#อี๋เหนียงห้าขององค์หญิง #2เล่มจบ #นิยายแปลจีนแนวโบราณ #องค์หญิง #วิญญาณล่องลอย #ผี #กลับชาติมาเกิดใหม่

 Review 29/2564

เรื่อง : อี๋เหนียงห้าขององค์หญิง (2เล่มจบ) #นิยายแปลจีนแนวโบราณ #องค์หญิง #วิญญาณล่องลอย #ผี #กลับชาติมาเกิดใหม่

ผู้แต่ง : ตงซือเหนียง

ผู้แปล : พวงหยก

สำนักพิมพ์ : แจ่มใส (มากกว่ารัก)

พิมพ์ครั้งที่ 1 : ตุลาคม 2564

จำนวนหน้า : 463+435 หน้า

โปรยปกหลัง :

องค์หญิงผู้ซึ่งเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้ ถึงกับประกาศรับอนุให้สามีด้วยตนเอง

หญิงสามัญเช่นจือจือจึงได้กลายมาเป็น ‘อี๋เหนียงห้า’ ของราชบุตรเขย

ยามนั้นจือจือเปรียบเสมือนไก่ป่าบินขึ้นไปอยู่บนยอดไม้เลยก็ว่าได้

ทว่าผลสุดท้ายคือนางถูกใส่ร้ายจนถึงแก่ความตาย

กลายเป็นวิญญาณวนเวียนอยู่ในวังองค์หญิงอย่างไร้จุดหมาย

ก่อนจะได้รับโอกาสกลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้งโดยไม่ตั้งใจ

ยามนี้จือจือไม่ยอมให้ชะตาชีวิตของตนเป็นเช่นเดิมอีก

นางรีบหาบุรุษดีๆ เพื่อคว้ามาเป็น ‘สามี’ ให้จงได้

ทว่ายังไม่ทันได้สมหวัง นางก็ต้องกลับไปลงเอยเช่นเดียวกับอดีตชาติอีกครั้ง

นางไม่อยากแต่งเข้าวังองค์หญิง ไม่อยากเลยแม้แต่น้อย

โดยเฉพาะเมื่อนางรู้ความลับของ ‘องค์หญิง’ ผู้นั้นเข้าแล้ว

เช่นนี้นางจะแสร้งทำเป็นไม่รู้แล้วอยู่ร่วมกับ ‘เขา’ ต่อไปได้อย่างไรกัน

เล่ม 1 :

จือจืออี๋เหนียงห้าของราชบุตรเขย ที่เป็นสามัญชนธรรมดา ตื่นขึ้นมาพร้อมกับรับรู้ว่ามีบุรุษนอนอยู่บนเตียงด้วย แล้วก็ถูกกล่าวหาว่าคบชู้ ตอนที่ตื่นขึ้นมาด้วยความมึนงง บุรุษคนนั้นได้เอาเสื้อคลุมให้ ทำให้นางระลึกถึง ทั้งที่ไม่รู้ว่าคือใคร นั่นคือความอบอุ่นสุดท้าย ก่อนที่จะถูกลงโทษโบยสามสิบไม้ จนตาย จือจือเป็นผีก็คิดว่าจะไปหาองค์หญิง พอไปถึงก็ถูกเสียงขู่คำรามของมังกรน้อยจนต้องหนีออกมา ตอนหลังถึงรู้ว่ามีมังกรน้อยคอยปกป้ององค์หญิงอยู่ แล้วจือจือที่เป็นวิญญาณล่องลอยก็คอยติดตามองค์หญิง จนได้รู้ความลับว่าองค์หญิงแท้จริงแล้วเป็นบุรุษ ตัวเองก็ทำอะไรไม่ได้ ติดตามตลอดสามปี จากมังกรน้อยเป็นมังกรใหญ่ แล้วองค์หญิงก็ได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้ จือจือรับรู้มาตลอด แต่เพราะตัวเองเป็นวิญญาณแค้นที่ไม่มีจิตใจแก้แค้นเลยหลบพ้นยมทูตมาได้ ตอนที่พบท่านเทพ ได้ขอหัวใจจือจือกินแกล้มเหล้าทำการแลกเปลี่ยนกับนาง บอกว่าจะช่วยหนึ่งอย่าง จือจือตอบตกลงโดยไม่ลังเล แล้วจือจือก็ฟื้นขึ้นมาในร่างตัวเองตอนอายุสิบห้า ที่ยังไม่ได้เข้าวังองค์หญิงไปเป็นอนุของราชบุตรเขย ครั้งนี้นางต้องเปลี่ยนชะตาตัวเอง เลือกไปเลือกมาก็เลือกเซี่ยงชิงจวี ที่เป็นคนธรรมดา และเพราะขยันตอนหลังเลยได้เป็นทั่นฮวาเพราะหน้าตาดี

เพราะเซี่ยงชิงจวีเคร่งขรึมจริงจัง จือจือที่ซื่อ โง่เขลา อ่านหนังสือไม่ออก แต่งตัวล้ำสมัยแต่เพราะรูปร่างที่ยั่วยวนก็ทำให้ถูกเมิน คิดหาวิธี มอบถุงหอมก็ไม่มีโอกาส แล้วระหว่างนั้น จือจือก็รู้ว่าตัวเองมีความสามารถมองเห็นผีได้ ได้รู้จักผีสาวสองตนที่ชอบมาคุยในห้อง ตอนหลังจือจือยังให้ยืมร่างเพื่อความหวังสุดท้ายก่อนจะไปเกิด

พี่เสิ่นคอยช่วยเหลือบอกว่าให้เลือกคนอื่นแทนเซี่ยงชิงจวี ทำให้ได้ช่วยเหลือคนผู้หนึ่ง(คือองค์หญิงนั่นแหละ) และยังทำถุงหอมตกอีก พอจะทำใหม่ก็ไม่มีกลิ่นที่ต้องการแล้ว เพราะโดนเหมาไปหมด  

จือจือยังไม่ละความพยายาม เทศกาลหยวนเซียวได้เจอเซี่ยงชิงจวีและได้โคมหญิงงาม ตัวเองก็ไม่รู้ความหมาย จือจือก็ไม่คิดว่าเซี่ยงชิงจวีมีใจให้ จือจือยังได้ยินเสียงผี และช่วยจุดธูปให้ ทำให้ได้รับการตอบแทน ผลสุดท้ายกลับทำให้สลบถึงวันคัดเลือกอนุ จือจือก็ยังไม่สามารถแต่งออกไปก่อน แล้วก็เหมือนชาติก่อน นางถูกเลือกเข้าไปเป็นอี๋เหนียงห้าของราชบุตรเขย

มาอยู่ในตำหนักองค์หญิง จือจือก็เจอผีอีก ตัวเองเคยเป็นผีแต่ก็กลัวผี ตอนที่ไปเจอองค์หญิง องค์หญิงได้กลิ่นตัวของจือจือ และรู้ว่าจือจือไม่ได้ใช้เครื่องหอมก็ไม่ได้ว่าอะไร จือจือกลัวว่าตัวเองจะเผยพิรุจว่าตัวเองรู้ความลับขององค์หญิง แต่ยิ่งหนี ยิ่งเจอ พบราชบุตรเขย ก็ไม่ทักทายเหมือนที่เจอกันครั้งแรกในชาติที่แล้ว ทำให้นางสงสัย แล้วตัวราชบุตรเขยก็แปลกประหลาด ไม่สุภาพอ่อนโยน บางทียังชอบสั่ง ชอบกลั่นแกล้ง จือจือออกจะสับสนมากๆๆๆ

จือจือสงสัยแต่ไม่คิดมาก เหตุการณ์ต่างๆใกล้เคียงแต่ก็ไม่เหมือน เพราะนางรู้อยู่แล้วก็พยายามเลี่ยง แต่ผีที่เจอก็ยังบังคับสิงร่าง แล้วก็จำคนผิด พอเรื่องราวคลี่คลายเลยบอกเรื่องเกี่ยวกับสาบผีและวิธีแก้ กับมอบสมบัติให้ถ้าไม่กลัวว่าจะขุดเจอกระดูกของตัวเอง

ระหว่างนั้นจือจือพบราชบุตรเขยที่ทำตัวแปลกๆ และยังพบองค์หญิงด้วยสลับกัน มีการจัดงานชมโบตั๋น จือจืออยากไปเพื่อดูว่าจะได้พบบุรุษที่มอบเสื้อคลุมนั้นหรือไม่ ไม่มีใครยอมให้ไป อี๋เหนียงสี่รับปากช่วยส่งสาวใช้มา จือจือตกน้ำในงานเลี้ยง และก็มองเห็นคนผู้นั้น

สาวใช้คนนั้นกลับกลายเป็นคนของอี๋เหนียงสาม ทำให้จือจือเริ่มระวังตัว องค์หญิงมาต่อว่า จือจือก็ไม่กลัวตายเข้ากอดขาองค์หญิง เพราะอยากช่วยชีวิตคนอื่น

มีการไปไหว้พระที่วัด ตามที่ชาติก่อนคือราชบุตรเขยบาดเจ็บเพราะปกป้ององค์หญิง แต่ครั้งนี้คนร้ายมาจับตัวจือจือ เป็นราชบุตรเขยมาช่วยปกป้องจือจือ ทำให้คนร้ายคิดว่าจือจือเป็นองค์หญิง ความจริงแล้วมันไม่ใช่เลย จือจือก็เริ่มงงว่าทำไมเรื่องราวไม่เป็นแบบชาติก่อนที่ตนเคยรู้ว่าล่ะ

ฮ่องเต้มีการแปรพระราชฐาน องค์หญิงต้องไปด้วย แล้วที่เหนือคาดคือจือจือได้ไปด้วย แล้วเพราะไปตากอากาศ เอาคนมาด้วยไม่ได้ ครั้งนี้จือจือได้รู้ความลับขององค์หญิงจริงๆ คนอื่นตาย จือจือก็ยังนึกว่าตัวเองรอดพ้นเพราะองค์หญิงหาไม่เจอ แต่หลังจากนั้นองค์หญิงก็บอกความจริงกับจือจือ จือจือผู้ซื่อบื้อก็ยังไม่รู้ว่าองค์หญิงชอบตัวเองอีกนะ ขนาดพาไปเที่ยว สาวใช้ขององค์หญิงทะยานอยาก อยากให้องค์หญิงสงเคราะห์ แต่เพราะเห็นแก่ที่เคยรับใช้เลยไม่ฆ่า จือจือก็ยังไม่รู้ว่าหายไปไหน องค์หญิงคอยสอนจือจืออ่านหนังสือ เขียนหนังสือ

พอกลับมา จือจือถูกผีพี่สาวสิงร่างก่อนหน้านี้ รู้ว่าจะกำจัดผีร้ายยังไง เลยยอมตกลงให้สิงร่างแต่ต้องให้ตัวเองมีสติรับรู้ ผลคือจือจือต้องดื่มเลือดขององค์หญิงจะกำจัดผีร้านได้ เลยกัดจูบ องค์หญิงถามว่ารู้ตัวว่าทำอะไรหรือไม่ บอกว่ารู้ตัว แต่มันคนละความหมาย องค์หญิงเลยจัดการกินจือจือซะเลย องค์หญิงกับจือจือมีสัมพันธ์กัน แต่ทุกครั้งจะให้กินยากันเอาไว้

รัชทายาทที่ตกม้าจนพิการที่ตำหนักแปรพระราชฐานอยากจัดการองค์หญิง ร่วมมือกับ เหยาอวี้ คือบุรุษคนนั้นที่จือจือจำได้ว่าส่งเสื้อมาให้ แต่นางไม่รู้จัก เหยาอวี้มาร่วมมือกับรัชทายาท

หลังอ่านเล่ม 1 :

จือจือตายอย่างมึนงง เป็นผีอย่างมึนงง และรู้ความลับขององค์หญิง คอยติดตามเรื่องราวต่างๆ จนได้เกิดใหม่อีกครั้ง แล้วอยากจะหลีกห่างจากองค์หญิงและเรื่องราวที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต อุตส่าห์จะหาทางลิขิตชะตาชีวิตตัวเอง แต่มันไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะมีผีคอยยุ่งจนเรื่องไม่ได้เป็นไปตามที่คิด และยังได้พบองค์หญิงก่อน ถูกหมายตาก่อนอีกต่างหาก ><’

พอเข้าวังอยู่อย่างสงบ ก็ยังเจอเรื่องราวต่างๆจนมึนงง จือจือก็มีวาสนาของคนโง่จริงๆ ถือว่าวาสนาดีแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว แล้วเรื่องต่างๆจะเป็นเหมือนชาติที่แล้ว หรือยังไง องค์หญิงกับจือจือจะเป็นยังไงต่อไป ติดตามเล่มจบเลยค่ะ อ่านไปฮาไป กับความมึนงง และความไม่รู้เรื่องของนางจริงๆ นางไม่รู้ แต่คนอ่านรู้นะคะ

เล่ม 2 :

สรุปว่าเหยาอวี้เข้าเป็นคนของรัชทายาท แถมยังมีรู้จักกับคนที่บ้านจือจืออีก เพราะเหยาอวี้ก็คอยช่วยเหลือให้คนที่บ้านติดต่อกับจือจือได้

จือจือต้องมาเรียนอ่านเขียนกับองค์หญิงประจำ และใช้เส้นทางหลีกเลี่ยงสายตา จนวันนี้เพราะเดินทางเปลี่ยว ทำให้จือจือถูกลักพาตัวไปได้

คนลักพาตัวจือจือไปต้องทำให้จือจือหวาดกลัว แต่ดูแล้วรักสะอาด กับใส่หน้ากาก หน้าที่แท้จริงบอกว่าถูกไฟไหม้ แต่จือจือก็รู้ว่ามีวิชาที่แปลงโฉมได้ ขนาดองค์หญิง ยังทำได้ยืดหดกระดูกได้ แล้วคนผู้นี้ก็ไม่กลัวทางการ ตอนจะออกจากประตูเมืองไม่มีทีท่าว่าจะตื่นกลัว แถมยังรู้ว่ารัชทายาทต้องส่งคนมาเรียกตัวราชบุตรเขย(ที่เป็นองค์หญิงปลอมตัว ถึงขนาดรู้ว่าเป็นองค์หญิง) จือจือก็สุดงงแล้ว คิดไม่ออกว่าเป็นใคร แล้วก็ชอบพูดจาเสียดสี ทำให้จือจือเกลียด ระหว่างนั้นจือจือก็ได้พบกับผีวาดหนังที่คิดว่าอยากได้จือจือเป็นภรรยาอีกด้วย จือจือถูกคนร้ายลักพาตัวพาเดินทางไปเรื่อยๆ แต่พักอยู่โรงเตี๊ยมหรู ห้องพักดีตลอด มีครั้งที่เจอกับทหารที่อยู่ในหอนางโลมแล้วเพราะไฝแดงกลางหน้าผากทำให้เกือบตามเจอแต่สุดท้ายก็หนีรอดไปได้

ผ่านไปหนึ่งเดือน มาถึงกลางป่า คนร้ายตั้งใจทำท่าจะกำจัดจือจือ จือจือเลยหนีเข้าป่า แล้วก็หลงทางอยู่ในนั้นออกมาไม่ได้ สุดท้ายก็เป็นองค์หญิงที่ตามหาตัวจือจือเจอและพอจือจือออกมา จือจืออ่อนแอมาก รักษาจนแข็งแรง ถึงพากลับเมืองหลวง

แล้วองค์หญิงก็ถูกทำโทษโดยการดึงกำลังทหารกลับไปนี่คือความตั้งใจของรัชทายาท แต่องค์หญิงก็ยังดูแลจือจืออย่างดี แล้วจือจือก็เกิดอาการแพ้ท้อง องค์หญิงต้องทำใจแต่ก็ต้องให้จือจือทำแท้ง (เรื่องนี้มีเหตุผลอ่านไปถึงท้ายเล่มจะเข้าใจความหมายที่ต้องทำ)

จือจือขอองค์หญิงไปอยู่วัดแม่ชี ก็ไปอยู่อย่างเงียบสงบ ได้คนติดตามมาเพิ่ม องค์หญิงคอยมาดู และถามว่าจะกลับเมื่อไหร่ จือจือก็ยังไม่มีทีท่าจะกลับ จนเหยาอวี้พาเหยาฮูหยินมาพัก และยังได้เจอองค์หญิง ทำให้รู้ว่าคนที่ลักพาตัวจือจือไปคือเหยาอวี้ แล้วเหยาอวี้ก็เป็นอีกคนที่มีความแค้นกับรัชทายาท เพราะเป็นคนที่กลับชาติมาเกิดใหม่ เรื่องในชาติก่อนหลังจากจือจือตาย ตัวเองที่ชื่อเสียงดี ก็ต้องเสียหายเพราะรัชทายาท มารดาทนรับไม่ไหวฆ่าตัวตาย ครั้งนี้เลยมาดูแลจือจือ แต่ก็ไม่บอกจือจือ และก็มาแก้แค้นรัชทายาทด้วย

จือจือเจอพี่เสิ่น แล้วพี่เสิ่นก็บอกว่าที่ผ่านมาไปไหน และยังสังเกตเห็นมังกรน้อยในท้องจือจือ ตือจือเลยพยายามทำให้เด็กน้อยโตอีกครั้ง แต่ทำยังไงก็ไม่โต คิดวิธีกระทั่งมองรูปคนงามลูกจะได้หน้าตาดี ก็เลยไปขอภาพเหมือนราชบุตรเขย จะได้เหรอ องค์หญิงหึงสิ เอารูปตัวเองมาให้ บอกต้องดูทุกวัน แล้วสุดท้ายเพราะมีความคิดของพี่เสิ่น จือจือมีสัมพันธ์กับองค์หญิง คราวนี้พี่เสิ่นเลยตั้งชื่อให้ว่าเจ้าหนูน้ำส้ม เพราะกลัวน้องมาเกิดเลยยอมโตซะที

คราวนี้จือจือปิดองค์หญิง แต่องค์หญิงก็สังเกตเห็น และให้หมอมาจับชีพจร พอรู้ว่าจือจือท้อง ก็มอบหนังสือหย่าให้จือจือ และส่งออกนอกวังองค์หญิง

จือจืออยู่อย่างสงบภายที่คฤหาสน์ภายนอก และมีคนคอยดูแล ส่วนองค์หญิงก็ยิ่งเร่งรวบแห กำจัดรัชทายาท ไปเขตโรคระบาด จนมีคนอพยพเข้ามา และแพร่โรคระบาดจนทำให้จือจือติดโรค แต่องค์หญิงก็กลับมาพร้อมวิธีรักษาทันเวลา

จือจือต้องคลอดก่อนกำหนดเพราะผีน้องสาวจะมากินเจ้าหนูน้ำส้ม แต่ผีเด็กพี่สาวองค์หญิงมาช่วยไว้ และทำให้คลอดก่อนกำหนด ดีที่ได้องค์หญิงมาทันเวลา เจ้าหนูน้ำส้มคลอดก่อนกำหนดแต่ร่างกายแข็งแรง

องค์หญิงรีบรวบแหเพราะคิดว่าจะให้ลูกเกิดมาแบบนี้ไม่ได้ องค์ชายรองหนีไป ฮ่องเต้สละบัลลังก์ บอกเพียงว่าให้กำจัดซูกุ้ยเฟยด้วยตัวเอง องค์หญิง คือเผยซิ่นฟางขึ้นเป็นฮ่องเต้ รับจือจือเข้าวัง จือจือไม่มีความสุขกับการเป็นพระนาง

ราชบุตรเขย หลี่ว์เยวี่ยหยางกลายเป็นไหวอินโหว ที่น่าแปลกคือที่เรียกว่าคุ้นเคย เซี่ยงชิงจวีได้กลายเป็นจ้วงหยวน และได้กลายเป็นพระอาจารย์ของรัชทายาท เผยอี๋จู เจ้าหนูน้ำส้ม เรื่องราวก็เป็นแบบนี้

แต่เพราะตอนนั้นองค์ชายรองหนีรอด พร้อมขนสมบัติในคลังไปด้วย เผยซิ่นฟางยังไม่มีวิธีรับมือ พอจือจือรู้เรื่อง เลยบอกเรื่องสมบัติที่ซ่อนอยู่ ที่ผีพี่สาวเก็บรักษา เผยซิ่นฟางส่งคนไปตรวจ คือที่เก็บสมบัติราชวงศ์ก่อน ทั้งยังมีเสื้อผ้าสตรีมากมาย จือจือก็ยังไม่ยอมบอกความจริง บอกแต่ว่าฝันเห็นตั้งแต่เด็ก

ครั้งนี้วันชีซีเป็นวันแต่งตั้งฮองเฮาและรัชทายาท ระหว่างทำพิธีเพ่ยหลันได้ออกมาลอบฆ่าจือจือและกล่าวโทษเผยซิ่นฟาง ทั้งเอาหลักฐานภาพวาดที่เซี่ยงชิงจวีเคยมอบให้จือจือออกมา หลังเสร็จพิธี เผยซิ่นฟางไปตรวจสอบพบหยกประดับของซื่อจื่อ ที่จือจือเก็บไว้ จือจือบอกว่าเก็บได้ เผยซิ่นฟางไม่เชื่อ บอกให้บอกความจริง จือจือเลยเล่าให้ฟังว่าตัวเองเคยตายแล้วฟื้น เผยซิ่นฟางรับไม่ได้ คืนนั้นนอนแล้วฝันไป แต่ความจริงคือไปในนรก ได้พบท่านเทพ และรู้ว่าจือจือได้ทำการแลกเปลี่ยนมอบหัวใจไปแล้ว พอฟื้นขึ้นมา ก็รู้ว่าจือจือไม่มีหัวใจ มิน่าถึงไม่มีความรู้สึกรัก ชอบชังเลยแม้แต่นิด

เผยซิ่นฟางล้มป่วย จือจือไปเยี่ยมและก็รู้ว่าเผยซิ่นฟางดีกับตัวเองแค่ไหน ทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง ทำให้นางร้องไห้ ไม่ใช่เพราะความหวาดกลัว เจ้าหนูน้ำส้มก็อยู่ข้างๆ ในที่สุดเผยซิ่นฟางก็ฟื้น จือจือบอกว่าตัวเองไม่มีหัวใจ เผยซิ่นฟางบอกว่าตอนนี้มีแล้ว และรู้ว่าจือจืออยู่ที่นี่ก็ไม่มีความสุข เลยพาลูกเมียไปจากเมืองหลวง ไปอยู่อย่างมีความสุข คืนบัลลังก์ให้อดีตฮ่องเต้ และรอเจ้าหนูน้ำส้ม รัชทายาทกลับมารับตำแหน่ง

ช่วงตอนพิเศษจะทำให้รู้เรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นในเนื้อเรื่อง รู้เหตุผลของแต่ละการกระทำ จบแฮปปี้สุดๆค่ะ

หลังอ่านเล่ม 2 :

ในที่สุดจือจือที่ไม่มีหัวใจก็มีหัวใจล่ะ แต่จะมีหัวใจได้ยังไง ต้องตามอ่านกันในเนื้อเรื่องค่ะ เป็นเรื่องแนวแฟนตาซีที่มีผี วิญญาณเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่มันไม่ได้น่ากลัว เรื่องนี้เราเจอพระเอกคลั่งรักอีกหนึ่งล่ะค่ะ เอาเข้าทำเนียบได้เลย

เรื่องราวสรุปได้ดี ทุกอย่างเฉลยหมดนะคะ ไม่ทิ้งปมค้างคาใจ แนะนำให้เพื่อนๆอ่านกันค่ะ   

เนื้อเรื่อง :

จือจือ อี๋เหนียงห้าของราชบุตรเขย ตื่นขึ้นมาพบว่ามีบุรุษคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียง เลยโดนกล่าวหาว่าคบชู้ รับโทษโบยสามสิบไม้ ถ้ารอดก็ขับออกจากวัง แต่จือจือทนรับไม่ไหว ตายไปเป็นวิญญาณ ก็ติดตามมาหาองค์หญิง ผู้ที่จือจือคิดว่าเป็นคนมอบความตายให้ตัวเอง ยังไม่ทันเข้าใกล้ก็ถูกเสียงคำรามทำเอาเจ็บปวด พอมาอีกทีถึงรู้ว่าองค์หญิงมีมังกรทองน้อยอยู่กับตัว และยังได้รู้ความลับขององค์หญิง จือจือเป็นวิญญาณแค้น ที่ไม่มีความแค้น เฝ้าติดตามองค์หญิงที่มีมังกรน้อย จนเป็นมังกรใหญ่ และเห็นว่าองค์หญิงกลายเป็นฮ่องเต้ เห็นว่าองค์หญิงโหดเหี้ยมแค่ไหน ตอนที่พบท่านเทพ และท่านเทพขอหัวใจจือจือก็ให้อย่างไม่ลังเล และบอกว่าอยากกลับไปหาครอบครัว จือจือเลยได้กลับมาเกิดใหม่เป็นจือจือตอนอายุสิบห้าที่ยังไม่ได้เข้าไปเป็นอนุในวังองค์หญิง

จือจือเริ่มคิดว่าจะหลีกชะตาที่ต้องตาย งั้นก็อย่าเข้าวังองค์หญิง หาสามีก่อนเป็นใช้ได้ จากที่เลือกๆ ก็ไปตกที่เซี่ยงชิงจวี แต่เซี่ยงชิงจวีเป็นพวกอ่านแต่ตำรา ไม่พูดไม่จา จือจือทำยังไงก็ไม่เข้าตา ตัวเองหาโอกาสมอบถุงหอม ก็ไม่มีโอกาส แล้วก็ไม่รู้เลยว่าเซี่ยงชิงจวีก็มีใจให้

อีกทั้งยังมีผีสองตนที่คอยมาพูดคุยกันในห้อง และรู้ว่าจือจือเห็นผี เลยอยากยืมร่างเพื่อบอกลาคนรักก่อนไปเกิด นั่นเป็นครั้งแรกที่จือจือช่วยผีให้สมปรารถนา และได้ของตอบแทนที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร

ผีพี่เสสิ่นคอยอยู่กับจือจือ ทั้งยังเสนอความคิดเรื่องเซี่ยงชิงจวี และคอยมองหาบุรุษที่ดีกว่าเซี่ยงชิงจวี แล้วก็ไปตกอยู่ที่องค์หญิง ที่มีมังกรแท้อยู่กับตัวนี่สิ แต่จือจือไม่อยากเข้าใกล้ หนีให้ห่าง ยังไงก็หนีไม่พ้น เพราะบรรดาผีที่ช่วย ทำให้เรื่องยิ่งยุ่ง

สุดท้ายก็หนีไม่พ้นต้องเข้าวังองค์หญิง คราวนี้จือจืออยู่อย่างเงียบๆ แต่มันก็ไม่เงียบตามไปด้วย ตั้งแต่องค์หญิงเจอจือจือ แล้วรู้ว่าจือจือไม่ใช้เครื่องหอมแต่มีกลิ่นหอมติดตัว เรื่องราวก็ไม่เหมือนชาติก่อน คำพูดตอนเจอหน้า เรื่องราวต่างๆมันคล้ายก็คล้าย แต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว โดยเฉพาะองค์หญิงกับราชบุตรเขยเนี่ยสิ

แล้วยังมีผีที่จือจือมองเห็น ราชบุตรเขยที่ชอบแวะมาหา มาพูดคุย คนที่ราชบุตรเขยช่วยในวัดจนบาดเจ็บกลายเป็นตัวเองแทนที่จะเป็นองค์หญิง

จือจือยังได้ไปตำหนักแปรพระราชบาน ได้รู้เรื่องที่ไม่ควรรู้ นึกว่าตัวเองต้องตายแต่ไม่ตาย แถมองค์หญิงยังบอกความลับเองอีกด้วย องค์หญิงดีกับตัวเองขนาดนี้ จือจือก็ยังกลัวอยู่นะ แต่ปรับตัวตามสถานการณ์เก่ง ทั้งทีไม่มีความร็สึกชอบ ชัง รัก โกรธอระไรทั้งนั้น

จือจือถูกผีสิงร่าง อยากกำจัด เลยจะไปหาองค์หญิง แล้วก็กลายเป็นถูกองค์หญิงจับกินซะเลย ผีพี่สาวก็แตกสลายรวมอยู่ในร่าง องค์หญิงสอนอ่านหนังสือ เขียนหนังสือ

แล้วจือจือก็โดนจับเพราะแผนร้ายของรัชทายาท องค์หญิงก็ตามไปช่วยกลับมา แล้วก็รู้ว่าจือจือท้อง แต่เพราะมีเหตุผลเลยต้องให้ทำแท้ง แต่เด็กน้อยยังอยู่ในร่างจือจือ แอบอยู่ในมังกรน้อย เรื่องนี้พี่เสิ่นเป็นคนบอก เลยทำให้จือจืออยากให้เด็กน้อยเติบโต ก็ต้องไปหาองค์หญิง เด็กน้อยถึงจะโต พี่เสิ่นเลยตั้งชื่อว่าเจ้าหนูน้ำส้ม และเพราะพี่เสิ่นบอก จือจือเลยรู้เรื่องราวก่อนหน้านี้

ครั้งนี้องค์หญิงมอบหนังสือหย่า พาจือจือออกนอกวัง เพื่อเร่งจัดการเรื่องราวต่างๆ ในเรื่องบอกไว้ในมุมมองของจือจือ แต่พออ่านจยจบจะรู้ความคิดของเผยซิ่นฟางด้วยเหมือนกัน ทั้งการเป็นฮ่องเต้เพื่อจือจือ

การรู้ความจริง และเรื่องราวต่างๆ สุดท้ายเรื่องทั้งหมดก็มีที่มา และบทสรุป แต่ออกจะแนวแฟนตาซี วิญญาณออกจากร่าง ไปนรก เจอเทพ เจอผี ทำสัญญากัน ต้องลองอ่านค่ะ จบแฮปปี้แน่นอน

หลังอ่าน :

เนื้อเรื่องแนวแฟนตาซีนิดๆ แบบมีเห็นผี วิญญาณ ตายแล้วเกิดใหม่ จือจือนางเอกของเรื่องออกจะซื่อบื้อ แต่คนโง่ก็มีวาสนาของคนโง่ คนรักก็ยังไม่รู้ตัว จะโทษนางก็ไม่ได้เพราะนางไม่มีหัวใจ ในที่นี้คือตรงตัวเลย แล้วสุดท้ายคนที่ไม่มีหัวใจ ความรู้สึก จะรู้จักรักองค์หญิง เผยซิ่นฟาง พระเอกสายเปย์ คลั่งรักอีกคนยังไง ต้องตามอ่านในเรื่องค่ะ

เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ อ่านจบก็จะรู้ว่า ทำไม ถึงเป็นแบบนี้ ทำไมถึงได้ทำแบบนี้ เพราะในเรื่องจะเล่าในมุมของจือจือค่ะ ส่วนองค์หญิงไปไหน ทำอะไร ไม่ค่อยรู้เลย จะมารู้ตอนหลังนี่แหละ อ่านแล้วไม่ผิดหวังนะคะ เรื่องนี้  

22/11/64

#MyLittleHappiness...ขอเรียกเธอว่าความสุข #2เล่มจบ #นิยายแปลจีนแนวปัจจุบัน #โรแมนติกคอมเมดี้ #ทนายความ #คนฆ่าสัตว์มืออาชีพ

 Review 28/2564

เรื่อง : My Little Happiness...ขอเรียกเธอว่าความสุข ( 2 เล่มจบ) #นิยายแปลจีนแนวปัจจุบัน #โรแมนติกคอมเมดี้ #ทนายความ #คนฆ่าสัตว์มืออาชีพ

ผู้แต่ง : ตงเปินชีกู้

ผู้แปล : ชินโป – หย่งชุน

สำนักพิมพ์ : แจ่มใส (With Love)

จำนวนหน้า 352 + 344 หน้า

พิมพ์ครั้งที่ 1 : ตุลาคม 2564

โปรยปกหลัง :

“เราสองคนรู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ

ตอนนี้เป็นเพื่อนบ้านกันก็ควรสนิทสนมกันให้มากๆ ใช่มั้ย”

ฉงหรงเหมือนก้างปลาติดคอ กินไม่ลง

“เราสองคนแค่รู้จักกันนานแล้ว แต่ขาดการติดต่อกันไปนานมาก

ใช้มือข้างเดียวก็นับจำนวนครั้งที่เราเจอกันได้ ความจริงเราไม่สนิทกันเลย”

เวินเซ่าชิงได้ข้อสรุปว่า “เพราะว่าไม่สนิท คุณถึงเอาแต่หลบหน้าผม?”

อาการปากกับใจไม่ตรงกันติดตัวผู้หญิงมาตั้งแต่เกิด

ฉงหรงปฏิเสธตามจิตใต้สำนึก “เปล่านะ”

ชายหนุ่มไม่สนใจ ยังพูดต่อไป

“ก็แค่ผมรู้ว่าคุณชอบผมเท่านั้นเอง ชายโสดหญิงโสด

ผมว่าเรื่องนี้ไม่มีอะไรที่ทำให้รู้สึกไม่ดี ไม่ใช่เรื่องน่าขายหน้า...”

---------------------

เพราะประโยค ''ไม่ชอบทนาย ชอบหมอ''

ที่พูดไปด้วยความพลั้งปากเพื่อปฏิเสธรักหนุ่มนิติศาสตร์คนหนึ่ง

ทำให้ ‘ฉงหรง’ ตัดสินใจหนีไปต่างประเทศเพราะกลัว ‘หมอ’ ที่ถูกพาดพิงถึง

จะมาคาดคั้นเอาความจริงให้เธอกระดากอาย

คิดไม่ถึงว่าเวลาผ่านไปหลายปี หลังจากกลับมาไม่ทันไร

‘เวินเซ่าชิง’ คนที่เธอหลบหน้าแทบตายดันมาปรากฏกายอยู่ในห้องพักฝั่งตรงข้าม!

มิหนำซ้ำน้องชายสุดที่รักของเธอยังเป็นนักศึกษาแพทย์ในความดูแลของเขา

ด้วยเหตุนี้สถานะ ‘เพื่อนบ้าน’ และ ‘อาจารย์กับผู้ปกครองนักศึกษา’

จึงทำให้ทั้งสองได้กลับมา ‘ฟื้นฟู’ ความสัมพันธ์...

และถึงตอนนี้ต่อให้เธออยากจะหนีหน้าเขาอย่างไร

ก็ไม่อาจหนีหัวใจตัวเองที่คอยพร่ำเรียกหากันและกัน

เพราะสายลมแห่งพรหมลิขิตได้พัดพาความสุขเล็กๆ

ให้ก่อตัวขึ้นแล้วในหัวใจของเขาและเธอ...

คำนำสำนักพิมพ์ :

คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก อาจจะดูเป็นคำพูดเชยๆ ในสมัยนี้ แต่มัน

ก็ยังคงใช้สื่อความหมายถึงการที่คนสองคนไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหน หรือพบกัน

แล้วพรากจากกันไป แต่สุดท้ายก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกันตลอดไปได้ดีเลยล่ะค่ะ

เหมือนอย่างเช่นเรื่องราวของทนายสาวและหมอหนุ่มใน My Little Happiness

ขอเรียกเธอว่าความสุข นิยายรักกุ๊กกิ๊กเล่มนี้ ที่จะทำให้นักอ่านอมยิ้มและมี

ความสุขไปกับโชคชะตาสของพวกเขาทั้งคู่

 

เรื่องราวเริ่มต้นด้วยการที่ ฉงหรง ทนายสาวหนีหน้าหนุ่มที่เธอสลักเขา

ไว้ในใจตั้งแต่แรกพบไปไกลถึงต่างประเทศเพราะคิดว่าตัวเองเป็นสาเหตุที่ทำให้

เขามีปัญหากับเพื่อนสนิท ทว่าต่อให้เธอหนีอย่างไรก็หนีใจตัวเองไม่พ้น เพราะ

เขายังคงเป็นคนที่เธออยากครอบครองไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เธอจึง

กลับมาเพราะหวังว่าจะมีโอกาสได้พบเขาอีกสักครั้งก็ยังดี

 

แต่ฉงหรงไม่คาดคิดว่านอกจากเธอจะได้เจอเขาจริงๆ ทั้งยังมีโอกาส

ใกล้ชิดกันอย่างไม่เคยนึกฝันแล้ว เขายังมีทีท่าจะ จีบ เธอด้วยซ้ำไป

ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากการเป็นเพียงเพื่อนในเกมได้กลายมาเป็น เพื่อนบ้าน

และ ผู้ปกครองของนักศึกษา จะพัฒนาไปเป็น คู่รัก ได้อย่างไร บางทีเรื่องราว

ของพวกเขาทั้งคู่อาจจะไม่ได้เป็นเพียง พรหมลิขิต แต่เป็น ความตั้งใจ

ของใครบางคน เราพลิกหน้ากระดาษไปติดตามเรื่องราวแห่งความสุขนี้กันได้เลยค่ะ

สำนักพิมพ์แจ่มใส

เล่ม 1 :

ฉงหรงกลับประเทศหลังจากไปเรียนต่างประเทศเพราะมีสาเหตุ คนที่ไปรับคือจงเจิน น้องชายลูกพี่ลูกน้อง ตอนนี้ก็กำลังแนะนำบอสตัวเองสุดตัว เพราะอยากให้พี่สาวมีแฟนสักที

ฉงหรงกลับมาก็ทำงานเป็นทนายความว่าความคดีอาญาที่เก่งมาก เพราะครอบครัวเป็นสายทนายความกันทั้งนั้น ตอนเรียนเลยอยากหนีจากที่บ้านเปลี่ยนมาเรียนเมืองอื่น ได้จงเจินกรุ่ยทาง เพราะเป็นคนเดียวที่เปลี่ยนจากทนายมาเรียนหมอ ตัวเองจะได้ ย้ายเมืองด้วย (แผนสูงมาก เอาน้องชายมาเป็นหินถามทาง) แล้วตอนเรียนปริญญาโทได้รู้จักกับหลินเฉิน ที่เป็นรุ่นพี่ที่คณะ รุ่นพี่คนนี้มีเพื่อนที่เล่นเกมออนไลน์ด้วยกัน ชื่อเวินเซ่าชิง ตอนแรกก็รู้จักกันในเกม จนกระทั่งได้มาเจอตัวจริง ทั้งๆที่ ฉงหรงใช้ไอดีน้องชายในการเล่น แต่คอยติดตามเวินเซ่าชิงตลอด เวินเซ่าชิงก็ยังทัก เราเคยรู้จักกันมาก่อน นางเอกของเราก็ต้องปฏิเสธสิจะตอบรับได้ไง แล้วพอรุ่นพี่หลินสารภาพว่าชอบ ฉงหรงก็บอกว่าชอบหมอไม่ชอบทนาย หุหุ

เพื่อนรักเอาเรื่องนี้มาเล่าขำขัน ที่ไหนได้ หมอคนนี้ก็บอกว่าหมอก็ชอบทนายเหมือนกัน ทำเอาเพื่อนรักผิดใจกัน หลินเฉินหนีไปต่างประเทศไม่ยอมกลับ ทั้งยังไม่ติดต่อกับทั้งเวินเซ่าชิงและฉงหรง ฉงหรงอะไปต่างประเทศก็ขาดการติดต่อไปเลย แต่เวินเซ่าชิงที่เรียนต่างประเทศ กลับประเทศมาก่อน ด้วยความเข้าใจผิด ทำเอาฉงหรงไม่มีหน้าจะมาพบทั้งเวินเซ่าชิง ทั้งหลินเฉิน แต่ใครจะรู้ว่าอาจารย์ของจงเจินที่ตัวเองอยากแนะนำให้พี่สาวตลอด แต่ละคำก็เรียกบอสอย่างนู้น บอสอย่างนี้ คือเวินเซ่าชิง ส่วนจงเจินก็คอยเสนอหาแฟนให้พี่สาว แนะนำให้คนทั้งโรงพยาบาลโดยเฉพาะบอสตัวเอง ว่าพี่สาวเป็นยังไง บอสมีแฟนหรือยัง เวินเซ่าชิงที่รำคาญจงเจิก็บอกว่ามีคนที่ชอบแล้ว โดยที่ไม่รู้เลยว่าพี่สาวคนนั้นคือฉงหรงที่ตัวเองชอบอยู่ เรื่องราววุ่นวาย ยุ่งเหยิงเพราะจงเจินนี่แหละเริ่มต้นมานานแล้ววววววว

ฉงหรงมาเจอเวินเซ่าชิงมาเป็นเพื่อนบ้านของตัวเอง ตอนแรกก็ทำเป็นไม่รู้จัก แต่เพราะรุ่งอี๋รั่งหมาซามอยขนยาวสีขาวที่เวินเซ่าชิงเลี้ยงไว้เป็นเหตุให้ฉงหรงต้องออกปาก เพราะความกลัวสัตว์ขนยาวนี่แหละ อ่านไปฮาไป เวินเซ่าชิงค่อยๆรู้ว่าฉงหรงน่ารักขนาดไหน เวลาอยู่กับตัวเอง โดนล่อด้วยอาหารจะมาทันที เลี้ยงง่ายเหมือนรั่งอี๋รั่งเลยเถอะ

ฉงหรงก็คิดว่ามีคนที่ชอบแล้วทำไมต้องมาแกล้งหยอกตัวเองด้วย อ่านเรื่องนี้คือฟิลกู้ดมากๆ อ่านไปยิ้มไป ขำความโก๊ะของนางเอก กับพระเอกที่ขี้แกล้งมากๆๆ กว่าจะรู้ว่าพระเอกก็ชอบตัวเองนี่ คนอ่านลุ้นตัวโก่งทีเดียว แล้วยังมีแก็งนักศึกษาแพทย์กับ เพื่อนหมอสุดฮา ฝ่ายนางเอกก็มีเพื่อนสนิทที่ไม่ธรรมดา จบเล่มหนึ่งคือ ต้องรีบเปิดเล่มสองอย่างไวเลยค่ะ

หลังอ่านเล่ม 1 :

ฉงหรงนางเอกของเรื่อง การทำงานเก่งมาก ทำเองได้เป็นสาวแกร่งฝีปากกล้า แต่ทำไมเวลามาเจอพระเอกเวินเซ่าชิงถึงกลายเป็นสาวโก๊ะได้ขนาดนี้ เถียงอะไรก็แพ้ตลอด เวินเซ่าชิงมาดอบอุ่นอ่อนโยน แต่ทำไมถึงปากร้ายได้ขนาดน้านนนน สาวโก๊ะ ขนาดล้างจานทียังใช้น้ำยาล้างจานทั้งขวด แล้วยังเป็นมือวางอันดับหนึ่งด้านการกิน โชคดีที่เจอเวินเซ่าชิงนะเนี่ย เลยได้รับการดูแลอย่างดี จบเล่มหนึ่งคือในที่สุดก็รู้ว่าคนๆนั้นที่เวินเซ่าชิงชอบก็คือตัวเอง แล้วยังไงต่อไปล่ะ มาอ่านเล่ม 2 ที่เป็นเล่มจบกันเลยค่ะ น่ารัก ฟิลกู้ด สนุกมากๆๆๆ แนะนำเลยค่ะ

เล่ม 2 :

หลังจากรู้ความจริงว่าหมอก็ชอบทนาย คราวนี้ตัวเองก็เริ่มคิดมาก หนีกลับบ้านล่ะ เวินเซ่าชิงมีหรือจะยอม ให้จงเจินพากลับ บอกว่าจะไปเยี่ยมบ้านนักศึกษา แต่ความจริงคือไปเปิดตัวเลยว่างั้นเถอะ คนที่บ้าน พ่อ แม่ แต่ละคนดีใจมากๆๆๆ และเวินเซ่าชิงก็รู้ว่าที่ฉงหรงอยากย้ายไปเรียนที่เมืองอื่นก็เพราะของกินนี่เอง หนีไม่พ้นจริงๆ ที่ฉงหรงคิดมากก็เพราะสุขภาพตัวเองไม่ดี มีลูกยาก มีลูกไม่ได้ พอรู้ว่าตระกูลเวินเซ่าชิงเป็นตระกูลแพทย์ ประวัติยาวนานก็กลัวว่าจะไม่เหมาะสมกัน แต่เวินเซ่าชิงก็ไม่แคร์ รักแล้วซะอย่าง ไม่มีลูกก็รับเด็กมาเลี้ยงได้ พูดขนาดนี้เลยนะ

