากทำคือปลีกตัวออกไป อยู่ที่ไร่ชานเมือง แต่เรื่องราวคงไม่เป็นเหมือนเดิม เพราะซย่าโหวโหย่วอี้ก็ยังมีความสำนึกบุญคุณอยู่ และอยากตอบแทนที่ช่วยให้ขึ้นเป็นโอรสสวรรค์ อยากสนิทสนมกับซย่าโหวอวี๋ที่ยอมให้เรียกเพียงแค่จ่างกงจู่

ซย่าโยวอวี๋และเซียวหวนไปที่บ้านตระกูลเซียวก่อน แม่ของเซียวหวน อู๋ซื่อและน้องชายของเซียวหวน เซียวสิ่งชอบซย่าโหวอวี๋มาก จากนั้นทั้งสองก็ไปที่ไร่ชานเมือง ข้ออ้างที่ใช้คือเพื่อหลบเลี่ยงให้คนมายุ่งวุ่นวายเพราะเป็นคนหนุนหลังให้โอรสสวรรค์องค์ใหม่ขึ้นครองราชย์

ซย่าโหวอวี๋รู้สึกว่าเซียวหวนในชาตินี้ต่างจากชาติก่อน ดูน่าเข้าใกล้กว่าชาติก่อนซะอีก บางทีซย่าโหวอวี๋อาจไม่เข้าใจเซียวหวนเลย เซียวหวนคิดว่าซย่าโหวอวี๋ก็ดูเหมือนน่าค้นหามากกว่าตอนช่วงแต่งงานกันใหม่ๆ ทั้งยังมีความคิดที่มีประโยชน์เสนอเพื่อช่วยเหลือ

ซย่าโหวอวี๋รู้สึกผิดที่ตัวเองกลั่นแกล้งเซียวหวนเรื่องแต่งตั้งโอรสสวรรค์ ทำให้อำนาจของเซียวหวนไม่ได้มากเหมือนชาติก่อน ที่ตอนนั้นได้เป็นต้าซือหม่ามีอำนาจมากแล้วยังเดินทางขึ้นเหนือทำสงครามกับเป่ยเหลียงเพื่อเพิ่มชื่อเสียงอีก ตอนนี้ต้องคอยดูสถานการณ์และทำความคุ้นเคยในเมืองเจี้ยนคัง ซย่าโหวอวี๋แนะนำให้เป็นพันธมิตรกับเซี่ยตันหยาง รอท่านน้า เจิ้งเฟินมาก็จะมีคนรู้จักเพิ่มขึ้น แต่ซย่าโหวอวี๋ก็ไม่ไว้ใจในตัวท่านน้าขนาดนั้น กลายเป็นหลูยวนจะให้หลูไหวขึ้นเหนือทำสงครามกับเป่ยเหลียงแทน ซย่าโหวอวี๋ที่รู้เหตุการณ์ในชาติก่อนให้รอท่านน้า เดินทางมาถึงเจี้ยนคังเพื่อสร้างชื่อให้เซียวหวนมากขึ้น

เจิ้งเฟินกับพี่ชายของเซี่ยตันหยวงจัดงานเลี้ยงชุมนุมบัณฑิตที่เขาจงซานเพื่อให้เซียวหวนเป็นที่รู้จักมากขึ้น เพื่อสร้างชื่อให้เซียวหวน เจิ้งเฟินเชิญหงฟู่ แต่ซย่าโหวอวี๋ยังไม่มั่นใจไปหาด้วยตัวเอง เรื่องนี้เซียวหวนก็สืบได้ และเพราะมีซย่าโหวอวี๋ในงานทำให้มีผู้คนมามากมาย ทั้งยังสร้างชื่อให้กับเซียวหวนอีกด้วย ในเรื่องของใต้เท้าอิ้นยกทัพปราบปรามแคว้นสู่

ยังมีเรื่องคุณหนูเจ็ดสกุลชุยที่หลูยวนจับคู่ให้แต่งงานกับบุตรชายของอวี๋เหยาต้าจ่างกงจู่ ซย่าโหวอวี๋ไม่ยุ่งไม่ได้เพราะเกี่ยวกับเกียรติของซย่าโหวโหย่วเต้า แล้วซย่าโหวอวี๋ก็เข้าใจว่าชาตินี้ไม่เหมือนชาติก่อนที่เซียวหวนมีอำนาจทำให้ผู้คนเกรงใจ กว่าจะจัดการได้เล่นเอาเหนื่อยทีเดียว แต่สุดท้ายซย่าโหวอวี๋ก็สามารถทำให้คุณหนูเจ็ดไม่ต้องแต่งงานกับบุตรชายของอวี๋เหยาต้าจ่างกงจู่ได้

ซย่าโหวอวี๋บอกเรื่องเกี่ยวกับเป่ยเหลียง ให้เซียวหวนสร้างชื่อเช่นกัน เซียวหวนก็มีสายสืบของตัวเองจนรู้ว่าข่าวที่ซย่าโหวอวี๋บอกเป็นเรื่องจริง ก็คิดจะถามความเห็นเรื่องอื่น เห็นเป็นผู้ที่มีความสามารถเริ่มมองซย่าโหวอวี๋ในมุมใหม่ ทั้งยังเห็นความงามในแบบที่ไม่เคยมอง เริ่มสนใจในตัวซย่าโหวอวี๋ โดยที่ซย่าโหวอวี๋เองก็เริ่มสังเกตเซียวหวนอย่างที่ไม่เคยมองเหมือนในชาติก่อนเช่นกัน

ซย่าโหวอวี๋ช่วยทำให้เจิ้งตัว ญาติผู้น้องที่ชอบพี่เขย มองเจิ้งเฟินใหม่ทำให้มีคิดได้ และยิ่งเคารพเซียวหวนเข้าไปอีก

ชาตินี้หงฟู่แนะนำหงเหลียนหลานชายคนโตให้รู้จักจากงานเลี้ยงชุมนุมบัณฑิตทำให้ซย่าโหวอวี๋เริ่มคาดเดา ว่าหงเหลียนมีความเป็นมาอย่างไร

