Review 10/2564
เรื่อง : ฟีโรโมนของนายกับฉันเข้ากันได้ 99 % I Like Your Pheromones (2 เล่มจบ) #นิยายแปลวายจีน #BL #ABO #อัลฟ่า #เบต้า #โอเมก้า
#นักเรียนมัธยมปลาย #อัลฟ่าต้นหญ้าของโรงเรียน #โอเมก้าบิ๊กบอสของอีจง
ผู้แต่ง : อิ่นลู่ซิง
ผู้แปล :
fangfei
ปก : Kanapy
พิมพ์ครั้งที่ 1 : กุมภาพันธ์
2564
สำนักพิมพ์ :
Rose
จำนวนหน้า : 367 + 355 หน้า
โปรยปกหลังเล่ม 1 :
คุณหมอบอกพวกเขาว่า...
“ต้วนเจียเหยี่ยน คุณเป็นโรคไวสัมผัสต่ออัลฟ่า
พอเข้าช่วงฮีท ฟีโรโมนของอัลฟ่าจะทำให้เจ็บปวดไปทั้งตัว
ถ้ามีการสัมผัสบริเวณผิวหนังโดยตรงอาจจะนำไปสู่อาการแพ้ที่หนักกว่านี้”
ลู่ซิงฉือ ถามว่า “มีวิธีรักษาไหมครับ”
“ปกติพวกเราจะแนะนำโอเมก้าที่อยู่ในช่วงฮีทให้กักตัว
เมื่อโอเมก้าเติบโตขึ้น อาการจะค่อยๆหายไป”
“เขายังเรียนอยู่ กักตัวไม่ได้ มีวิธีอื่นไหมครับ”
“จูบ กอดนานๆ ทำสัญลักษณ์ชั่วคราว...”
คุณหมอเห็นอารมณ์ของเด็กหนุ่มทั้งคู่ย่ำแย่ลงเรื่อยๆ
จึงพูดออกมาตรงๆ “หรือทำสัญลักษณ์ถาวร”
นี่มัน...เรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!
เล่ม 1 :
ต้วนเจียเหยี่ยนบิ๊กบอสของโรงเรียนอีจง เป็นเบต้า ที่ไม่สนใจเรื่องABO เลยซักนิด ชอบสาวสวย แล้วสาวที่ตัวเองจีบดันชอบลู่ซิงฉืออัลฟ้าผู้เป็นต้นหญ้าของโรงเรียนคือหน้าตาดีที่สุด
การเรียนดี กีฬาเด่น เก่งทุกด้าน ต้นเจียเหยี่ยนก็รู้สึกเขม่นไม่ถูกชะตาซะเลย
ต้วนเจียเหยี่ยนกล้าหาเรื่องลู่ซิงฉือ
แล้วยังได้กลิ่นหอมบนตัวอีกฝ่ายอีกต่างหาก แต่ตัวเองก็ยังไม่สนใจ
ต้วนเจียเหยี่ยนเพิ่งจะแสดงฟีโรโมนของโอเมก้า ลู่ซิงฉือสังเกตเห็น
ต้วนเจียเหยี่ยนก็ยังไม่สนใจแต่ก็ทนไม่ไหว รออยู่ในห้องน้ำจนลู่ซิงฉือเอายาระงับกลิ่นกับยาระงับฮีทมาให้
กลิ่นของโอเมก้าก็ดึงดูดให้อัลฟ่ามาหาแล้ว ซึ่งไม่ใช่อัลฟ่าที่ดีแบบลู่ซิงฉือ ชื่อ
ตู้สวี่เฉิน อยากจะบุกเข้าไปใจจะขาด บอกว่าแบบนี้มันยั่วยวนกัน
ลู่ซิงฉือช่วยต้วนเจียนเหยี่ยนเอาไว้ หลังจากนั้นก็ปากพล่อย
ที่ต้วนเจียเหยี่ยนได้เป็นบิ๊กบอสเพราะกำปั้น ไม่ชอบพูดมาก และต่อยหนักต่อยจริง
แต่ตัวเองไม่ได้อธิบาย ดีที่ได้ลู่ซิงฉือหาพยานมาได้ และยังมีหลักฐานที่โพสต์ทางวีแชตอีก
ต้วนเจี่ยเหยี่ยนรีบไปโรงพยาบาลสรุปคือตัวเองแสดงเพศช้า เป็นโอเมก้า
ที่บ้านต้วนเจียเหยี่ยน ตัวเองก็ไม่อยากยุ่งกับสามีใหม่ของแม่ เพราะแม่แต่งงานใหม่
น้องชายต่างพ่อเลยอ่อนแอ
ต้วนเจี่ยเหยี่ยนไปเยี่ยมน้องชายที่โรงพยาบาล ก็เจอลู่ซิงฉือที่มาเยี่ยมคุณย่า
แล้วตัวเองก็รู้สึกว่าอยู่ใกล้ลู่ชิงฉือได้คนเดียวแต่พอโดนอัลฟ่าคนอื่นจะเกิดผื่นแดง
ลู่ซิงฉือเลยให้ต้วนเจียเหยี่ยนไปหาหมอตรวจ สรุปว่าต้วนเจียเหยี่ยนเป็นโรคไวสัมผัส
และตรวจแล้วฟีโรโมนของลูซิงฉือเข้ากับตัวเองได้ถึง 99% เลยขอร้อง อ้อนวอนให้ทำสัญลักษณ์ชั่วคราวให้
ทั้งสองยิ่งสนิทกัน ต้วนเจียเหยี่ยนไว้ใจลู่ซิงฉือ เพราะคิดว่าเป็นยา
ส่วนลู่ซิงฉือก็เริ่มสนใจต้วนเจียเหยี่ยนขึ้นเรื่อยๆ
ต้วนเจียเหยี่ยนอยากย้ายมาอยู่หอ แม่บอกให้ทำคะแนนให้ได้มากกว่า 50
อันดับท้าย ต้วนเจียเหยี่ยนก็ให้ลู่ซิงฉือช่วยติวให้ หลังสอบเสร็จ
คะแนนดีขึ้นได้ย้ายเข้าหอพัก ก็ถึงวันแข่งกีฬา ก็แสดงพลังในการวิ่ง 3000
เมตรเอาชนะห้องกีฬา ไปกินเลี้ยงตัวเองก็เมาแล้วติดลู่ซิงฉือ
ไปทัศนศึกษา ตัวเองฮีท แถมแพ้ก็รีบไปหาลู่ซิงฉือขอนอนด้วย
แล้วแบบนี้จะให้ข่าวลือแพร่สะพัดได้ยังไง แต่เจ้าตัวก็ยังทำตัวเหมือนเดิม
คู่อริเก่าที่เคยมีเรื่องก็ต้วนเจียเหยี่ยน
เฉียนหนานรู้ว่าตอนนี้ต้วนเจียเหยี่ยนเป็นโอเมก้าก็ยิ่งอยากทำสัญลักษณ์มีอะไรกับต้วนเจียเหยี่ยนที่ตอนปีหนึ่งเกือบจะข่มขืนต้วนเจียเหยี่ยน
แต่เพราะต้วนเจียเหยี่ยนอัดซะเละ อีกฝ่ายทำเป็นผู้ถูกกระทำอ่อนแอ ทำให้คนเข้าใจผิด
ตอนนี้ก็ตั้งใจมาหาเรื่องต้วนเจี่ยเหยี่ยน ดีที่ได้ลู่ซิงฉือช่วยเอาไว้
จนวันหยุดวันเกิดคุณย่า ลู่ซิงฉือนั่งรถออกไปแล้วแต่สังเกตว่าฝนตก
และยังไม่มีคนมารับต้วนเจี่ยเหยี่ยน ความเป็นห่วงทำให้กลับไป
และได้ช่วยต้วนเจียเหยี่ยนเอาไว้จากเฉียนหนาน ลู่ซิงฉือไม่ปล่อยให้เฉียนหนานลอยนวล
ให้แม่ช่วยจัดการโทษสูงสุด และห้ามเข้าใกล้ต้วนเจียเหยี่ยนอีก
ที่โรงเรียนยังมีข่าวลือคู่รักคู่นี้
แถมหัวหน้าเจี่ยงยังจับทั้งสองได้ที่ร้านเน็ต บอกว่าเป็นคู่รักกัน รักในวัยเรียน
ต้วนเจียเหยี่ยนไม่ยอมรับ ลู่ซิงฉือก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ตอนที่อ่านเรียงความสำนึกผิดกลับเหมือนสารภาพรักเลย
ต้นหญ้าสารภาพกับบิ๊กบอส อย่างฮา
โรงเรียนจัดกิจกรรมภาคปฏิบัติเกี่ยวกับ ABO ที่จาวเฉิง
ต้วนเจียเหยี่ยนที่สนิทกับโจวสิงเชินแล้วก็มาคาราโอเกะด้วย ได้เจอลู่ซิงฉือ
เฉินเยว่ เฉินเยว่เข้าใจเรื่องราวได้ดี แต่โจวสิงเชินเป็นพวกไม่รู้เรื่องรู้ราวประมาณเดียวกับต้วนเจียเหยี่ยน
แล้วครั้งนี้ต้วนเจียเหยี่ยนก็ทั้งแฮงค์ ลื่นล้มในห้องน้ำต้องให้ลู่ซิงฉือดูแล
เข้าพิพิธภัณฑ์ ABO ต้วนเจียเหยี่ยนเพิ่งเคยรู้เรื่อง