กลับมาทั้งสองความสัมพันธ์ชัดเจนขึ้น และคนที่ทำให้เกิดปัญหาก็กลับมา หลินเฉิน เวินเซ่าชิงก็ต้องใช้ยาแรงเพื่อทำให้เคลียร์ทุกฝ่าย แต่เพราะคำพูดที่แรงเกินทำให้ทะเลาะกันเลย กว่าจะคืนดีกันได้ ก็เพราะฉงหรงรับคดีที่ลูกความมีปัญหา เวินเซ่าชิงก็ช่วยจัดการแก้ไขให้

ทั้งสองคนเป็นคู่รักที่ลงตัวมาก เวลาที่เวินเซ่าชิงทำอะไรให้ฉงหรงไม่พอใจก็เตรียมรับหนังสือทนายได้เลย เวินเซ่าชิงมีหรือจะกลัว รีบส่งมาเลยนะ ทั้งสองคบกัน รักกัน เรียนรู้กัน วันตรุษจีนจงเจินไม่กลับบ้าน ฉงหรงก็เลยไม่ยอมกลับ เวินเซ่าชิงเลยให้ไปบ้านตัวเอง แล้วก็ได้รับการต้อนรับอย่างดี

เกิดเหตุโรคระบาด เวินเซ่าชิงก็เป็นหัวหน้าทีมเดินทางไปช่วย ฉงหรงก็รู้ว่าต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ตอนฉงหรงไม่สบาย บาดเจ็บก็ได้เวินเซ่าชิงดูแล ในที่สุดคนใส่ใจ คนโรแมนติกอย่างเวินเซ่าชิงก็ขอแต่งงาน ให้เดินเคียงข้างกันตลอดไป ...

หลังอ่านเล่ม 2 :

เรื่องนี้เนื้อเรื่องลงตัว ตัวละครไม่มีตัวร้าย อ่านสบายคลายเครียดมากๆค่ะ อ่านไปอมยิ้มไปหัวเราะไป น่ารักสุดๆ  ยังได้เห็นถึงหน้าที่ของแพทย์ และความสามารถของทนายความ เน้นที่เรื่องความรัก และการใช้ชีวิตของทั้งคู่

เรื่องน่ารัก ที่ไม่ควรพลาดจริงๆค่ะ ตัวละครอื่นๆนี่สามารถมาเขียนแยกเรื่องได้เลย คิดแล้วก็อยากอ่านทันที และละตัวละครมีสีสันทั้งนั้น พูดได้คำเดียวว่าน่ารักมากๆๆๆ อ่านเถอะค่ะ

เนื้อเรื่อง :

ฉงหรงรู้จักกับเวินเซ่าชิงจากหลินเฉินที่เป็นรุ่นพี่เรียนปริญญาโท ผ่านทางเกมออนไลน์ เพราะความเก่งเทพ ทำให้ฉงหรงติดตาม และก็ได้พบตัวจริง แค่เห็นก็ประทับใจ พอโดยหลินเฉินสารภาพรักก็ปฏิเสธว่าชอบหมอ ไม่ชอบทนาย แบบนี้หลินเฉินก็ต้องเอาไปเล่าให้เพื่อนสนิทฟัง ที่ไหนได้ คำตอบที่ได้รับคือหมอก็ชอบทนายเหมือนกัน ฉงหรงไม่รู้ แต่ที่รู้คือคิดว่าตัวเองทำให้ความสัมพันธ์ของเพื่อนต้องผิดใจกัน

กลับประเทศมาก็มาว่าเวินเซ่าชิงเป็นเพื่อนบ้านชั้นเดียวกัน แล้วก็รู้ว่านี่คือเป็นเจ้าของไม่ใช่เช่า แล้วจะหนีไปไหนดี ไปอยู่กับน้องชาย จงเจินละกัน ไปทั้งที่ไม่รู้ว่าน้องชายก็อยู่ที่อยู่ของบอสซึ่งก็คือเวินเซ่าชิงอีก หนียังไงก็ไม่พ้น แต่กว่าจะได้รู้ว่าฉงหรงเป็นพี่สาวของจงเจิน กว่าจะรู้ว่าฉงหรงรู้จักกับเวินเซ่าชิงมาก่อน จงเจินก็ทำเรื่องเอาไว้เยอะมากกกกกก

เรื่องราวสนุก เฮฮา น่ารักของหมอความกับคนฆ่าสัตว์มืออาชีพกำลังจะเริ่มขึ้น ฉงหรงไปที่ไหนใครก็กลัวทนายสาวฝีปากกล้า แต่พอมาเจอเวินเซ่าชิงไอ้ที่ฝีปากกล้านี่ชิดซ้ายเห็นๆ เถียงอะไร พูดอะไรไม่เคยชนะ แพ้แล้วมีแต่บอกว่าจะส่งหนังสือทนายความมาให้ ทุกสิ่งอัดเสียงอัดคลิปจนเป็นนิสัย ตอนสารภาพรักยังอัดเสียงเลยนะเธอ ><’

เหล่าแก็งเพื่อนร่วมห้องของเวินเซ่าชิง ที่ร่วมเอาพี่ชายลูกพี่ลูกน้อง กับคนอื่นด้วยก็ฮา เพื่อนร่วมงานทั้งของนางเอกพระเอกก็ฮา คือเรื่องนี้อ่านได้สบายมาก อ่านไปยิ้มไป หัวเราะไป ไม่มีมลพิษ น่ารักมากๆๆๆๆๆๆ

หลังอ่าน :

เนื้อเรื่องเป็นนิยายโรแมนติก คอมเมดี้ที่อ่านสนุก อ่านไปยิ้มไป ไม่มีพิษ ไม่มีภัย ไม่มีตัวร้าย อ่านแล้วยิ้ม หัวเราะ ได้เปิดโลกหมอ และทนาย แต่นักเขียนไม่เน้นด้านอาชีพเท่ากับ นิสัยของพระเอกนนางเอก ที่ทั้งคู่เข้ากันได้ดี สาวแกร่งที่พออยู่กับพระเอกแพ้ทางตลอดตั้งแต่เถียงแพ้ ยันแพ้ของอร่อย พระเอกดีเลิศ แต่นักเขียนก็หาจุดที่บอกว่าพระเอกไม่ใช่เทพ มีเรื่องที่ทำไม่ได้น้า ตามอ่านในเล่มเลยค่ะ น่ารักมากกกกก กอ.ไก่ ล้านตัว แนะนำเลยค่ะ  ขนาดรั่งอี๋รั่งยังมีบทบาท แค่ชื่อยังกินขาด ><”

 

 17/11/64