Review 19/2562
เรื่อง : หงส์น้อยไม่ใช่เซียน (เล่มเดียวจบ)
ผู้แต่ง : สู่เค่อ (Shu Ke)
ผู้แปล : อัยสิตา
พิมพ์ครั้งแรก : สิงหาคม 2561
สำนักพิมพ์อรุณ
โปรยปกหลัง :
เมื่อจู่ๆ คนกลายเป็นหงส์ตัวน้อย ซ้ำยังอัปลักษณ์
ยามต้องตาบุรุษใด ก็มีสาวคนรักเก่าคอยขัดขวาง
แถมยังต้องเผชิญกับศึกชิงอำนาจในหกแดน
เป็นคนก็ว่าน่าเบื่อแล้ว เป็นนกไหม้ก็ล้วนไม่มีอะไรดี!
คนเรียก”หงส์ในฝูงกา นกกระเรียนในฝูงไก่”
แล้วตัวฉันนี่นับเป็นตัวอะไรกัน
ตกเข้ามาในทะเลสวรรค์ถูกไก่รังแก ทั้งเสียใจทั้งทำอะไรไม่ถูก
หงส์น้อยตัวนี้เกิดมาไม่ค่อยงามเท่าหงส์ตัวอื่น
หัวเล็กไม่ว่า แม้แต่ขนยังเป็นสีดำไหม้ ไร้ความเงางาม
ในร่างของหงส์น้อยอัปลักษณ์ มีวิญญาณพิเศษอาศัยอยู่ดวงหนึ่ง
ไม่ผิด...ตัวเอกของเรื่องก็คือมันนี่แหละ
“เจ้าหงส์ขี้เกียจไม่กินก็นอน
เมื่อไหร่ถึงบำเพ็ญเพียรจนได้ร่างมนุษย์”
บำเพ็ญเพียรหรือ เถียนเจินแสร้งไม่ได้ยิน
เปลี่ยนจากนกเป็นคนไม่มีอะไรน่าประหลาดใจ
ฉันจากคนกลายเป็นนก นี่สิถึงมีฝีมือ!
รายละเอียด :
นับแต่สรวงสวรรค์อุบัติขึ้น
ยังมีหงส์ตัวไหนโชคร้ายเหมือนนางบ้าง (เสี่ยวเฟิ่งหวง)
เริ่มต้นมานางก็เป็นลูกหงส์ถูกทอดทิ้งที่ถูกไก่จิกทำร้าย โชคดีที่เฉาหวาจวิน
ราชาหงส์ผู้สูงส่งพบเข้า นับแต่นั้นนางก็เข้าสู่อาณาจักรเทพ
วันหนึ่งด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ นางดื่มยาอายุวัฒนะทำให้มีร่างเป็นมนุษย์
และนางได้พบกับราชันปีศาจโดยบังเอิญ นางควรอำลาฝ่ายดีและมุ่งหน้าสู่ฝ่ายมืดหรือไม่
หรือควรจะภักดีต่อไปจนจบ ชะตาจะพลิกผันเช่นไรก็อยู่ในกำมือของหงส์น้อยผู้นี้
เนื้อเรื่อง :
เถียนเจิน เป็นนางนกที่มีวิญญาณคนอยู่ภายใน ไม่รู้ทำไม
หงส์ตัวนี้ถึงเป็นหงส์ที่ไม่ใช่หงส์ รู้เรื่องทุกอย่าง
เฉาหัวจวิน ประมุขเผ่าเทพวิหคที่เป็นประมุขของนกทั้งปวง
เป็นผู้มาพบเถียนเจินเพราะเสียงร้องของนาง ทำให้รู้ว่านางหลงอยู่ในฝูงไก่ฟ้า
หล่อเหลา สุภาพ อ่อนโยน แต่ก็มากแผนการ
ซื่อจงหลิว, หมัวตี้ เทพสังหารบรรพกาลอวตาร
จากเทพตั้งตนเป็นจอมปีศาจในแดนปีศาจ เทพบรรพกาลที่เป็นเทพสังหารไม่มีใครต้านทานได้
เถียนเจินมาอยู่ในฝูงไก่ฟ้าที่ทะเลสวรรค์ได้ยังไงนางงงมาก
ถูกไก่ฟ้าบังคับให้ช่วยขันรับอรุณอีก พอกล้ำกลืนลองขันดูเสียงที่ออกมากลับไพเราะยิ่งเพราะนั่นคือเสียงร้องของหงส์