ที่ไม่เคยรู้เกี่ยวกับอัลฟ่า โอเมก้า ค่อนข้างตกใจทีเดียว เพราะก่อนหน้านี้ตัวเองเป็นเบต้า
ไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว
กลับมาหนิงเฉิง มีโอเมก้าฮีท ทำให้ทางโรงเรียนต้องให้อัลฟ่า
และเบต้าลงจากตึก ต้วนเจียเหยี่ยนรีบฉีดยาระงับฮีท แต่โรคไวสัมผัสก็ยังมีผลรุนแรง
ซ่งอี้ไม่วางใจเลยส่งข้อความหาหัวหน้าห้อง ลู่ซิงฉือรีบมาช่วยต้วนเจียเหยี่ยน
ทั้งยังทำสัญลักษณ์ชั่วคราวให้ แต่เพราะรีบร้อนกลัวนักเรียนคนอื่น
สัญลักษณ์ครั้งนี้เลยไม่สมบูรณ์
กลับหอ ก็ยังไม่หายดี ต้วนเจียเหยี่ยนขอให้ลู่ซิงฉือมาหา
ลู่ซิงฉือก็ไม่เคยขัด ครั้งนี้ทำแบบละเอียด กินข้าวด้วยกัน มาเรียนพร้อมกัน
เสิ่นฉือเลี่ยเพื่อนสนิทอีกคนของต้วนเจียเหยี่ยนเห็นรอยที่คอต้วนเจียเหยี่ยนก็โกรธจะไปจัดการอัลฟ่าพอรู้ว่าเป็นใครก็ไปไม่เป็น
ตอนที่เปลี่ยนเสื้องานแสดงสถาปนาของโรงเรียนอีจง
เพราะมีการรวมตัวของอัลฟ่าจำนวนมาก โรคไวสัมผัสของต้วนเจียเหยี่ยนกำเริบ
ต้องตามหาลู่ซิงฉือ พอตามเจอก็ต้องหนีหัวหน้าเจี่ยงที่ไม่ให้มีรักในวัยเรียน
ที่คอยตามจับนักเรียน ทั้งสองคนวิ่งหนีจนห้องแผนกีฬาเห็น แล้วก็ถึงเวทีการแสดง
พอขึ้นเวทีต้วนเจียเหยี่ยนก็แตะลู่ซิงฉือ ลู่ซิงฉือเลยจับมือเอาไว้เลย
ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือไม่แต่ก็เห็นไปทั้งโรงเรียนแล้ว
หลังอ่านเล่ม 1 :
ความสัมพันธ์ของตัวละครชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
จากที่ไม่ถูกกันก็เป็นต้องมาใกล้ชิดกัน ตอนนี้ต้วนเจียเหยี่ยนยังไม่คิดอะไร
เพราะเห็นอีกฝ่ายเป็นยา เป็นตัวช่วยชีวิต แต่ลู่ซิงฉือที่ยอมช่วยต้วนเจียเหยี่ยน
ก็เห็นว่าอีกฝ่ายน่าสนใจ เริ่มสนใจ และก็เริ่มตามจีบแบบยังไม่รู้ตัว แต่คอยช่วยเหลือตลอด
ตามใจตลอด จนเพื่อนสนิทรอบข้างสังเกตเห็น
สนุกมาก คาแรกเตอร์ตัวละครชัดเจน แล้วก็ฮามาก รักในวัยเรียนจะเป็นยังไงต่อไปต้องตามอ่านในเล่มจบ น่ารัก กุ๊กกิ๊ก อ่านแล้วฟินทีเดียว ทั้งที่ไม่มีฉากอะไรเลยนี่แหละค่ะ
โปรยปกหลังเล่ม 2 :
ค่ำคืนในฤดูหนาว ต้วนเจียเหยี่ยนเงยหน้า
เห็นป้ายไม้ผูกเชือกสีแดงแขวนอยู่บนต้นไม้จำนวนมาก
“ฉันหามาแล้ว นี่เป็นต้นไม้ขอพรที่ดังที่สุดในหนิงเฉิง”
ลู่ซิงฉือ หันมามองเขา “ได้ยินว่าศักดิ์สิทธิ์มาก”
ต้วนเจียเหยี่ยนมองไปใต้ต้นไม้ คนจำนวนมากรวมตัวกันอยู่ตรงนั้น
กำลังแขวนป้ายขอพร
เมื่อเห็นภาพนี้ต้วนเจียเหยี่ยนก็ยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้
“นายเชื่อเรื่องนี้ เชื่อเจ้านี่...เชื่อฉันไม่ดีกว่าเหรอ”
เขาหยุดพูด ความขบขันในดวงตามากขึ้นเรื่อยๆ
“ฉันจับต้องได้มากกว่าต้นไม้นี่อีก ไม่ต้องให้นายแขวนป้าย
แค่พูดคำน่าฟังหน่อย ฉันจะลองดูว่าทำให้คำขอของนาย
เป็นจริงได้หรือเปล่า”
เล่ม 2 :
วันเกิดปีนี้ต้วนเจียเหยี่ยนเลี้ยงข้าวเพื่อนๆ และไปเที่ยวสวนสนุก
ที่สวนสนุก ในที่สุดลู่ซิงฉือก็สารภาพรักกับต้วนเจียเหยี่ยน
แต่ต้วนเจียเหยี่ยนยังไม่ตอบรับ
หลังกลับมายังได้รับข่าวจากแม่ว่าเฮ่ออวิ๋นเซินต้องไปรักษาที่ไห่เฉิง
ให้ต้วนเจียเหยี่ยนตัดสินใจว่าจะตามไปหรืออยู่ที่หนิงเฉิงคนเดียว ในที่สุดก็ตัดสินใจอยู่ที่หนิงเฉิงต่อเพราะเพื่อนๆ
ดีต่อเขาขนาดนี้
ต้วนเจียเหยี่ยนยังตั้งใจเรียนมากขึ้น
แต่ช่วงนี้เพราะมีเรื่องที่ลู่ซิงฉือสารภาพรักตัวเองเลยไม่กล้าไปถาม
โจทย์ว่าแก้ยังไง
หลังสอบเสร็จคะแนนของลู่ซิงฉือยังเป็นอันดับหนึ่งแต่ที่น่าประหลาดใจคือต้วนเจีเหยี่ยนที่มีพัฒนาการมากขึ้น
มีการถ่ายรูปกลุ่มคะแนนสูง กับกลุ่มที่มีพัฒนาการ
และก็มีเหตุการณ์อัลฟ่ารัท เป็นกลิ่นที่คุ้นเคยคือกลิ่นเลมอน
ทำให้ต้วนเจียเหยี่ยนรู้ว่าเป็นใคร ก็ไปหา และอยู่กับลู่ซิงฉือ
ลู่ซิงฉือกอดต้วนเจียเหยี่ยนก็สงบลงแล้วไม่เหมือนครั้งที่แล้วที่ทำคนบาดเจ็บ
ทั้งห้องสิบได้ไปดูหนังด้วยกัน เป็นหนังสืบสวน
ลู่ซิงฉือก็คอยอธิบายให้ต้วนเจียเหยี่ยนฟังถึงเข้าใจกระจ่าง
หลังสอบเหลียนข่าวก็เป็นประชุมผู้ปกครอง ครั้งนี้ต้วนเจียเหยี่ยนสอบได้คะแนนดีขึ้นฟู่หยวนก็พอใจ
ส่วนเจียงเหยาแม่ของลู่ซิงฉือก็ตั้งใจมาดูหน้าตาของต้วนเจียเหยี่ยน
เห็นแล้วก็ชอบมาก บอกว่าเด็กคนนี้นิสัยดี
เฮ่ออวิ๋นเซินอาการแย่ลงต้องเดินทางก่อนกำหนด ต้วนเจียเหยี่ยนไปส่ง
เด็กน้อยก็ยังขอโทษพี่ชาย ทำให้อีกฝ่ายคิดไม่ถึง
เพราะเพิ่งแยกกับแม่ ลู่ซิงฉือสังเกตอารมณ์ของต้วนเจียเหยี่ยนออก
เลยพาไปงานวิ่งกลางคืนไป๋หลี หลังเสร็จก็ไปที่บ้านของลู่ซิงฉือ
ตอนเช้าไปโรงเรียนสาย ต้วนเจียเหยี่ยนยังพาลู่ซิงฉือปีนกำแพง
แล้วยังมาเจอหัวหน้าเจี่ยงที่ดักรออีก
ใกล้ปีใหม่ ต้วนเจียเหยี่ยนก็เป็นโรคไวสัมผัสขึ้นมาอีก
แต่ไม่ยอมบอกลู่ซิงฉือ ดีที่ลู่ซิงฉือสังเกตเห็น เลยทำสัญลักษณ์อีกครั้ง
ในที่สุดสองคนก็คืนดีกันได้เพราะต้วนเจียเหยี่ยนเป็นคนไม่คิดมาก
ให้อภัยง่ายคิดว่าตัวเองเอาเปรียบลู่ซิงฉือ
วันปีใหม่ได้เลิกเรียนเร็ว หลายคนไปเที่ยวที่หนานซาน
รวมทั้งต้วนเจียเหยี่ยน ลู่ซิงฉือ ที่นั้นยังได้เจอเพื่อโรงเรียนเก่า
ได้เล่นบาสด้วยกัน แล้วทั้งสองคนก็แยกตัวออกไป
ในที่สุดต้วนเจียเหยี่ยนก็ตอบตกลงเป็นแฟนกับลู่ซิงฉือ
หลังจากนี้ต้วนเจียเหยี่ยนก็ตั้งใจเรียนมากขึ้น เพื่อลู่ซิงฉือ
จากบิ๊กบอสของโรงเรียนเปลี่ยนเป็นตั้งใจเรียน
ทางบ้านของทั้งคู่ก็รู้เรื่องและสนับสนุน
ต้วนเจียเหยียนก็เรียนจบด้วยคะแนนที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้
ถึงแม้จะไม่ได้เข้าเรียนที่เดียวกัน แต่ก็มหาวิทยาลัยติดกัน
หลังอ่านเล่ม 2 :
พอรู้ว่ารักกัน ทั้งสองคนยิ่งเข้ากันได้ ต้วนเจียเหยี่ยนเป็นคนที่ข้างนอกแข็ง แต่จริงๆแล้วใจอ่อน จิตใจใสซื่อตามใครไม่ทัน คิดตรงๆ แต่คือความน่ารักของเจ้าตัวที่ลู่ซิงฉือชอบ หลงรักที่สุด ทั้งสองอยู่ด้วยกัน ฟีโรโมนเข้ากันได้ขนาดนั้น ยังไงก็ต้องคู่กันอยู่แล้ว
เนื้อเรื่อง :
ขณะที่ใช้ชีวิตตามปกติ เเต่เเล้วจู่ๆวันหนึ่ง
ต้วนเจียเหยี่ยน บิ๊กบอสของโรงเรียน ก็พบความผิดปกติของร่างกาย
ระหว่างที่กำลังอ่อนแอ เพราะการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน
เขาได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมชั้นที่เขาไม่ชอบหน้าอย่าง ลู่ซิงฉือ
ต้นหญ้าของโรงเรียน แม้จะไม่ชอบใจแต่ เวลานั้นต้วนเจียเหยี่ยนก็ต้องยอมรับว่า
ลู่ซิงฉือได้ช่วยเขาไว้จริงๆ จากนั้น เขาจึงได้รับรายงานทางการแพทย์
ข้อมูลผลตรวจแจ้งว่าฮอร์โมนโอเมก้าในร่างกายของเขาเกินกว่าค่าเฉลี่ย
เขาเป็นเบต้าแล้วก็ต้องหาเวลาไปจัดการพวกทะเบียนต่าง ๆ ให้เป็นปัจจุบัน
วันต่อมาพระเอกก็มีข่าวลือกับโอเมก้าคนนั้นที่ไม่มีใครรู้ว่าเป็นใคร เพราะเหตุนี้เองทำให้ทั้งสองคนจากที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกัน
ค่อยๆกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของอีกฝ่ายโดยที่ไม่ทันตั้งตัว
แล้วยังเป็นโรคไวสัมผัสที่พบได้น้อยมากอีกด้วย
ต้นหญ้าของโรงเรียนกับบิ๊กบอสของโรงเรียนที่ไม่น่าจะข้องเกี่ยวกัน
ก็เลยมาเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน จนเกิดเป็นเรื่องราวรักในวัยเรียนที่เล่าลือกันไปทั่ว
กับกลุ่มเพื่อนๆ และคุณครูที่สุดแสนจะฮา อ่านแล้วไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ
หลังอ่าน :
นิยายแนว Feel good ที่ไม่ควรพลาด อ่านแล้วน่ารัก
ฟินไปกับนักเรียนมัธยมปลายปีสองห้องสิบ เพื่อนแต่ละคนก็สร้างเสียงฮา และรอยยิ้ม
โดยเฉพาะ พระเอก นายเอก ต้นหญ้าของโรงเรียน
และบิ๊กบอสของโรงเรียนสองคนนี้มารักกันได้ยังไงต้องติดตามค่ะ น่ารักมากๆๆๆๆ อ่านแล้วฟินสุดๆค่ะ
2/4/64