จากการที่ซย่าโหวอวี๋เปลี่ยนแปลงเรื่องราว ทำให้ได้เจอบุคลมากมายที่เมื่อชาติก่อนไม่รู้จัก ไม่รู้ว่าเหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไรต่อไป นางก็ไม่กล้าที่จะบอกความจริงทั้งหมด

เซียวหวนก็เริ่มมีใจกับซย่าโหวอวี๋แต่ก็กลัวว่าซย่าโหวอวี๋ ลดเกียรติแต่งเข้าสกุลเซียวจะจากไป ทำเอาจิตใจว้าวุ่น เริ่มมีใจอย่างบุรุษ สตรี ทั้งทีตอนแรกแผนการไม่มีซย่าโหวอวี๋รวมอยู่ แค่คิดเพียงให้นางอยู่อย่างเป็นสุข ปลอดภัย คลอดบุตรให้เท่านั้น ตอนนี้ความคิดเปลี่ยนไปแล้ว ทั้งยังเวลาจะไปหายังต้องส่งเทียบเชิญ จะส่งทำไมเนี่ย แต่ก็ส่งล่ะ และหาข้ออ้างอยู่คุยด้วยนานๆ ไม่อยากกลับ

หลังอ่านเล่ม 1 :

ซย่าโหวอวี๋กลับมาเกิดใหม่แก้ไขเรื่องราวในอดีต แต่เรื่องที่ต้องเกิดก็ยังคงเกิด ครั้งนี้เรื่องราวระหว่างซย่าโหวอวี๋ กับเซียวหวนน่าจะต่างไปจากเดิม ทั้งสองเริ่มมองอีกฝ่ายในอีกแง่มุม เนื้อเรื่องบรรยายได้ดีมาก ภาษาสวย เส้นเรื่องชัดเจนทีเดียวค่ะ

เล่ม 2 :

หลูไหวพ่ายศึกที่ไม่ควรพ่าย ที่เป่ยเหลียง เซียวหวนอยากใช้โอกาสนี้เดินทางไปเซียงหยางเส้นทางเดิมกับชาติก่อน แต่ก่อนหน้านั้นเซียวหวนขอร้องให้ซย่าโหวอวี๋กลับบ้านเกิดเซ่นไหว้บิดาแทนตัวเอง จะส่งนางเดินทางกลับอู๋จงด้วยตนเอง ซย่าโหวอวี๋กลับโกรธนึกว่าโดนบังคับ ไม่ยอมไปเหมือนกับชาติก่อน

ซย่าโหวโหย่วอี้ขอให้ซย่าโหวอวี๋ช่วยเรื่องการเลือกฮองเฮาให้ตัวเอง ไม่อยากให้หลูยวนก้าวก่าย กลับมาก็มาเขียนรายชื่อไว้ให้

คุณหนูเจ็ดสกุลชุยแปลกไป ทุกคนก็สังเกตเห็นมารื้อค้นของให้ห้องซย่าโหวอวี๋ เกาะติดซย่าโหวอวี๋แต่พอถามว่ามีอะไรก็ไม่ยอมบอก

ในที่สุดซย่าโหวอวี๋ก็รู้ว่าสกุลชุยอยากให้ซย่าโหวอวี๋เสนอชื่อคุณหนูเจ็ดสกุลชุยเป็นฮองเฮาอีกครั้ง ซย่าโหวอวี๋โกรธมาก ตัดขาดจากคุณหนูเจ็ดทันที เซียวหวนก็เห็นว่าซย่าโหวอวี๋อารมณ์ไม่ดี แต่ก็ไม่กล้าถาม

ซย่าโหวอวี๋ตัดสินใจไปกูซูบ้านเกิดของเซียวหวน เซ่นไหว้บิดาของเซียวหวนแทน พอเซียวหวนรู้เรื่องก็บ่นว่าเอาแต่ใจ ทำให้แผนการรวนไปหมด จากที่ตัวเองจะเดินทางไปเซียงหยางเลย ก็กลับต้องไปส่งซย่าโหวอวี๋อีก ซย่าโหวอวี๋ไม่คิดว่าเซียวหวนจะไปส่งด้วยตัวเอง คราวนี้รู้ตัวว่าตัวเองผิด เซียวหวนก็อารมณ์ดีขึ้นทันตา

ทั้งหมดเดินทางถึงกูซู อู๋จงถิ่นของสกุลเซียว เซียวหวนเป็นประมุขสกุลแต่กลับไม่ได้กายอมรับเท่าที่ควร เพราะท่านอารองเซียวซี ก็คอยแย่งตำแหน่งประมุข ไม่ให้ความร่วมมือ มีคลื่นใต้น้ำตลอดเวลา ซย่าโหวอวี๋เทียบกับชาติก่อน ยังไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลของสกุลเซียว เพราะชาติก่อน ซย่าโหวอวี๋โกรธที่เซียวหวนใช้เล่ห์หลอกให้ตนหลงเชื่อ ยกเอาซย่าโหวโหย่วฝูขึ้นเป็นโอรสสวรรค์

อารอง เซียวซี กับอาเจ็ด เซียวหานมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เซียวซีไม่ต้องการให้เซียวหวนเซ่นไหว้ชุดใหญ่ขัดแย้งกับเซียวหวน ซย่าโหวอวี๋ออกหน้าช่วยเซียวหวน เห็นด้วยกับเซียวหวนเพราะรู้สึกว่าเรื่องนี้เพราะตัวเองแกล้งเซียวหวนทำให้ตอนนี้ยังไม่ได้เป็นต้าซือหม่าเหมือนชาติก่อน

เซียวหวนจะอยู่ที่กูซูเพียงสองวันก่อนเดินทางไปเซียงหยาง จึงต้องจัดการเพิ่มชื่อซย่าโหวอวี๋เข้าไปในผังสกุล ครั้งนี้ซย่าโหวอวี๋ได้ไปสุสานบรรพชนสกุลเซียว พอถามเรื่องพ่อสามี เซียวหวนกลับไม่อยากบอก ซย่าโหวอวี๋เป็นใคร แค่ฟังก็รู้ว่าเซียวหวนไม่อยากพูดถึง ไม่อยากบอก ก็นึกว่าตัวเองเป็นคนนอก เซียวหวนจะแก้ตัวก็ทำไม่ทันแล้ว

ซย่าโหวอวี๋อยู่กูซู เซียวหวนให้เซียวเป้ยอยู่เป็นคนคุ้มกัน ซย่าโหวอวี๋ออกจะตกใจ ที่เซียวหวนให้ความสำคัญกับตัวเองขนาดนี้ เพราะรู้ว่าชาติก่อนเซียวเป้ยคือมือดี คนสนิทข้างกายเซียวหวน

ระหว่างอยู่กูซู ซย่าโหวอวี๋ได้ยินเรื่องราวของแม่สามี พ่อสามี คิดว่ามีความลับอะไรระหว่างนั้นที่แม่สามียังไม่รู้

ซย่าโหวอวี๋ที่ติดตามแม่สามีไปที่วัด รวมถึงเซียวซาน บุตรสาวคนรองจากบ้านอาเจ็ดที่ตามมาขอยันต์คุ้มครองท่านตาทำให้เห็นเครื่องประดับกระเบื้องที่ห้อยที่เอวของภิกษุที่วัด พอซย่าโหวอวี๋สืบดูเรื่องราวยิ่งมายิ่งเกี่ยวพันกับพ่อสามี เซียวเหยียน กับอาสามเซียวฉง  สุดท้ายซย่าโหวอวี๋ตัดสินใจไม่สืบต่อให้ตู้ฮุ่ยและอิ่นผิงหยุดเพียงเท่านี้

แต่เรื่องราวกลับยังตามมา ไม่สืบก็ต้องสืบเมื่อสะใภ้สามที่ออกเรือนใหม่ต้องการพบแม่สามี ซย่าโหวอวี๋ได้ติดตามไปด้วย เมื่อเจอเหยียนซื่อทำให้ซย่าโหวอวี๋ตัดสินใจติดต่อฟังเรื่องราวจากเหยียนซื่อ เรื่องในอดีตที่เคยปกปิดจึงเปิดเผยออกมา ซย่าโหวอวี๋จึงวางแผนช่วยบุตรชายของเหยียนซื่อ เซียวเฝ่ย ที่เซียวหวนไม่ชอบแทน เมื่อรู้ว่าเรื่องราวเป็นอย่างไร ก็รู้สึกเห็นใจ เสียใจ แค้นใจแทนเซียวหวน

อู๋ซื่อเขียนจดหมายเล่าเรื่องให้เซียวหวนฟัง ทำให้เซียวหวนคิดว่าซย่าโหวอวี๋ยุ่งไม่เข้าเรื่อง แต่สองสามีภรรยาก็มีการโต้ตอบจดหมายกันมากขึ้น

เมื่อเซ่นไหว้พ่อสามีเรียบร้อย ซย่าโหวอวี๋เดินทางกลับเจี้ยนคัง ซย่าโหวอวี๋ชวนอู๋ซื่อกลับไปด้วย แต่อู๋ซื่อตัดสินใจอยู่ที่กูซูต่อไป

เมื่อกลับมาถึงเจี้ยนคังยังมีเรื่องการคัดเลือกฮองเฮาให้ซย่าโหวอวี๋ปวดหัว สกุลชุยยังไม่ถอดใจ ยังมีสกุลหลิ่วร่วมด้วย และสกุลหลูอีก ตอนนี้ซย่าโหวอวี๋ได้เจออาเฮ่อก่อนกำหนดเวลาในชาติก่อน สถานการณ์ไม่เหมือนเดิม อาเฮ่อไม่ไว้ใจเท่าเดิม แต่ซย่าโหวอวี๋ก็ให้อิ่นผิงไปช่วยแม่ของอาเฮ่อและทาสชาวเจี๋ยที่ถูกจับในสกุลหลู เกิดเหตุเรื่องแย่งชิงทาสกัน หลูไหวและหลูยางคิดวิธีปลอมตัวเข้าไปปล้นกลับไม่ใช้วิธีขอคืนอย่างดี

อีกด้านหนึ่งเซียวหวนก็ทำเรื่องฟ้องร้องหลูไหวในราชสำนัก ด้วยข้อหาเดียวกับใต้เท้าอิ้นในตอนนั้นที่แพ้สงครามที่แคว้นสู่ หลูยวนไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นของซย่าโหวอวี๋ และหลูไหวหลูยาง รู้เป็นคนสุดท้าย

หลูไหวหลูยางแพ้ให้ซย่าโหวอวี๋ยังไม่ยอม กลับไปเผาไร่ชานเมืองไคว่จีของซย่าโหวอวี๋ ซย่าโหวอวี๋ตอบโต้ด้วยการเผาท่าเรือของสกุลหลูที่รวมเอาของสกุลอื่นไปด้วย เรื่องนี้เซียวหวนรู้ภายหลัง เซียวหวนที่รีบกลับมางานนำอดีตโอรสสวรรค์ขึ้นเขาถึงเพิ่งรู้เรื่องที่ซย่าโหวอวี๋ทำเพราะเซียวเป้ยรายงาน

หลังอ่านเล่ม 2 :

เล่มนี้สนุกมากเลยค่ะ ซย่าโหวอวี๋ได้รู้แล้วว่าสกุลเซียวมีความลับอะไรอยู่ และซย่าโหวอวี๋ก็คิดว่าเป็นเพราะตัวเองทำให้เซียวหวนยังไม่ได้เป็นเหมือนชาติที่แล้วไม่ได้เป็นต้าซือหม่า เรื่องราวเลยจัดการอยากกว่าเดิม ทั้งสองเข้าใจกันขึ้นเรื่อยๆ นักเขียนผูกปมดีมาก บรรยายดีมากเลยค่ะ ค่อยๆเฉลย และเนื้อเรื่องน่าติดตามสุดๆ สมกับเป็นจือจือ ต้องอ่านเล่มสามต่อทันทีเลยนะคะ

เล่ม 3 :

หลูยวนรู้เรื่องเป็นคนสุดท้าย สรุปให้ฟั่นซื่อไปจัดการโดยการเอาของขวัญไปขอโทษ และฟั่นซื่อยังบอกข่าวเรื่องสกุลเหวยอีกด้วย แปลว่าครั้งนี้สกุลเป็นกลางทั้งหลายอยากร่วมลงแข่งในการชิงตำแหน่งฮองเฮาในราชสำนักด้วย สกุลหลิ่วถอนตัวเพราะสกุลเซี่ยให้หลิ่วปิงมาเป็นเจ้าเมืองตันหยางแทนแล้ว

ซย่าโหวโหย่วอี้เชิญซย่าโหวอวี๋ไปปรึกษาเรื่องพิธีเซ่นไหว้ใหญ่วันที่หนึ่งเดือนสิบ อยากจัดงานหนัวอู่ ซย่าโหวอวี๋เข้าวัง ทั้งยังพูดเรื่องของเสดูจอา อู่หลิงอ๋อง เอาเงินมาทำการค้าแล้วขาดทุน แต่ติดหนี้ก็ต้องชดใช้ อยากกลับที่ดินบรรดาศักดิ์ ตำแหน่งต้าซือถูก็ให้ยกเลิกไป ซย่าโหวโหย่วอี้อยากให้ซย่าโหวอวี๋ช่วยคัดเลือกฮองเฮาให้ใหม่อีกครั้ง

หลังจากกลับไปอู่หลิงอ๋องใช้ชีวิตอย่างสบายใจ เตรียมตัวกลับที่ดินบรรดาศักดิ์ สุดท้ายซย่าโหวอวี๋ก็ได้รู้ว่าผู้ที่ใช้เงินคืนให้เสด็จอาก็คือเซียวหวน   

เซียวเป้ยมาลาซย่าโหวอวี๋จะเดินทางกลับเซียงหยางพร้องเซียวหวน หลังจากซย่าโหวอวี๋ใคร่ครวญตระกูลใหญ่ต่างๆ ตัดตระกูลที่ไม่เหมาะสมออกไป คิดไปมาทำไมไม่เลือกเอาจากตระกูลเซียว เรื่องนี้ต้องหยั่งเสียงโอรสสวรรค์และถามความเห็นจากเซียวหวน เซียวหวนเพียงบอกว่าตัดสินใจเลือกบุตรสาวบ้านใดให้แจ้งด้วย ซย่าโหวอวี๋อยากเลือกเซียวเพ่ยจากบ้านสี่ของท่านอาเจ็ด พออาเจ็ดรู้เรื่องก็รีบบอกว่าเซียวเพ่ยหมั้นหมายแล้วความหมายคือไม่อยากส่งเข้าวัง อารองเซียวซีกลับมีความคิดอยากให้เซียวเหมยเข้าวังโดยรับเป็นบุตรบุญธรรม เรื่องนี้ปิดบังเหยียนซื่อไม่ได้ อู๋ซื่อมีความคิดว่าหาบุตรสาวจากบ้านอื่นให้รับเป็นบุตรบุญธรรมก็ได้เหมือนกัน ซย่าโหวอวี๋ชอบความคิดของแม่สามีมาก และพอเหยียนซื่อมา จึงออกความคิดให้อาเจ็ดและอารองแตกกันเพราะเรื่องนี้

สุดท้ายได้ความว่าจะรับเซียวเหมยเป็นบุตรบุญธรรมที่บ้านอาเจ็ด เท่ากับเซียวเหมยหลุดออกจากการความคุมของเซียวซีและจี้ซื่อ ทั้งยังได้รู้ความจริงเรื่องมารดาตัวเอง

ระหว่างทางที่ซย่าโหวอวี๋และอู๋ซื่อเดินทางไปร่วมงานรับบุตรบุญธรรมของเซียวเหมย กลับมีการลอบฆ่าของชาวหู ดีที่อู๋ซื่ออยู่ด้วยจึงดำเนินการไม่สำเร็จ ซย่าโหวอวี๋ได้รู้เบื้องหลังของอู๋ซื่อ และรู้ว่าผู้ที่ส่งนักฆ่ามาคือสกุลชุย และที่ชาวหูเดินทางลงใต้มาได้ขนาดนี้ต้องได้รับความช่วยเหลือจากสกุลหลู เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่แต่ยังไงสกุลชุยและสกุลหลูก็ไม่ยอมรับ เกิดเรื่องนองเลือดในเจี้ยนคัง เซียวหวนที่อยู่เซียงหยางรู้ข่าวสิ่งแรกที่คิดถึงคือความปลอดภัยของซย่าโหวอวี๋ ต่อมาจึงคิดถึงความลับของมารดาได้

ในเมืองเจี้ยนคังวุ่นวายโกลาหล เซียวหวนต้องกลับมาด้วยตัวเอง เพื่อจะพาซย่าโหวอวี๋เดินทางไปเซียงหยาง ตอนแรกซย่าโหวอวี๋ยังไม่ยอมไป แต่ในที่สุดก็ต้องไปพร้อมกับเจิ้งตัว ซย่าโหวอวี๋ยังถูกลอบฆ่าอีกครั้ง ทั้งที่เตรียมรับมือแต่ตู้ฮุ่ยก็เอาตัวบังได้รับบาดเจ็บแทนซย่าโหวอวี๋ เมื่อข่าวออกไปว่าซย่าโหวอวี๋จะไปเซียงหยางตังเองยังไม่รู้เรื่องแต่คนภายนอกกลับรู้กันหมดแล้ว

การเดินทางไปเซียงหยาง ซย่าโหวอวี๋ไม่ได้พาอาเฮ่อไป แต่อาเฮ่อกลับแอบตามไปตอนอยู่บนเรือซย่าโหวอวี๋มีวิธีการละเล่นแก้เบื่อระหว่างทางมากมายทั้งแข่งยิงธนู แข่งต่อสู้ จนเซียวหวนบอกว่านางจะไม่ก่อเรื่องบ้างได้หรือไม่แต่ตัวเองก็ยอม และก็เห็นอีกด้านของซย่าโหวอวี๋ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

เมืองอู่ชางซย่าโหวอวี่ไปเที่ยวเล่นกับเจิ้งตัว ได้พบหงเหลียนโดยบังเอิญ ต่อมากลับได้รู้ว่าหงเหลียนมาขอทำงานที่ปรึกษาดูแปลกประหลาดมาก และซย่าโหวอวี๋จำหวงฟู่กวงจากชาติก่อนได้จึงบอกให้เซียวหวนเลือกใช้งานให้ดี

ถึงเซียงหยางแทนที่ท่านน้า เจิ้งเฟินจะมาหากลับให้คนส่งสารมาและบอกว่าไม่สบาย พูดจากำกวม ซย่าโหวอวี๋ที่รู้นิสัยท่าน้าดีจัดการคนส่งสารจนรู้ความจริงว่าเป็นเพราะอนุ หลี่จีใช้แผนไม่ยอมให้เดินทางมา ซย่าโหวอวี๋โกรธจนสั่งให้อิ่นผิงไปพาตัวบุตรชายคนเล็กของหลี่จีกับท่านน้ากลับมาด้วย พูดง่ายๆคือไปลับตัวมาซะ อิ่นผิงทำตามคำสั่งอย่างดี พาตัวเด็กมา หลี่จีก็รีบส่งพี่ชายมารับทำตัววางโตซย่าโหวอวี๋จัดการเชือดไก่ โบยให้ตายทีเดียว เซียวหวนรู้เรื่องที่ซย่าโหวอวี๋ทำถึงกับพูดไม่ออก บอกว่านางจะไม่ก่อเรื่องบ้างจะได้ไหม

แล้วเจิ้งเฟินก็มาด้วยตัวเอง คนที่กลับที่สุดก็คือหลานสาวคนนี้ ซย่าโหวอวี๋ออกความคิดให้เจิ้งเฟินส่งพวกลูกอนุไปให้น้าสะใภ้ดูแลในเจี้ยนคัง พวกอนุจะได้ไม่มีอะไรต่อรองอีก

ซย่าโหวอวี๋ได้รับนางรำจากหวงฟู่กวงและถูกใจอย่างมาก ซ่งเฉียนที่ปรึกษาข้างกายเซียวหวนมาส่งข่าวว่าฮ่องเต้เป่ยเหลียงสวรรคต ทำให้เซียวหวนต้องประชุมลับกับซ่งเฉียน เฉียนซาน จึงสรุปเรื่องสำคัญได้

ซย่าโหวอวี๋ให้เจิ้งตัวติดตามเจิ้งเฟิน เจิ้งตัวทำตามทั้งที่ไม่ชอบ

ในที่สุดก็ได้โอกาสบุกตีหลันเถียน ถ้ายึดหลันเถียนได้เท่ากับยึดฉางอันได้ เจิ้งเฟินจำเดินทางไปเจี้ยนคัง และก็ย้อนกลับมาเพราะได้รับข่าวว่าที่ชุยเฮ่าตายเพราะนางรำมาคาดคั้นเอากับซย่าโหวอวี๋ เซียวหวนก็ได้ข่าวในเวลาต่อมา โอรสสวรรค์ก็ต้องการให้ซย่าโหวอวี๋กลับเจี้ยนคัง เซียวหวนให้ซย่าโหวอวี๋เดินทางไปหลันเถียนกับเจิ้งตัวตอนแรกซย่าโหวอวี๋ไม่ยอมไป แต่พอมีเงื่อนไขนี้ก็ยอมไปและเซียวหวนก็กลับมาเพื่อรับซย่าโหวอวี๋โดยเฉพาะ เพราะว่ากลัวนางไปก่อเรื่องอะไรเข้าอีก

ซย่าโหวอวี๋เก็บของแล้ว ต้องเริ่มเก็บของใหม่เพราะเซียวหวนให้เดินทางทันทีวันรุ่งขึ้น ระหว่างนั้นกลับบังเอิญเห็นเครื่องประดับกระเบื้องของบิดา เซียวหวนจึงรู้ว่าซย่าโหวอวี๋รู้ความลับสกุลเซียวนานแล้ว ตอนนี้เลยยอมเล่าสิ่งที่อยู่ในใจ เพราะซย่าโหวอวี๋เป็นภรรยา จะได้รู้ว่าเป็นมิตรหรือศัตรู และจัดการถูกต้อง เมื่อปรับความเข้าใจกัน บรรยากาศระหว่างทั้งคู่ก็เปลี่ยนไปเป็นเข้าใจกันมากขึ้น การเดินทางขึ้นเหนือใช้รถม้า แต่เดินทางยากลำบากมาก ทำเอาคนหมดแรงได้ทีเดียว ระหว่างทางขึ้นเหนือเซียวหวนยังถูกลอบสังหาร การเดินทางเป็นความลับแปลว่าต้องมีสายรายงานให้ศัตรูล่วงรู้ เซียวหวนต้องสืบอย่างละเดียดแน่นอน

ถึงหลันเถียนสถานการณ์ไม่ปลอดภัย เซียวหวนจึงให้ซย่าโหวอวี๋อยู่แต่ในบ้าน พอเห็นไม่สดชื่นจึงรับปากพาไปตลาดซื้อขายม้า ทำเอาอู๋เฉียวประหลาดใจทีเดียว

หลังอ่านเล่ม 3 :

เล่มนี้เซียวหวนได้รู้อีกด้านของซย่าโหวอวี๋ คิดว่านางจะก่อเรื่องน้อยลงได้หรือไม่ ต้องมาคุมตัวจากใต้ขึ้นเหนือ เดินทางตามติดไปเรื่อยๆเพราะต้องคอยจับตามองไม่ให้ก่อเรื่องขนาดหนัก ทั้งสองคนเข้าใจกันมากขึ้น ปรับความเข้าใจกันได้มากขึ้น ชาติก่อนซย่าโหวอวี๋เข้าใจเซียวหวนผิดไปเยอะทีเดียว ครั้งนี้เริ่มใหม่อีกครั้งกันสถานการณ์ดีกว่าชาติก่อนทีเดียว

เรื่องราวสนุกมาก เส้นเรื่องชัดเจน ดำเนินเรื่องดี ติดตามแบบไม่เบื่อเลยกับการเดินทางของซย่าโหวอวี๋และเซียวหวน มาอ่านบทสรุปในเล่มจบกันเลยค่ะ

เล่ม 4 :

ซย่าโหวอวี๋ไม่รู้เลยว่าเซียวหวนมาทำธุระสำคัญ การมาตลาดม้าครั้งนี้ซย่าโหวอวี๋ได้ม้าดีไปมากมาย จนเย็นแล้วเซียวหวนก็ยังไม่กลับมาและยังมีเรื่องที่ซ่งเฉียนส่งคนมารายงานว่าคนที่ส่งข่าวให้องค์ชายเก้าคือหงเหลียนทำเอาซย่าโหวอวี๋เป็นห่วงจึงถามความกับอู๋เฉียวได้รู้ว่าเซียวหวนไปเจรจากับสกุลกู้ ที่เป่ยเหลียงก็มีแค่กู้เดียวเท่านั้น ซย่าโหวอวี๋เป็นห่วงเซียวหวนออกตามหา ทำให้คลาดกัน เซียวหวนก็ออกตามหาซย่าโหวอวี๋ ดีที่ตะโกนเรียกชื่อจิ้นหลิงทำให้ตามทัน

ซย่าโหวอวี๋ไปพบกู้ซย่าเพื่อขอบคุณในความช่วยเหลือครั้งก่อน เซียวหวนเล่าว่ากู้ซย่ามาพบเพื่อขอให้ช่วยกำจัดองค์ชายใหญ่และองค์ชายห้า

คราวนี้พอกลับหลันเถียนก็ต้องรีบเดินทางไปฉางอัน ครั้งนี้ซย่าโหวอวี๋ได้พบหงเหลียน หงเหลียนไม่มีศักดิ์ศรีขนาดให้ซย่าโหวอวี๋ช่วยขอร้องแทนหงฟู่ เซียวหวนมาบอกว่าที่หงเหลียนทำเพราะตัวเองเป็นลูกอนุของอิ้นหลิน ทำเองเซียวหวนหมดใจ เพราะทำเพื่อใต้เท้าอิ้นมามากขนาดนี้

เซียวหวนไม่ได้ทำตามที่กู้ซย่าบอก กำจัดองค์ชายเก้าโยนความผิดให้องค์ชายอื่น กวนน้ำให้ขุ่น ตอนนี้องค์ชายรองของพบเซียวหวน ซย่าโหวอวี๋อยากรู้ว่ามาทำไมจึงแอบฟังหลังฉากบังลม และก็ได้รู้ว่าองค์ชายรองอยากเป็นพันธมิตรกับเซียวหวน ก่อนหน้านี้ซย่าโหวอวี๋เป็นคนบอกให้เซียวหวนระวังองค์ชายรองเพราะท้ายสุด คนที่ร้ายกาจสุดคือองค์ชายรอง ครั้งนี้เซียวหวนรับฟัง แล้วก็เอาเรื่องไปบอกองค์ชายใหญ่กับกู้ซย่า

การเจรจาจบลงด้วยเป่ยเหลียงยอมเสียเครื่องบรรณาการให้ราชวงศ์ทุกปีไม่แบ่งเมือง

แล้วเซียวหวนก็เริ่มคิดได้ว่าซย่าโหวอวี๋ออกทุกข์แล้ว อย่างนี้ควรอยู่ห้องเดียวกันได้แล้วสินะ องค์ชายรองอยากเจรจาอีกครั้ง ครั้งนี้มาด้วยตัวเอง เซียวหวนพาซย่าโหวอวี๋ด้วยเพราะจะได้ไปขี่ม้าที่ทุ่งหญ้าได้ ตอนเจรจาองค์ชายรองดันมาหมายปองซย่าโหวอวี๋ ทำเอาเซียวหวนแค้นฝังลึก ประมาณว่านี่เป็นคนในครอบครัว ขนาดไม่ได้เปิดเผยว่าเป็นจ่างกงจู่ องค์ชายรองคือพลาดอย่างแรง โดนเซียวหวนหมายหัวแล้ว

เซียวหวนได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการใหญ่ จากผู้บัญชาการเป็นผู้บัญชาการใหญ่ ทำหน้าที่บัญชาการกองทัพในหยางโจว ที่เป็นพื้นที่ของหลูยวนก่อนหน้านี้

ซย่าโหวโหย่วอี้คิดว่าตัวเองจะได้สร้างชื่อในประวัติศาสตร์อย่างที่พ่อ และปู่ทำไม่ได้ หลงระเริงดีใจใหญ่ แต่พวกสกุลใหญ่ในเจี้ยนคังกลับเริ่มหวาดกลัวอำนาจของเซียวหวน สกุลเซี่ยกับสกุลเจิ้งเลยรวมกันให้เซียวหวนไปสู้กับหลูยวน ส่วนตัวเองก็คอยเก็บผลประโยชน์ในเจี้ยนคัง

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เซียวหวนสืบรู้ตอนกลับมาเจี้ยนคัง หลังๆเซียวหวนมีอะไรไม่เคยปิดบังซย่าโหวอวี๋ เรื่องนี้ก็ไม่ปิดบัง ทำให้วย่าโหวอวี๋คิดได้ว่าชาติก่อนท่านน้าคอยช่วยเหลือ แต่ชาตินี้เห็นผลประโยชน์เป็นใหญ่ก็ผลักเซียวหวนออกไปและเอาผลประโยชน์ให้ตัวเอง

ซย่าโหวอวี๋เลือกอยู่ข้างเดียวกับเซียวหวน ในที่สุดเซียวหวนก็คิดได้และย้ายมาอยู่ห้องเดียวทุกที่ ทุกเรื่องราวล้วนบอกกับซย่าโหวอวี๋

ซย่าโหวโหย่วอี้ชอบเซียวซาน แต่เพราะหลูยวนบอกถึงกำลังของเซียวหวนและให้คิดถึงตระกูลของเหวินเซวียนฮองเฮา ว่าทำไมอู่จงฮ่องเต้ถึงทำอย่างนั้นทำให้ซย่าโหวโหย่วอี้กลัว เป็นฮ่องเต้ที่ไม่เชื่อใจขุนนางและเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว จากที่จะรับเซียวซานเป็นฮองเฮากลับจะเปลี่ยนเป็นชายาทั้งมีการสัญญาว่าเมื่อหลูยวนหมดอำนาจจะปลดคุณหนูสกุลหลูและให้เซียวซานเป็นฮองเฮา

เซียวซานไม่ตกลง ที่บ้านไม่มีใครยอม ซย่าโหวอวี๋ไม่ยอม เซียวหวนตามใจซย่าโหวอวี๋ สุดท้ายคนที่ได้เป็นฮองเฮาคือคุณหนูหลูสกุลสี่ และคุณหนูหลูยังวางแผนให้คุณหนูเจ็ดสกุลชุยมาเป็นชายา ที่ทำเช่นนี้เพื่อตอนแทนน้ำใจของซย่าโหวโหย่วเต้า เพราะคุณหนูเจ็ดสกุลชุยไม่เหมือนที่คิด สกุลชุยยังเสนอชื่อเข้าไป เพราะได้ที่ปรึกษาคือหวงเหลียนที่หงฟู่ขับออกจากตระกูลไปแล้วแต่สกุลชุยก็ยังรับมาทำงาน และเชื่อใจ

ตอนนี้ซย่าโหวโหย่วอี้ก็อยากเรียกใช้หงเหลียนอีกทำให้ถูกความเห็นแก่ตัวบังตา ถูกหลอกใช้คิดจะกำจัดเซียวหวน ดีที่หลูฮองเฮา คุณหนูสี่สกุลหลูส่งข่าวมาบอกซย่าโหวอวี๋ ทำให้รู้เรื่อง ซย่าโฆวอวี๋คิดว่าชาติก่อนตนมองคนและเรื่องราวคลาดไปมากเพียงใด ชาตินี้ได้กลับมาใหม่เรื่องราวก็ไม่เหมือนเดิม สุดท้ายก็ถามคำถามที่คาใจมาตลอดกับเซียวหวนว่าถ้าตัวเองตกอยู่ในอันตรายจะมาช่วยหรือไม่ เซียวหวนตอบอย่างไม่ลังเล ทั้งตอนที่ยังไม่มีลูกและมีลูก ซย่าโหวอวี๋ปล่อยวางเรื่องราวในอดีต และยินยอมติดตามเซียวหวนสามีที่ร่วมผูกผม ร่วมทุกข์ร่วมสุขไปตลอดและเซียวหวนก็ไม่ทำให้ซย่าโหวอวี๋ผิดหวังเลย

หลังอ่านเล่ม 4 :

จือจือไม่ทำให้ผิดหวัง ภาษาสวย เนื้อเรื่องสนุกมากคือวางไม่ลงเลยตั้งแต่เล่มหนึ่ง จนถึงเล่มสี่เล่มจบ ลุ้นว่าพระเอกนางเอกจะเป็นยังไง พระเอกรักนางเอกมาก นางเอกก็เก่งมากค่ะ ชอบงานเขียนของจือจือ ติดตามมาตั้งแต่พราวพร่างบุปผา ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ แนะนำให้ลองอ่านกันค่ะ ไม่ผิดหวังแน่นอน

ปมเรื่องเขียนได้ดี เรื่องนี้ต่างจากพราวพร่างที่เน้นวิถีชีวิต การสู้ชีวิต แต่ตัวละครที่มีบทบาทก็คือนางเอกของเรื่องเหมือนกัน เรื่องนี้คือการชิงไหวชิงพริบในราชสำนัก อิงเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ สมเหตุสมผล ไม่ใช่ย้อนเวลามาแล้วจะเปลี่ยนทุกอย่างได้เพราะล่วงรู้อนาคต เพราะว่าอนาคตเหล่านั้นก็เปลี่ยนไปเพราะการกระทำต่างๆที่ไม่เหมือนเดิม สุดท้ายนางเอกของเรื่อง ซย่าโหวอวี๋ก็ยอมรับและอยู่อย่างมีความสุข

เนื้อเรื่อง :

ซย่าโหวอวี๋ จ่างกงจู่ ใช้ชีวิตอย่างสงบในไร่ชานเมือง โดยแยกกันอยู่กับเซียวหวนมานับสิบปี ราชสำนักผันแปร ซย่าโหวอวี๋ก็ไม่สนใจ จนกระทั่ง เซียวหวนมาพบเพื่อบอกว่าจะยกทัพขึ้นเหนืออีกครั้ง และในตอนนั้นที่ซย่าโหวอวี๋กับเซียวหวนขึ้นเขาไปดื่มชา แล้วก็เกิดดินถล่ม สุดท้ายซย่าโหวอวี๋ไม่คิดว่าเซียวหวน สามีผู้เย็นชา จะเอาตัวเข้าปกป้อง

เมื่อฟื้นขึ้นมาซย่าโหวอวี๋ย้อนกลับมาสิบปีก่อนหน้า ช่วงเวลาที่น้องชายร่วมอุทรของนาง ซย่าโหวโหย่วเต้ายังเป็นโอรสสวรรค์ ยังมีชีวิตอยู่ ครั้งนี้นางต้องทำให้น้องชายมีชีวิตอยู่ให้ได้ แต่แล้ว ถึงแม้จะเปลี่ยนเหตุการณ์ ต่อสู้กับหลูยวน สุดท้ายเหตุการณ์ที่ซย่าโหวโหย่วเต้าเสพหานสื่อซั่นจนโดนพิษก็ยังเกิดขึ้น และก็ยังช่วยชีวิตไม่ได้ แต่ครั้งนี้มีเซี่ยตันหยางและหงฟู่ช่วยเหลือ คำพูดยังเหมือนเดิมแค่คนพูดเปลี่ยนไป ครั้งนี้ซย่าโหวโหย่วเต้าฟื้นขึ้นมาฝากฝังซย่าโหวอวี๋กับหงฟู่ และอนุญาตให้นางไปร้องไห้ที่ศาลบรรพชนได้อีกด้วย ถือเป็นกระบี่อาญาสิทธิ์รูปแบบหนึ่ง

ครั้งนี้ซย่าโหวอวี๋หาคนที่เคยจงรักภักดีมาใกล้ตัว และเรียกซย่าโหวโหย่วอี้ ตงไห่อ๋อง ตัดหน้าเซียวหวนที่จะสนับสนุน หยางหลาอ๋อง ซย่าโหวโหย่วฝูเหมือนชาติที่แล้ว ซย่าโหวอวี๋ยังไม่เข้าใจการกระทำของเซียวหวนในตอนนั้น ในใจคิดว่าเพราะความมักใหญ่ใฝ่สูง แต่ก็ยังคงฝันถึงช่วงเวลาสุดท้ายของชาติก่อน ที่ได้รับการปกป้องจากเซียวหวน ตอนนี้สิ่งเดียวที่ซย่าโหวอวี๋อยากทำคือปลีกตัวออกไป อยู่ที่ไร่ชานเมือง แต่เรื่องราวคงไม่เป็นเหมือนเดิม เพราะซย่าโหวโหย่วอี้ก็ยังมีความสำนึกบุญคุณอยู่ และอยากตอบแทนที่ช่วยให้ขึ้นเป็นโอรสสวรรค์ อยากสนิทสนมกับซย่าโหวอวี๋ที่ยอมให้เรียกเพียงแค่จ่างกงจู่

ครั้งนี้ซย่าโหวอวี๋กลั่นแกล้งเซียวหวนได้ ทำให้เซียวหวนยังไม่ได้เป็นต้าซือหม่าเหมือนชาติก่อน เส้นทางเดินของเซียวหวนยากลำบากกว่าเดิม ซย่าโหวอวี๋ก็มองการกระทำต่างๆของเซียวหวน เปรียบเทียบกับชาติก่อนและค่อยเห็นว่าตัวเองเข้าใจผิดไป

มองสังเกตสิ่งต่างๆมากขึ้น และเซียวหวนก็สังเกตซย่าโหวอวี๋มากขึ้นกว่าเดิม ทั้งสองเข้าใจ รู้ใจกันมากขึ้น ซย่าโหวอวี๋ได้รู้ความลับของสกุลเซียวทั้งยังเห็นใจ เข้าใจ ไม่ใช่รังเกียจ สิ่งเหล่านี้ทำให้เซียวหวนยอมเปิดใจ ทั้งคู่เห็นนิสัยของกันและกัน ไม่ใช่เพียงแค่การแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์เหมือนในชาติก่อน

ซย่าโหวอวี๋ก็คิดว่าเซียวหวนดูดี เซียวหวนก็คิดว่าซย่าโหวอวี๋น่ารัก ทั้งยังชอบก่อเรื่องยุ่งมากมายแต่ตัวเองก็คอยแก้ไขให้

เมื่อเรื่องราวถึงที่สุดต้องเลือก ซย่าโหวอวี๋ก็เลือกที่จะอยู่กับเซียวหวน และถามสิ่งที่ค้างคาใจมาจากชาติที่แล้ว คำตอบของเซียวหวนไม่ทำให้ผิดหวัง ทั้งที่ตอบหน้านิ่งแต่ใบหูกลบัแดงกล่ำ ซย่าโหวอวี๋คิดเพียงว่าชาติที่แล้วไม่เคยสังเกตคนผู้นี้เลย ว่าหูแดงหรือไม่ สรุปทั้งสองก็อยู่ด้วยกันอย่างดี และมีความสุข

หลังอ่าน :

จือจือไม่ทำให้ผิดหวัง ภาษาสวย เนื้อเรื่องสนุกมากคือวางไม่ลงเลยตั้งแต่เล่มหนึ่ง จนถึงเล่มสี่เล่มจบ ลุ้นว่าพระเอกนางเอกจะเป็นยังไง พระเอกรักนางเอกมาก นางเอกก็เก่งมากค่ะ ชอบงานเขียนของจือจือ ติดตามมาตั้งแต่พราวพร่างบุปผา ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ แนะนำให้ลองอ่านกันค่ะ ไม่ผิดหวังแน่นอน

ปมเรื่องเขียนได้ดี เรื่องนี้ต่างจากพราวพร่างที่เน้นวิถีชีวิต การสู้ชีวิต แต่ตัวละครที่มีบทบาทก็คือนางเอกของเรื่องเหมือนกัน เรื่องนี้คือการชิงไหวชิงพริบในราชสำนัก อิงเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ สมเหตุสมผล ไม่ใช่ย้อนเวลามาแล้วจะเปลี่ยนทุกอย่างได้เพราะล่วงรู้อนาคต เพราะว่าอนาคตเหล่านั้นก็เปลี่ยนไปเพราะการกระทำต่างๆที่ไม่เหมือนเดิม สุดท้ายนางเอกของเรื่อง ซย่าโหวอวี๋ก็ยอมรับและอยู่อย่างมีความสุข

ตัวละครทุกตัวมีลักษณะเด่นของตัวเอง เส้นเรื่องชัดเจน เน้นการชิงไหวชิงพริบทางการเมือง กับความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครต่างๆก็สมเหตุสมผล แนะนำว่าอ่านสนุกแน่นอนค่ะ คนพูดถึงเรื่องนี้น้อย แต่เนื้อเรื่องมันก็คนละแนวกับพราวพร่างฯจริงๆ สนุกคนละแบบค่ะ

 

 24/11/63