แต่นางเป็นหงส์ไหม้ดำ เฉาหัวจวินประมุขเผ่าเทพวิหคได้ยินเสียงหงส์จึงมาดูและพบนางเข้า
เห็นว่าเป็นหงส์น้อยที่รู้ความยิ่ง ไม่กินเมล็ดไผ่ แต่จะกินข้าว
พูดอะไรล้วนฟังรู้เรื่อง เพราะนางไม่ใช่นกจริงๆน่ะสิ และเฉาหัวจวินสงสัยในตัวหงส์น้อยตัวนี้มาก
ไปไหนก็พาไปด้วย ตอนนี้หกแดนไม่สงบ แดนเทพเปิดศึกกับแดนปีศาจ หมัวตี้จอมปีศาจแดนปีศาจคือเทพบรรพกาลอวตาร
ชอบทำศึกสงคราม พูดน้อยพลังสังหารมาก
เถียนเจินติดตามเฉาหัวจวินไปที่สนามรบเห็นหมัวตี้เป็นครั้งแรกเพียงหรี่ตาก็ทำลายทหารฟ้าไปแล้วมากมาย
ตอนนี้เถียนเจินมีความรู้สึกดีกับเฉาหัวจวินเพราะว่าเป็นเทพหน้าตาดีที่สุดในแดนเทพ
เหล่านางฟ้าเสิ่นหนี่ว์ต่างหมายปอง
แต่เฉาหัวจวินมีคนรักอยู่แล้วที่หายไปยี่สิบปียังหาไม่เจอ
คิดว่าจะตัดใจซะทีดีหรือไม่ กำลังจะเปิดใจรับเถียนเจินหงส์น้อย ที่ได้รับพิษที่เซียนจะวางแผนลอบทำร้ายเฉาหัวจวินแต่เถียนเจินมารับพิษแทน
ทำให้เกือบตาย แต่หมัวตี้มาพบและได้ช่วยไว้ พลังของหมัวตี้สูงส่งขจัดพิษไปได้แต่ก็ทำให้ภายในบอบช้ำมาก
เฉาหัวจวินตัดสินใจใช้หยดเลือดหัวใจของประมุขเผ่าเทพวิหคช่วยชีวิตเถียนเจิน
และบอกให้นางฝึกฌานเพื่อเพิ่มเน่ยตันจะได้กลายร่างได้
แต่มีวันหนึ่งเกิดเหตุนางเข้าไปในห้องของเฉาหัวจวินและทำกล่องที่มีเน่ยตันที่เสินตี้เคยมอบให้ไว้ว่าเป็นของที่เซิงอู๋หมิงที่ลอบดูลิขิตฟ้าทิ้งไว้ให้
ตอนนี้ยาเม็ดนี้ได้ไหลเข้าไปในคอของเถียนเจินและทำให้นางมีกลายร่าง
แต่ยังมีปีกไหม้คู่หนึ่งอยู่ข้างหลัง เฉาหัวจวินให้ความพิเศษกับเถียนเจินจนคนรอบข้างคิดไปต่างๆนานา
จนถึงตอนที่แดนเซียนเกิดการเปลี่ยนแปลง เซียนตี้องค์ใหม่พาหลงหนี่ว์เต๋ออินคนรักของเฉาหัวจวินกลับมาซึ่งถูกขังในแดนเซียนยี่สิบปีออกมาได้
เถียนเจินมาเห็นฉากแสดงความรักเข้าพอดี ทำให้เถียนเจินเสียใจหนีออกมาจากแดนเทพ
ก่อนหน้านี้ระหว่างทางเถียนเจินเคยเจอหมัวตี้
พูดประจบเอาไว้ว่าจะไปเป็นลูกน้องที่แดนปีศาจ หมัวตี้จะมาจะไปรวดเร็ว เถียนเจินตามไม่ทัน
หาทางไปแดนปีศาจไม่ได้ ตอนนั้นเฉาหัวจวินมาตามหาจึงกลับแดนเทพ
แต่ครั้งนี้นางหนีออกมามั่วๆ คิดไม่ถึงว่าจะเจอคนปองร้าย ได้หมัวตี้ช่วยไว้อีกครั้งจึงขอตามไปแดนปีศาจด้วย
ไปอยู่แดนปีศาจ เทียนหวังน้อยลู่เสี่ยฉานชอบเอาเลือดหงส์ของนางไปเป็นคลังเลือดนางก็เลยหลบอยู่กับหมัวตี้ซะเลย
ใครก็ไม่กล้ายุ่ง หมัวตี้ดูเหมือนพูดน้อยโดนหลอกง่ายความจริงแล้วฉลาดมาก รักหน้าตา
ภาพลักษณ์ตัวเองเป็นที่สุด นางก็สามารถอยู่กับหมัวตี้และอยู่ในแดนปีศาจได้ แต่ยังมีคนไม่ชอบนางคือเทียนหวังองค์โตลู่ปิงเหอ
อยากจะกำจัดนางไปเพราะลิขิตฟ้า และตั้งแต่นางมาแดนปีศาจหมัวตี้ก็ได้รับบาดเจ็บหลายครั้ง
ทำสิ่งที่ไม่เคยทำหลายอย่าง ทำให้เทียนหวังไม่ไว้ใจเถียนเจิน
แต่เถียนเจินกล้าทำทุกอย่างทั้งยังกล้าเถียงหมัวตี้ แล้วยังไม่ได้รับโทษด้วยสิ
เหตุการณ์จะเป็นยังไงต่อไป เถียนเจินจะใช่ลิขิตฟ้าของหมัวตี้ที่ต้องเผชิญจนทำให้ต้องเข้าไปรับวิบากกรรมในคันฉ่องไท่ซ่างจิ้งอีกครั้งหรือไม่ต้องตามอ่านเรื่องราวสนุกๆ
แนวเทพเซียนที่ไม่เหมือนใครได้ในเรื่องหงส์น้อยไม่ใช่เซียน
หลังอ่าน :
เรื่องราวแนวเทพเซียนที่ไม่เหมือนใคร ในมุมมอง ความคิดของหงส์น้อยเถียนเจินที่มีวิญญาณมนุษย์อยู่ภายใน
ทำให้ไม่มีคนเข้าใจว่าเหตุใดหงส์ไหม้ตัวนี้ถึงเข้าใจ ฟังรู้เรื่อง
เมล็ดไผ่ที่เป็นอาหารของหงส์กลับไม่กิน จะกินแต่ข้าวเท่านั้น พอได้ร่างมนุษย์ก็มีอารมณ์
ความรู้สึกนึกคิด ผิดกับหงส์ทั่วไปที่เพิ่งสำเร็จฌานได้ร่างมา ทั้งยังชอบมองคนงาม
ชอบประมุขเผ่าเทพวิหคเพราะหล่อเหลาที่สุด หน้าตาดีที่สุด พอผิดหวังเสียใจก็หนีไป
จากนั้นก็ประจบเอาใจหมัวตี้ที่เป็นเทพบรรพกาลอวตารมา ทุกคนไม่กล้าเข้าใกล้แต่นางทำได้ทุกอย่าง
พูดจาเป็น ประจบได้ จนได้รับคำคุณศัพท์ต่อท้ายมากมาย ตั้งแต่ นกไหม้
นางนกไม่รู้ความ หงส์พูดมาก หงส์โง่เง่า ฯลฯ
หมัวตี้ที่พูดน้อยแต่เข้าใจทุกอย่างก็ยอมฟังนาง ทั้งที่ยังรักษาหน้าตาเป็นที่สุด
ถ้าเป็นเทพ เซียน ปีศาจ ตนอื่นคงโดนระเบิดพลังสังหารไปหลายรอบแล้ว
แต่เถียนเจินกลับไม่เป็นอะไร ทั้งยังเป็นที่ห่วงกังวลของหมัวตี้ในฐานะลูกน้องของข้าพเจ้าอีกด้วย
เรื่องราวเทพเซียนที่ไม่เหมือนเรื่องอื่นๆ
เล่าเรื่องด้วยหงส์น้อยวิญญาณมนุษย์จะจบลงยังไง มีความฮา ความหน้าหนาขนาดไหน
ชอบเทพหน้าตาดียังไง มุ่งหน้าจีบแบบไหน ความคิดนางจะฮาได้อีกแค่ไหน
ต้องตามอ่านไปกับความฮาของนาง เถียนเจิน นางฉลาดแล้วนะ เอ...หรือว่านางโง่กันแน่เป็นหมัวตี้ที่ฉลาด
ฝ่าบาท หม่อมฉันชอบฝ่าบาทมากเพคะ, ข้าพเจ้าไม่ชอบเจ้า หรือไม่ก็ อนุญาตเจ้า
หมัวตี้กล่าว ฮ่าๆๆๆ รับรองว่าไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ
